ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ Β΄ – ΜΑΘΗΜΑ 21

Η Αποστολή της Εκκλησίας

Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

   “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”. Ο Κύριος καλεί την Εκκλησία Του να δει τον κόσμο: “Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ εις πάσαν την κτίσιν” (Μάρκος 16:15, 20). “Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού!”. Δυστυχώς χρόνια τώρα,  η Εκκλησία του Χριστού στην Ελλάδα έχει μια φτωχή εικόνα και εκτίμηση της σημαντικότητας του ιεραποστολικού αγρού. Ξεχνάμε ότι η Εκκλησία του Κυρίου αποτελείται από άτομα, από “κάθε γλώσσα και φυλή και λαό και έθνος”, ξεχνάμε ή αγνοούμε, πως αν μερικοί ιεραπόστολοι δεν έρχονταν στην Ελλάδα, δε θα είχαμε τις όμορφες τοπικές μας εκκλησίες. Είμαστε φτωχοί από παραστάσεις, σε έναν τομέα που αποτελεί ένα από τα βασικά κριτήρια και διαπιστευτήρια κάθε υγιούς πνευματικά εκκλησίας.

   Κάθε φίλος του Ιησού είναι και οφείλει να είναι και φίλος του “αγρού”. Όπου υπάρχει υγιής πνευματική ζωή, υπάρχει αγάπη για το ιεραποστολικό έργο. Το ιεραποστολικό έργο μπορεί και πρέπει να γίνει πολύτιμο και ένδοξο έργο για τον κάθε πιστό. Είναι σημαντικό, να έχουμε μια όσο το δυνατόν πιο καθαρή εικόνα και εκτίμηση της σημαντικότητας της εκπλήρωσης της ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ → “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν ο Πρώτος και Καλύτερος “Ιεραπόστολος”! “ΤΟΥΤΟΝ απέστειλεν ο ΠΑΤΗΡ!” – “Έρχομαι ω Θεέ για να κάνω το θέλημά Σου!”. Είναι ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ της ομολογίας μας! Τα έθνη είναι ο λόγος που άφησε το θρόνο Του! (Ψαλμός 2:3). Στους μαθητές Του θα πει: “Και θέλει κηρυχθεί τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας εν ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη…” (Ματθαίος 24:14). Το Ευαγγέλιο κηρύσσεται για “το πλήρωμα των εθνών”, ώστε να εκπληρώνεται συνεχώς το: “Ευφράνθητε έθνη μετά του λαού Αυτού!” (Ρωμαίους 15:10). Ο Απ. Παύλος έλεγε: “εφόσον είμαι απόστολος των εθνών, την διακονία μου δοξάζω!” (Ρωμαίους 11:13).

   Ο Θεός θέλει, όπως “τα έθνη” Τον δοξάσουν για το έλεός Του, ενώ παράλληλα θα ευφρανθούν σ’ Αυτόν (Ρωμαίους15:8-12). Αυτά όμως δεν εκπληρώνονται από μόνα τους. Ο Θεός τα εκπληρώνει χρησιμοποιώντας την Εκκλησία! Κάθε πιστός πρέπει να γνωρίζει ότι: ΤΑ ΕΘΝΗ ΤΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ (Ησαΐας 49:6, 18, 22). ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ, Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! “Η Εκκλησία είναι η μόνη κοινότητα – κοινωνία, που υπάρχει για το καλό των μη-μελών της!” (William Temple).  (Λουκάς 24:46-47, Ιωάννης 17:18) – Ο Κύριος (η Κεφαλή), το εκπληρώνει αυτό μ’ εμάς, τα μέλη Του. Είναι το έργο για το οποίο κατ’ εξοχήν δόθηκε το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ! (Πράξεις 1:8, Ιωάννης 20:21-22, Πράξεις 13:2-3). Από την Εκκλησία του Χριστού, ο Θεός θα καλέσει μερικούς, αλλά όλοι είναι προσανατολισμένοι στην ιεραποστολική προσπάθεια. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΑΓΡΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΟΣ Η ΙΔΙΑ!

