ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑ 11

Η Νύμφη του Χριστού

(συνέχεια)

Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

   Εφεσίους 5:28-29 –  Είδαμε ότι ο τίτλος “Νύμφη του Χριστού” είναι μία από τις πιο συγκλονιστικές διακηρύξεις του Θεού στο Λόγο Του. Η φράση: “… όπως ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία” είναι ενδεικτική. Στα μάτια του Χριστού η Εκκλησία είναι η νύμφη Του, το σώμα Του, θα λέγαμε “οστούν εκ των οστέων Του και σαρξ εκ της σαρκός Του”. Για αυτό το λόγο, ο Κύριος θάλπει, τρέφει και φροντίζει την Εκκλησία του. Αν εμείς (πονηροί όντες) περιποιούμαστε, ενδύουμε και φροντίζουμε το δικό μας σώμα, πόσω μάλλον ο Κύριος το δικό Του, την Εκκλησία; Η καθημερινή μας ζωή και εμπειρία μας διδάσκει. Αν ένας “νορμάλ” άνθρωπος έχει μια πληγή, ένα τραύμα ξέρουμε με πόση επιμέλεια το περιποιείται (στο χέρι, στο πόδι κ.λπ.). Πόσω μάλλον ο Κύριος!

   Εφεσίους 5:25-27. Ο Θεός έφερε – παρέστησε την Εύα στον Αδάμ. Ο Χριστός θα παραστήσει τη Νύμφη Του στον Εαυτό Του και στον Πατέρα Του. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗ ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ “ΑΜΩΜΗ ΚΑΙ ΑΜΕΜΠΤΗ” ΤΟΤΕ!

✼ Την καθάρισε μια για πάντα με το αίμα Του (αντικειμενικά).

✼ Την καθαρίζει συνέχεια με το ΡΗΜΑ Του (υποκειμενικά).

   Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ “ΕΝ ΡΗΜΑΤΙ”. Το ΡΗΜΑ του Θεού αποτελεί το λουτρό της Εκκλησίας! (Ματθαίος 4:4). Ό,τι ισχύει ατομικά για τον πιστό, ισχύει συλλογικά για την Εκκλησία. Ας γνωρίζουμε ότι ΡΗΜΑ = ο Λόγος (ΘΕΟΥ) που έχει λαληθεί. Ο Λόγος μόνος του δεν ωφελεί, πρέπει να γίνεται “ρήμα”, ειδικά για την κάθε περίπτωση. Φυσικά, αν δεν υπάρχει ο Λόγος, δεν μπορώ να έχω ρήμα. Το κάθε ρήμα του Θεού βασίζεται στο Λόγο του Θεού. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΛΟΓΟ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. Από το Λόγο βγαίνει το συγκεκριμένο ρήμα, για την συγκεκριμένη ανάγκη. Η Εκκλησία οφείλει να γνωρίζει το Λόγο, αλλά να κινείται με το ΡΗΜΑ του Κυρίου, να γνωρίζει “τι, πως, πότε”, την κάθε φορά! Ο εργάτης του Λόγου και η Εκκλησία γενικά, οφείλει να κηρύττει το ΡΗΜΑ Tου Κυρίου από το Λόγο Tου Κυρίου. Να γιατί είναι επιβεβλημένη η προσευχή των πιστών για τα μηνύματα που ακούγονται.

   Να γιατί ο Παύλος ζητούσε προσευχές για να λαλήσει “καθώς πρέπει”. Στην προοπτική του Θεού και στη Bουλή Του, η Εκκλησία είναι χωρίς αμαρτία! Δεν έχει ιστορία αμαρτίας και είναι πνευματική Εκκλησία.

   Από την άλλη πλευρά, εμπειρικά, έχει την ιστορία της, έχει αστοχήσει και ενίοτε είναι πεσμένη ή ακόμα σαρκική. Έτσι βλέπουμε, ότι η Εκκλησία στο τέλειο θέλημα του Θεού από τη μια και στην εμπειρία της από την άλλη, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όμως το θαυμαστό είναι, ότι από ατελείς πιστούς ο Θεός μια μέρα, θα παραστήσει  μια τέλεια Νύμφη!

