Εκκλησία – Το σώμα του Χριστού

(συνέχεια)

                                                                                            Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

Το έργο και η αρμονία των μελών

   Μέσα στην εκκλησία υπάρχει αρμονία στην ποικιλία! Υπάρχει αρμονία στο έργο των μελών. Δεν υπάρχει απόλυτη ομοιομορφία, αλλά ποικιλία με το κάθε μέλος να είναι διαφορετικό, αλλά και αναγκαίο για τη λειτουργία της εκκλησίας. Ας θυμηθούμε ξανά: Εφ. 4:15-16. Όταν ζω για τον ΚΥΡΙΟ και είμαι απελευθερωμένος από το “εγώ”, τότε ζω και για το σώμα Του και έχω ένα έργο μέσα στην εκκλησία και μια θέση στο πνευματικό “puzzle” του ΘΕΟΥ. Αν είμαι μέλος τότε έχω μια θέση και τουλάχιστον ένα χάρισμα από τον Θεό. Η πνευματική πρόοδος που ζητώ, λοιπόν, είναι για χάρη του σώματος (οικοδομή-ωριμότητα). Ας ρωτήσω τον εαυτό μου: “Είμαι, έχω εννοήσει ότι είμαι, ένα “μέλος” στο ΣΩΜΑ ΤΟΥ ή ζω σαν ανεξάρτητος πιστός, έστω κι αν εκκλησιάζομαι;”

   Ο ΚΥΡΙΟΣ έχει δώσει τουλάχιστον ένα χάρισμα σε κάθε πιστό, “προς το συμφέρον” του Σώματος. Το να υπηρετώ το Σώμα του Χριστού σημαίνει να υπηρετώ σύμφωνα με ό,τι μου έχει δώσει και όχι με ό,τι θα ήθελα να είχα! Καθώς γνωρίζω τον Κύριο, γνωρίζω τι μου έχει δώσει και πως μπορώ να Τον υπηρετήσω ανάλογα. Όπως το μάτι είναι για να βλέπει, το αυτί για να ακούει, η μύτη για να οσφραίνεται κ.λπ. το ίδιο ισχύει και για κάθε μέλος στην εκκλησία. Δεν γίνεται ένα μέλος και να βλέπει και να ακούει και να οσφραίνεται! “Παν-χαρισματούχοι” πιστοί δεν υπάρχουν. Κάθε μέλος έχει το δικό του μέρος και το δικό του έργο.

   Πρέπει, λοιπόν, να ξέρω τι μου έχει δώσει ο Κύριος γιατί μόνο μια καθαρή, συγκεκριμένη διακονία βοηθά το Σώμα. Αυτή η διακονία πηγάζει, έρχεται από τον Κύριο! – “… ΑΥΤΟΣ έδωκε χαρίσματα…” – και αναγνωρίζεται από την Εκκλησία! (Πράξεις 13:1-3). Όταν αναγνωρισθεί από την Εκκλησία, τότε επιστρέφει στο ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ που τη χρησιμοποιεί για την οικοδομή του Σώματος και για την υπόθεση της Βασιλείας και της Νύμφης Του. Η ΚΑΘΕ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ. Έτσι μέλημα μιας υγιούς εκκλησίας είναι, να ψάξει να βρει τι λείπει, ώστε κάποιος από τους αδελφούς που το έχει πάρει από τον ΚΥΡΙΟ, να την εφοδιάσει. Πρέπει ο κάθε ένας από μας να γίνει ένα κανάλι που θα τροφοδοτεί με ζωή το σώμα, μια ζωή που καθημερινά παίρνει από τον Κύριο. Όταν π.χ. μπορώ να βλέπω – στη θέση που μ’ έχει βάλει ο Κύριος – τότε όλο το σώμα βλέπει!

   Όλα αυτά όμως, βασίζονται στη γνώση του Κυρίου, που πηγάζει από τη σχέση μας μαζί Του και στηρίζεται από την καθημερινή κοινωνία με τον Θεό. Σήμερα ο Θεός ζητά ανθρώπους για να τους γεμίσει με μια άφθονη μερίδα ζωής εν Χριστώ, ώστε με τη σειρά τους να δίνουν και να τροφοδοτούν με ζωή το Σώμα του Χριστού. Η ζωή χρειάζεται κανάλι για να διοχετευθεί. Αν εγώ δεν παίρνω ζωή τότε το Σώμα μαραίνεται.