   Κάθε πιστός πρέπει να είναι έτοιμος να πει: “Ιδού εγώ, απόστειλόν με!”. Δεν υπηρετώ τον Κύριο μόνο στις ανέσεις της πατρίδας μου. Αν μου το ζητήσει ο Κύριος, πρέπει να είμαι διαθέσιμος να πάω παντού. Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ! (“Τρελοί για τον Χριστό” οι πέντε ιεραπόστολοι που τελικά έδωσαν τη ζωή τους στον αγρό!). ΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΚΕΠΤΟΤΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΕ ΤΟ ΣΤΑΒΛΟ (η “φάτνη” δεν ήταν όπως εμείς νομίζουμε) ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ! Κάθε αναζωπύρωση αυξάνει το ζήλο για ιεραποστολή. Παράλληλα, το ιεραποστολικό έργο φέρνει ευλογίες στην τοπική εκκλησία! (Πράξεις 14:27, 15:3-4)! Ο κάθε πιστός πρέπει να είναι ενήμερος, στο τι ο Πατέρας του ο Ουράνιος κάνει! Η Χριστιανική Ιεραποστολή δεν είναι μια ανθρώπινη επιχείρηση, αλλά ένα Θείο κίνημα που πηγάζει από την καρδιά του Θεού, τόσο από τη στιγμή της πτώσης, αλλά και πριν, “προ καταβολής κόσμου”! Η μέθοδος του Θεού είναι, να χρησιμοποιεί ανθρώπους, για να πλησιάζει ανθρώπους.

   Όπως στην Παλαιά Διαθήκη ο λαός Ισραήλ ήταν το κανάλι για να ευλογηθούν τα έθνη, τώρα η Εκκλησία εκπληρώνει την υπόσχεση της ευλογίας του Θεού στον Αβραάμ. Η Εκκλησία εκπληρώνει την ιεραποστολή του Θεού στο ανθρώπινο γένος. Κάθε τοπική εκκλησία πρέπει να ρωτήσει: “Ποια είναι η αποστολή μου;” Δυστυχώς στους περισσότερους από μας, η εκκλησία είναι το κτίριο κάπου, σε μια περιοχή, όπου ένας αριθμός ανθρώπων μαζεύεται, ψάλλει μερικούς ύμνους – λίγες ώρες την εβδομάδα – ακούει μια ομιλία – διάλεξη και μετά πηγαίνουν στο σπίτι τους για φαγητό. Χρειαζόμαστε μια νέα αντίληψη της Εκκλησίας, αν θέλουμε η εκκλησία να είναι, ό,τι πρέπει να είναι.

   Έχουμε ήδη αναφέρει, ότι η Εκκλησία είναι κύρια ένας οργανισμός και όχι απλά μια οργάνωση. Είναι μια ζωντανή κοινωνία, όπου το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ είναι παρόν και όχι ένα “club” όπου οι άνθρωποι πληρώνουν τις συνδρομές τους και ακούν μηνύματα. Στην Εκκλησία υπάρχει ζωή και η Εκκλησία χορηγεί ζωή. Η όποια οργάνωση αποτελεί τα μέσα και όχι το σκοπό, ούτε φυσικά το υποκατάστατο για ζωή και ιεραποστολή. Η Εκκλησία είναι ένα όργανο στα χέρια – διάθεση του Αναστημένου Χριστού κι όχι απλά ένας θεσμός. Είναι το ΣΩΜΑ ΤΟΥ = το σημείο επαφής του ΣΩΤΗΡΑ με τον κόσμο! Ο Χριστός σήμερα χρησιμοποιεί και θέλει να χρησιμοποιήσει το στόμα μας, τα χέρια μας, τα πόδια μας, όλον τον εαυτό μας. Οφείλω να έχω λοιπόν μια ξεκάθαρη εικόνα – εκτίμηση, για το ποιά είναι η Αποστολή της Εκκλησίας.