Αυτό γίνεται με δύο τρόπους:

α) με την ΠΑΙΔΕΙΑ Του

β) με το ΡΗΜΑ Του

   Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΡΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Η Εκκλησία από εμπειρικής πλευράς, έχει πολλά που δεν ανήκουν στον Χριστό. Όλα αυτά χρειάζονται καθαρισμό. Ο Κύριος στέλνει το ΡΗΜΑ Του για να μας δείξει, πού ειδικά και συγκεκριμένα χρειαζόμαστε καθαρισμό. Το Ρήμα Του μας το δείχνει και το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ που παράγει, μορφώνει το χαρακτήρα, τη ζωή Του μέσα μας. Αυτό φυσικά γίνεται, όταν είμαι διαθέσιμος να δεχθώ το Ρήμα Του στη ζωή μου, χωρίς δικαιολογίες και χωρίς αναβολή.

➭ Εγώ υπακούω στο Ρήμα.

➭ ΕΚΕΙΝΟΣ μου χορηγεί τη ζωή Του.

   Το Ρήμα με καθαρίζει και καθώς καθαρίζομαι, αγιάζομαι (= ξεχωρίζομαι) από τον κόσμο για τον Χριστό. ΜΕ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ (Εβραίους 11:3) ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ (Εβραίους 1:3). Η αύξηση της Εκκλησίας εξαρτάται από το πως και αν δέχεται τα ΡΗΜΑΤΑ που ο Κύριος λαλεί! Η Εκκλησία χρειάζεται ακοή για υπακοή και όχι ακοή για γνώση και θεολογία. Φυσικά, για να διακρίνω το Ρήμα Του Κυρίου, χρειάζομαι αποκάλυψη Αγίου Πνεύματος. Η Βιβλική γνώση δεν ωφελεί, αν δεν συνοδεύεται από Βιβλική αποκάλυψη.

   Έτσι λοιπόν, με το Ρήμα Του ο Κύριος θα καθαρίσει και θα παραστήσει την Εκκλησία Του “ένδοξη Εκκλησία”. Η Εκκλησία θα ντυθεί δόξα! Ας θυμηθούμε το χωρίο Β΄ Πέτρου 1:3, όπου η ευχή του Μωυσή: “δείξον μοι, δέομαι, την δόξαν Σου!” θα εκπληρωθεί για τον κάθε πιστό! Αυτό ζήτησε και αυτό προσευχήθηκε ο ΚΥΡΙΟΣ στον ΠΑΤΕΡΑ! “… θέλω όπου είμαι ΕΓΩ να είναι και αυτοί μαζί ΜΟΥ για να βλέπουν την δόξα ΜΟΥ!…” (Ιωάννου 17). Η Εκκλησία, λοιπόν, θα ντυθεί δόξα, καθώς θα φτάσει “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του ΧΡΙΣΤΟΥ”.

➭ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ

➭ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ

   Παράλληλα, αυτό είναι που πρέπει και εμείς να επιθυμούμε γιατί αυτό είναι που μια μέρα θα αποκτήσουμε! Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ θα είναι “αγία και άμωμη” από τη μια, “χωρίς μώμο ή κηλίδα”, αλλά και χωρίς “ρυτίδα” από την άλλη (μια νεανική Νύμφη!) και στη συνέχεια, “… ή τι των τοιούτων”, (δηλαδή κανένα ελάττωμα)! Έτσι, ενώ εδώ στη γη πειραματιζόμαστε την αλήθεια και την εμπειρία του Σώματος, εκεί στον Ουρανό θα πειραματιστούμε την εμπειρία της Νύμφης.

Στο μεταξύ τώρα, το Σώμα καθαρίζεται και αγιάζεται με το Ρήμα του Χριστού, για να φτάσει Νύμφη ένδοξη τότε. Η Εκκλησία οφείλει να έχει:

α) Ηθική καθαρότητα

β) Δογματική καθαρότητα

α) ΗΘΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ

   Η Εκκλησία πρέπει να είναι άγια όπως ο Κύριός της και παράλληλα ελκυστική στους αμαρτωλούς, όπως Εκείνος (“ο Φίλος των αμαρτωλών”). Δεν υπήρξε άλλος σαν τον Κύριο και δεν θα υπάρξει άλλος μετά απ’ Αυτόν! Το υψηλότερο δικό μας επίπεδο είναι να γίνουμε σαν και Αυτόν “αρκετόν είναι εις τον μαθητή να γίνει ως ο διδάσκαλος αυτού”.  Η Εκκλησία πρέπει να ξέρει γιατί έγινε ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ! (Ρωμαίους 7:1-4).

β) ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ

   Ηθική καθαρότητα μόνο, δεν επαρκεί και δεν κατοχυρώνει την Εκκλησία (αρκετές αιρέσεις παρουσιάζουν “υποδείγματα”!). Ο Κύριος δεν είναι μόνο “πλήρης χάριτος” αλλά και πλήρης “αληθείας” και η Εκκλησία Του οφείλει να είναι έτσι, αν θέλει πραγματικά να στέκει στη θέση της Νύμφης του Χριστού.

   Η Εκκλησία, τέλος, οφείλει να έχει αυτό που είναι “μεγαλύτερο” = ΑΓΑΠΗ! Αυτό το στοιχείο είναι, ό,τι πιο απαραίτητο κοιτάζει και θέλει ο γαμπρός από τη νύμφη του! Όταν μιλάμε για αγάπη, εννοούμε μια ολοκληρωτική παράδοση, που δεν βασίζεται σε συναισθήματα, πλουτίζεται όμως από συναισθήματα. Ο Κύριος έλεγξε την εκκλησία της Εφέσου και προειδοποιεί ή και ελέγχει όλους μας με τα ίδια λόγια: “…την αγάπην σου την πρώτη αφήκας”. Η Εκκλησία οφείλει να γίνεται “ΘΕΟΔΙΔΑΚΤΗ” στο να αγαπά.

   Αξίζει να αναφέρω ένα περιστατικό, που δείχνει την ποιότητα της αγάπης του Χριστού στη ζωή των παιδιών Του. Συνέβη το 1977 στην Κίνα. Ένας ποιμένας και δύο κοπέλες πιστές καταδικάστηκαν σε θάνατο. Οι διώκτες υποσχέθηκαν να ελευθερώσουν τον ποιμένα, εάν αυτός ο ίδιος σκότωνε, πυροβολούσε τις κοπέλες. Τα κορίτσια περίμεναν στην αυλή της φυλακής για την εκτέλεση. Σε λίγο ο ποιμένας τους μπήκε με ένα “ρεβόλβερ” στο χέρι του. Τα κορίτσια σιγοψιθύρισαν κάτι και μετά έσκυψαν με σεβασμό μπροστά στον ποιμένα τους.

   Η μία από αυτές του είπε: “Πριν μας πυροβολήσεις ερχόμαστε να σε ευχαριστήσουμε για ό,τι έχεις υπάρξει για μας! Εσύ μας βάπτισες, εσύ μας δίδαξες τον δρόμο για την αιώνια ζωή, μας έδωσες τον άρτο και τον οίνο με το ίδιο χέρι που κρατάς τώρα το όπλο. Μας δίδαξες επίσης ότι οι πιστοί είναι μερικές φορές αδύνατοι και πέφτουν σε μεγάλα αμαρτήματα, αλλά μπορούν να συγχωρηθούν και πάλι! Όταν λυπηθείς για αυτό που θα κάνεις σε μας, μην απελπιστείς σαν τον Ιούδα, αλλά μετανόησε σαν τον Πέτρο! Ο Θεός να σε ευλογεί και να θυμάσαι, ότι η τελευταία μας σκέψη για σένα δεν ήταν σκέψη οργής ή αγανάκτησης για την πτώση σου! Ο κάθε ένας περνά από ώρα σκοτεινή. Πεθαίνουμε με ευγνωμοσύνη!”.

   Η καρδιά του ποιμένα, δυστυχώς, σκλήρυνε και πυροβόλησε τις κοπέλες, μετά όμως πυροβολήθηκε και ο ίδιος από τους κομουνιστές. Καθώς ετοιμαζόμαστε για την ημέρα του γάμου, ας φροντίσουμε για όλες τις λεπτομέρειες και για ό,τι απαιτείται, ώστε η ημέρα αυτή να είναι όμορφη και ευλογημένη.