   Δεν υπάρχει προσωπική ήττα που να μην επηρεάζει το σώμα! Να γιατί ο Παύλος έλεγε: “Τις ασθενεί και δεν ασθενώ; τις σκανδαλίζεται και εγώ δεν φλέγομαι;…” Ο Παύλος και οι συνεργάτες του ζούσαν, όταν τα αδέλφια τους έμεναν σταθερά στον Κύριο! Ο Επαφράς αγωνιζόταν και προσευχόταν για πιστούς! (να σταθούν τέλειοι και πλήρεις εις παν θέλημα Θεού). ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ! Ας θυμηθούμε ότι το Σώμα κάνει την αύξηση του “κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός εκάστου μέρους…” (Εφεσίους 4:16). Μάθε, ότι το δικό σου το μέρος κανένας δεν μπορεί να το αναπληρώσει, όσο ελάχιστο κι αν σου φαίνεται.

   ΜΙΑ “ΜΕΓΑΛΗ” ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΜΙΑ “ΜΙΚΡΗ”. Δες τις τέσσερις αφηγήσεις των Ευαγγελίων. Δες τις Επιστολές του Παύλου, Πέτρου, Ιακώβου, Ιωάννη. Ο Κύριος είναι τόσο μεγαλοπρεπής και ασύλληπτος – ανεξιχνίαστος – ανεξάντλητος, ώστε χρειάζεται όλους τους πιστούς, όλων των αιώνων για να ΤΟΝ εκφράσουν και για να υπηρετήσουν τη Βασιλεία Του! Η ζωή του Χριστού είναι μία, αλλά εκδηλώνεται από κάθε πιστό για την οικοδομή της εκκλησίας.

   Επειδή υπάρχει τρομερή δύναμη και ευλογία στο Σώμα (Ψαλμός 133:1-3) και ο Σατανάς το ξέρει αυτό πολύ καλά, το έργο του είναι να διαβρώνει – καταστρέφει – αποσυνθέτει – χωρίζει την Εκκλησία του Χριστού. Ο Σατανάς ξέρει πολύ καλά αυτό που η Εκκλησία πολλές φορές αγνοεί: ότι ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ για να δώσει το Ευαγγέλιο Του στον κόσμο και να πραγματώσει το θέλημα και τους σκοπούς του Πατέρα, χρειάζεται ΟΧΙ ένα άτομο, αλλά ΕΝΑ ΣΩΜΑ → ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

   Γι’ αυτό ο Σατανάς έχει επιτεθεί και επιτίθεται σε αυτόν τον τομέα. Ξέρει πως αν η Εκκλησία είναι διαιρεμένη χάνει την αποτελεσματικότητα της. Ο σκοπός όμως του Θεού είναι: “ΕΝΑ Σώμα – ΕΝΑ Πνεύμα – ΜΙΑ πίστη – ΕΝΑ βάπτισμα – ΕΝΑΣ Θεός και ΕΝΑΣ Κύριος!” Αν δεν εννοώ την έννοια του Σώματος θα έχω μεγάλες δυσκολίες να πράξω και να πειραματιστώ την ευλογημένη πνευματική σειρά: “Αλλήλους – αλλήλων”

•  Τιμάτε αλλήλους

•  Προσδέχεσθε αλλήλους

•  Νουθετείτε αλλήλους

•  Υπηρετείτε αλλήλους

•  Υποφέροντες αλλήλους

•  Υποτασσόμενοι εις αλλήλους

•  Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε

   Ο Κύριος έδειξε στον Παύλο την μεγάλη αλήθεια για το Σώμα Του! “Σαούλ… τι ΜΕ διώκεις;” (Πράξεις 9:4). Παράλληλα, όταν ο Ανανίας είπε ψέματα στον Πέτρο “δεν εψεύσθη (ς) εις ανθρώπους αλλ’ εις τον Θεόν!” (Πράξεις 5:4).

   Και στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε η έννοια της ταύτισης Θεού και λαού (της Διαθήκης): “Όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρη των οφθαλμών ΑΥΤΟΥ!”. Όταν, λοιπόν, διώκω ένα μέλος μου (αδελφό μου) τότε διώκω την ΚΕΦΑΛΗ! Όταν αμαρτάνω σε βάρος σου, αμαρτάνω στον ΚΥΡΙΟ.