   Η Εκκλησία σήμερα συνεχίζει  (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΙΛΑΣΜΟ)  ό,τι ο Κύριός της άρχισε να κάνει και να διδάσκει! Η Εκκλησία συνεχίζει το κύριο έργο, για το οποίο πέθανε ο Χριστός  “να ζητήσει και να σώσει το απολωλός” (Λουκάς 19:10, Μάρκος 10:45). Ο Κύριος ήλθε να ζητήσει, να βρει, να σώσει. Στα ίδια ίχνη κινείται η Εκκλησία. Η γνήσια Εκκλησία δεν περιορίζεται στη λατρεία και τη συντήρηση. Η Εκκλησία που περιορίζεται σ’ αυτά, είναι Εκκλησία χωρίς αύριο, με θλιβερό παρόν (κι ας είχε ίσως κάποτε, ένδοξο παρελθόν). Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Η Εκκλησία πρέπει να προχωρήσει πέρα από τον “ιερέα” και τον “Λευίτη”, να γίνει “Σαμαρείτης”! Οι άνθρωποι με τις μεγαλύτερες ανάγκες είναι στον κόσμο! Πρώτα απ’ όλα, τους λείπει η Ζωή = ΧΡΙΣΤΟΣ! Η γνήσια Εκκλησία μαζεύεται και διασκορπίζεται! Μαζεύεται για λατρεία – κοινωνία – προσευχή – διδαχή και διασκορπίζεται για μαρτυρία – ευαγγελισμό – υπηρεσία.

   Η Εκκλησία είναι μια κοινότητα λυτρωμένη, που οδηγεί τώρα άλλους σ’ ΕΚΕΙΝΟΝ που δίνει τη λύτρωση, εισδύει στην κοινωνία, σε κάθε τομέα και επίπεδο.

   Ένα αυτοκίνητο σταματά για βενζίνη, πλύσιμο και service, αλλά δε φτιάχτηκε γι’ αυτό! Ένα πλοίο είναι ασφαλές στο λιμάνι, αλλά δεν κατασκευάστηκε για το λιμάνι. Φτιάχτηκε για μεγάλες θάλασσες και προορισμούς. Η Εκκλησία, λοιπόν, δεν είναι μια κλειστή κοινωνία, αλλά ανοικτή στις ανάγκες της ανθρωπότητας. Η υγιής Εκκλησία κρατά μια λεπτή πνευματική ισορροπία ανάμεσα σε λατρεία και μαρτυρία. Λατρεύω (ανεφοδιάζομαι) για  να υπηρετήσω. Η Αποστολή της Εκκλησίας εκτείνεται σε όλον τον κόσμο. Η Εκκλησία έχει μια παγκόσμια Αποστολή και ο κάθε πιστός πρέπει να διαμορφώσει μια όραση του κόσμου. Ο οραματισμός της Εκκλησίας πρέπει να ξεπεράσει τους τέσσερις τοίχους, να φτάσει στην πόλη, έθνος, άλλα έθνη.

   Αυτό θα γίνεται, στο βαθμό που η ίδια η Εκκλησία τρέφεται και ανανεώνεται, με σκοπό να υπηρετήσει. Την ερώτηση του Κυρίου στον Πέτρο: “Με αγαπάς;” ακολούθησε η εντολή: “Βόσκε τα αρνία Μου, ποίμαινε τα πρόβατά Μου”. Όμως, πρόβατα που ποιμαίνονται, είναι πρόβατα που αποστέλλονται! και αποστέλλονται καθώς προχωρούν σε πνευματική ωριμότητα. Τα απλά μέλη πρέπει να μεταβληθούν σε γνήσιους μαθητές του Χριστού. Όσοι είναι με μισή καρδιά, πρέπει να γίνουν με πλήρη καρδιά. Όσοι γεννήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να μεταβληθούν πρέπει να πληρώνονται με Άγιο Πνεύμα.