   Ο Κύριος μίλησε αποκαλυπτικά στον Παύλο για το Σώμα της Εκκλησίας: “…θα σου λαληθεί τι πρέπει να κάνεις (Παύλε…), από άλλο μαθητή (μέλος), τον Ανανία!”  Ακόμα κι ο Απ. Παύλος είχε να εξαρτηθεί από τον Ανανία! Κανένας πιστός δεν είναι ανεξάρτητος και αυτάρκης μόνος του. Η επίθεση των χειρών του Ανανία και η προσφώνηση: “Σαούλ, αδελφέ!…”, ήταν αποκαλυπτική του ΣΩΜΑΤΟΣ.

   Έχοντας, λοιπόν, βάλει στο κέντρο τον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ, στη συνέχεια βάζω στο κέντρο τον αδελφό μου και τότε και μόνο τότε είμαι έτοιμος να βάλω τον εαυτό μου στην υπηρεσία της βασιλείας και της δικαιοσύνης του Θεού. Οφείλω να ζω όπως οι πιστοί της εκκλησίας της Μακεδονίας που “εαυτούς έδωκαν πρώτον εις τον Κύριον, έπειτα δε…” στα αδέλφια τους! (Β’ Κορινθίους 8:5).

   ΤΟ ΣΩΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΜΕΛΟΣ! (ιδιαίτερα στον πνευματικό πόλεμο). Κάθε μέλος πρέπει να έχει την κάλυψη του Σώματος, διαφορετικά είναι επικίνδυνα εκτεθειμένο. Να γιατί όταν έκοβαν κάποιον τότε από την κοινωνία των πιστών αυτό ισοδυναμούσε με παράδοση στον Σατανά! Τότε αυτός που κοβόταν έχανε πολλά! Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ = ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ! Η μία πανοπλία του Θεού είναι για όλο το Σώμα (πρωταρχικά). Ο Σατανάς τρέμει την ενωμένη άμυνα και επίθεση. Αν πάρω την πανοπλία μόνος μου θα είμαι απλά ένας στρατιώτης. (Σύγκρινε την Ρωμαϊκή φάλαγγα με ένα Ρωμαίο στρατιώτη που φορούσε όλη την πανοπλία του. Η νίκη όμως ήταν στη φάλαγγα, όχι στον ένα!) Αν όμως πάρουμε όλοι μαζί την πανοπλία, θα είμαστε μια πνευματική φάλαγγα! Κανένας δεν είναι αυτάρκης μόνος του. Ένα δέντρο π.χ. μπορεί να ξεριζωθεί από το έδαφος, αλλά είναι εύκολο να ξεριζωθεί ένα δάσος;

   – Δευτερονόμιο 32:30 – Λευιτικό 26:8 (αλλά με προϋπόθεση το εδάφιο 3). Ο Σατανάς εύκολα μπορεί να ρίξει τον πιστό που είναι “ανεξάρτητος-μεμονωμένος”. Δεν μπορεί όμως να ρίξει τον πιστό που είναι καλυμμένος από το ΣΩΜΑ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΖΗΤΗΣΕ ΚΑΛΥΨΗ! – “…αγρυπνείτε μετ’ Εμού” – “…σεις είσθε οι διαμείναντες μετ’ Εμού εν τοις πειρασμοίς Μου!”. – Τόσο στη δόξα της Μεταμόρφωσης, όσο και στην αγωνία της Γεθσημανή ο Κύριος δεν ήταν μόνος!, τελείως!… Να, λοιπόν, γιατί ο Λόγος του Θεού μας καλεί “να μην αμελούμε να συνερχόμεθα ομού” και είναι ανάγκη να το κάνουμε “καθ’ όσον βλέπουμε πλησιάζουσαν την ημέραν!” (Εβραίους 10:25).

   Η κάλυψη φυσικά χρειάζεται και στον ευαγγελιστικό τομέα όσο και στον ιεραποστολικό αγρό. Ο Ιησούς του Ναυή χρειάστηκε τον Μωϋσή. Ο Μωϋσής χρειάστηκε τον Ααρών και τον Ωρ. Ο ΘΕΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑΠΕΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ.

• Ζητάμε βοήθεια;
• Ζητάμε προσευχή; ή “…δε θέλω να σε απασχολώ!”

   Στο Σώμα δεν υπάρχει μόνο κάλυψη, αλλά και περιορισμός, αναγνωρίζω, δέχομαι και υποτάσσομαι στα χαρίσματα και στις διακονίες των άλλων. Αν είμαι π.χ. “χέρι” δεν ενεργώ ανεξάρτητα στον ρόλο μου όσο βασικός και αν είναι. “Σωφρονώ” στη χρησιμοποίηση του χαρίσματος σύμφωνα με το μέτρο που μου δόθηκε και όχι πέρα απ’ αυτό. Ζω και υπηρετώ λοιπόν με άλλους μέσα στην τοπική Εκκλησία. Ο Κύριος οικοδομεί πιστούς, με σκοπό να οικοδομήσει την Εκκλησία Του. Ο Κύριος πέθανε για να καθαρίσει για τον Εαυτό Του λαό, όχι άτομα μεμονωμένα (Τίτος 2:14). Τους καθαρίζει μεν ατομικά, αλλά ζουν συλλογικά. Και όταν ο Θεός εργάστηκε κι εργάζεται ακόμα με άτομα, το κάνει για να ευλογήσει ένα σύνολο, να φέρει μαζί άντρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους, νέους κι ώριμους, γέρους και παιδιά που θα, εργαστούν μαζί σαν ένα Σώμα για τη δόξα Του!

   Ας θυμηθούμε την έννοια της οικοδομής με τον Χριστό “Ακρογωνιαίο Λίθο”! Όλοι μας κτίζουμε και εποικοδομούμε πάνω σ’ Αυτό το θεμέλιο (Εφεσίους 2:21). Όσο περισσότερο έρχομαι πιο κοντά στον Ακρογωνιαίο Λίθο τόσο πιο πολύ δένομαι με τις άλλες ζωντανές πέτρες. Η ίδια εικόνα είναι με το ποίμνιο και τον ΠΟΙΜΕΝΑ: “Μια ποίμνη, ΕΙΣ Ποιμήν!”. Όταν μας φωνάζει και ανταποκρινόμαστε, τότε ερχόμαστε πιο κοντά Του, αλλά ταυτόχρονα τότε ερχόμαστε και πιο κοντά ο ένας στον άλλο!

   Ο πιστός νοιάζεται και ζει στο πνεύμα (Φιλιππησίους1:25). Έρχομαι, λοιπόν, να δώσω και να πάρω από το σώμα. Ο αμοιβαίος εφοδιασμός είναι ο κανόνας της εκκλησιαστικής ζωής! (Α’ Κορινθίους 14:26). “Τουρίστες” και “θεατές” δεν υπάρχουν στο ΣΩΜΑ του Χριστού! Αν σταματήσω να επικοινωνώ, να εφοδιάζω το Σώμα, τότε το μαραίνω. Δεν μπορώ όμως να είμαι αποτελεσματικός σε μια μαραμένη εκκλησία, γιατί τη χρειάζομαι φρέσκια και ζωντανή, για συνεχή πνευματικό ανεφοδιασμό.

   Έτσι, το Σώμα του ΧΡΙΣΤΟΥ δεν είναι απλώς μια διδασκαλία που πρέπει να μάθω, αλλά μια πραγματικότητα που πρέπει να ζήσω. Αν νομίζω ότι μπορώ να ζήσω χωρίς την οικοδομή, την κάλυψη, αλλά και τον περιορισμό του Σώματος, τότε απλώς δεν έχω δει ακόμα το Σώμα!

ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ:

1.  Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ = ΥΠΟΤΑΓΗ – Ας θυμάμαι: Ησαΐας 59:1-2. Αν ζω ζωή ανυπακοής, τότε παραλύω πνευματικά και μόνο ένα παράλυτο σώμα δεν υπακούει στις εντολές της κεφαλής. Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει εξουσία, είναι αδύνατον να απορρίψω την εξουσία και να έχω ζωή. Η πληρότητα της ζωής βασίζεται στην υπακοή. Το χέρι μου π.χ. είναι χρήσιμο, όταν είναι σε αρμονία με τις οδηγίες του εγκεφάλου.

2.  Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ = ΚΟΙΝΩΝΙΑ – Υποτάσσομαι στον Κύριο, τότε έχω περπάτημα και φως και κοινωνία με τα αδέλφια μου. Η κοινωνία είναι ανάγκη! Από τα άλλα μέλη θα πάρω ό,τι μου λείπει.3.  Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΣΑΝ ΜΕΛΟΣ – ΥΠΗΡΕΣΙΑ – Συμβάλλω στην αύξηση και στο συμφέρον του Σώματος δαπανώντας χρόνο, δυνάμεις και το χάρισμα μου.