   Ο Καρπός και τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, πρέπει να εκδηλώνονται στη ζωή των πιστών. Όλα αυτά όμως δεν είναι αυτοσκοπός, είναι προετοιμασία για μαρτυρία, υπηρεσία, ευαγγελισμό. Ο Πέτρος δεν ήταν μόνο “ψαράς ψυχών”,ήταν και “ποιμένας προβάτων”! Η Εκκλησία υπηρετεί με “αγκίστρι” (ευαγγελισμός) και με “ράβδο” (ποίμανση). Ευαγγελισμός – κύρια προσωπικός – οπουδήποτε. Μαζικός ευαγγελισμός θα υπάρξει έκτακτα, ύστερα από καθαρή οδηγία του Αγίου Πνεύματος και κατάλληλη, ανάλογη προετοιμασία. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΗ. Ο ευαγγελισμός συνοδεύεται από διακονίες ελέους (κοινωνικό έργο). Οι φτωχοί και οι άρρωστοι ήταν σημαντικό μέρος της διακονίας του Χριστού και ας μην πίστευαν για σωτηρία της ψυχής. Ας θυμόμαστε πάντα τα λόγια του Κυρίου (Ματθαίος 25:31-46).

   Ο Χριστιανισμός και ο ευαγγελισμός – ιεραποστολή της Εκκλησίας, άρχισε με την Ιερουσαλήμ, αλλά δεν τελείωσε με την Ιερουσαλήμ, φτάνει “έως εσχάτου της γης”. Η ΟΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ! Την ίδια όραση πρέπει να έχουν και οι ακόλουθοι του Χριστού. Για την Αποστολή της Εκκλησίας όλοι οι πιστοί είναι υπεύθυνοι, όχι μόνο ο ποιμένας και το πρεσβυτέριο. Οι “θεατές” πρέπει να μεταβληθούν σε “πρωταγωνιστές”. Το καθήκον του κάθε ηγέτη δεν είναι να εργάζεται για τους πιστούς (σε κάποιο βαθμό βέβαια ναι…), αλλά με τους πιστούς. Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Όσο μεγαλύτερη είναι η κινητοποίηση, τόσο σε περισσότερους τομείς και σφαίρες θα φτάσει.

Οι ρίζες της Χριστιανικής ιεραποστολής

   Η Εκκλησία του Χριστού πρέπει να ανακαλύψει τις ρίζες και την κληρονομιά της αποστολής της. Η εντολή για ευαγγελισμό – ιεραποστολή δόθηκε από το Θεό πολύ πριν δοθεί η “Μεγάλη Αποστολή”. Η εντολή δόθηκε στον Αβραάμ (Γένεση 12:1-3). Ο Θεός διάλεξε τον Αβραάμ και το σπέρμα του για έναν ιεραποστολικό σκοπό. Ο Κύριος Ιησούς το επισήμανε στους δικούς Του (Λουκάς 24:45-47). Η Αγία Γραφή είναι ένα Ιεραποστολικό Βιβλίο:

• Η Παλαιά Διαθήκη ξετυλίγει προοδευτικά, το σχέδιο του Θεού για την απολύτρωση του ανθρώπου.

• Τα Ευαγγέλια περιγράφουν τον ερχομό, τη ζωή και τη διακονία του Μεγάλου Ιεραποστόλου του Θεού (Χριστός).

• Οι Πράξεις περιγράφουν τις δραστηριότητες των πρώτων ιεραποστόλων.

• Οι Επιστολές του Παύλου είναι γράμματα, σταλμένα από έναν ιεραπόστολο στις εκκλησίες που είχε ιδρύσει.

• Η Αποκάλυψη περιλαμβάνει την ολοκλήρωση της απολυτρωτικής – ιεραποστολικής προσπάθειας του Θεού.

   Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ο Θεός που “είναι αγάπη”, είναι εκείνος που παίρνει πάντα την πρωτοβουλία και δίνει τον Εαυτό του στους άλλους: “Τόσον αγάπησεν… ώστε έδωκεν…”. Μια αγάπη χωρίς διακρίσεις (από όλα τα έθνη, φυλές, γλώσσες). Το Άγιο Πνεύμα, είναι αυτό που ξεκινά και διευθύνει τη Χριστιανική ιεραποστολή. Το Άγιο Πνεύμα είναι η κύρια προσωπικότητα στο βιβλίο των Πράξεων και όχι ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Παύλος κ.λπ. Όταν οι πιστοί πληρώθηκαν, η Εκκλησία γεννήθηκε και η ιεραποστολική δράση της άρχισε. Ήταν το Άγιο Πνεύμα που οδήγησε τον Πέτρο στον Κορνήλιο, τον Φίλιππο στη Γάζα, τον Ανανία στον Παύλο, τον Παύλο και τον Βαρνάβα στα έθνη.

   Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, δεδομένου ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός και ένας Σωτήρας, όχι απλά ένας Θεός, αλλά Ο ΜΟΝΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ (Πράξεις 4:12, Α΄ προς Τιμόθεο 2:5). Εφόσον υπάρχει ένας μόνο Σωτήρας, Αυτός πρέπει να κηρυχθεί στους ανθρώπους. Η άποψη ή καλύτερα η πίστη των πιστών για τον κόσμο (χαμένος) κάνει την Χριστιανική πίστη ιεραποστολική. Τα Καλά Νέα πρέπει να ακουστούν. Αν η Βιβλική άποψη (Ρωμαίους 3:23) είναι λάθος, τότε δε χρειάζεται κανένας ιεραπόστολος. Στην περίπτωση όμως που είναι αλήθεια και είναι, τότε το ιεραποστολικό έργο είναι απόλυτα αναγκαίο.

   Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑ. Ο Πατέρας Θεός αγάπησε τον κόσμο και εκεί οφείλει να στοχεύει το κάθε παιδί Του. Ο πιστός που έζησε στον κόσμο, μακριά από το θέλημα του Πατέρα, τώρα θα ζήσει στον κόσμο, μέσα στο θέλημα του Πατέρα. Πεδίο απόλαυσης πρώτα και αμαρτίας ο κόσμος, τώρα όμως γίνεται ιεραποστολικός αγρός.

   Η ΥΓΙΗΣ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟ. Όταν γνωρίσω τον Χριστό, πρέπει να κάνω τον Χριστό γνωστό σε άλλους. Όχι υποχρέωση να κάνω κάτι, αλλά ανταπόκριση σε ΚΑΠΟΙΟΝ! Δεν είναι θέμα απλά καθήκοντος, αλλά διάθεσης.

   Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Εάν το Κεφάλι (Χριστός) είναι ο Μεγάλος Ιεραπόστολος της Εκκλησίας, τότε το σώμα δε μπορεί να είναι κάτι άλλο. Η Εκκλησία δεν έχει απλώς ιεραποστολική δράση, είναι ιεραποστολή. Όπως ο Χριστός εξήγησε τον Πατέρα στον κόσμο, έτσι η Εκκλησία συστήνει τον Χριστό στους ανθρώπους. Είναι θαυμαστή η σειρά (Β΄ Κορινθίους 5:19) ΘΕΟΣ – ΧΡΙΣΤΟΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Η εκπλήρωση της Μεγάλης Αποστολής είναι η ζωή της Εκκλησίας. Χωρίς ιεραποστολικό οραματισμό, η Εκκλησία είναι ατροφική και στην ουσία αγρός. Φυσικά, μια τοπική εκκλησία εν μέρει εκπληρώνει την αποστολή της, στα πλαίσια της δικής της κοινότητας (κηρύττει το Λόγο, διδάσκει, οδηγεί τους ανθρώπους σε λατρεία προς τον Θεό κ.λπ.). Αυτές οι διακονίες όμως πρέπει να επεκταθούν.