ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ 15

Τα επτά Απολυτρωτικά Ονόματα

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

Κάθε πιστό, αναγεννημένο παιδί του Θεού, οφείλει να γνωρίζει τα δικαιώματα και τα προνόμια της Διαθήκης που έχει με τον Θεό, την πλούσια πνευματική του κληρονομιά. Μέσα στα δικαιώματα αυτά της Διαθήκης, είναι και τα επτά απολυτρωτικά ονόματα του Θεού. Τα Ονόματα αυτά αποκαλύπτονται στο ξετύλιγμα του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού, για τον άνθρωπο και βασίζονται όλα στο Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ο εχθρός της ψυχής θα κάνει ότι μπορεί, για να κρατήσει σε άγνοια το παιδί του Θεού, από τη σωτήρια γνώση αυτών των Ονομάτων και σε όποιον θελήσει να τα γνωρίσει εμπειρικά και βιωματικά, θα εξαπολύσει σφοδρή επίθεση, με σκοπό να αποδείξει ότι δεν ισχύουν αυτά! Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, αυτά τα Ονόματα, ας τα φυτέψουμε πνευματικά μέσα μας και ας πράξουμε επάνω σ’ αυτά.

1 . Αντονάϊ Σαμά = Ο Κύριος είναι πλησίον.

Όλοι όσοι είμασταν «μακράν» γίναμε «πλησίον» με το Αίμα του Χριστού! Ενώ στην Παλαιά Διαθήκη κάθε πιστός στην καλύτερη δυνατή περίπτωση είχε «τον Κύριον ενώπιόν (του)» και «εις τα δεξιά (του)», στην Καινή Διαθήκη και στη Χάρη, ο Κύριος είναι μέσα στον πιστό, είναι δια του Αγίου Πνεύματος στο αναγεννημένο του πνεύμα. Έτσι, «ο κολλώμενος τω Κυρίω έν πνεύμα εστίν!» (Α Κορινθίους 6:17). Πιο «πλησίον» δεν γίνεται να είναι!

2 . Αντονάϊ Σαλώμ = Ο Κύριος η ειρήνη μας.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έγινε κατάρα για μας και «η τιμωρία που έφερε την ειρήνη ημών ήτο επ’ Αυτόν!» (Ησαΐας 53:5). Τώρα, με το τέλειο έργο του Χριστού, έχουν όλοι οι πιστοί «ειρήνην προς τον Θεόν» και υπό προϋποθέσεις μπορούν να βιώνουν την «ειρήνη του Θεού, που υπερέχει πάντα νούν» (Φιλιππησίους 4:7) και τον «Θεόν της ειρήνης», που όταν είναι μαζί μας, ο εχθρός συντρίβεται κάτω από τα πόδια μας (Φιλιππησίους 4:9, Ρωμαίους 16:20).

3 . Αντονάϊ Ροϊ = Ο Κύριος ο Ποιμένας μου

Ολόκληρος ο 23ος Ψαλμός, είναι αφιερωμένος στον Μεγάλο μας Ποιμένα και ότι ακολουθεί τον στίχο 1 σε αυτό τον Ψαλμό, είναι ότι ο Κύριος δεσμεύεται στο Λόγο Του να μας δώσει, ως ο Ποιμένας μας! («Χλοερές βοσκές», «νερά ανάπαυσης», «ανόρθωση της ψυχής» κ.λπ.). Όλα αυτά και πολλά άλλα, δεν θα τα στερηθούν τα «πρόβατά» Του. Αυτός ο Καλός Ποιμένας «την ψυχήν Αυτού βάλλει υπέρ των προβάτων!»

4 . Αντονάϊ Νισσί = Ο Κύριος η σημαία μου

Το Όνομα αυτό επικαλέστηκε και έτσι κάλεσε ο Μωυσής τον Κύριο, μετά τη μεγάλη νίκη επί του Αμαλήκ, που αποτελεί τύπο της σάρκας. Πριν όμως καλέσει έτσι τον Κύριο «οικοδόμησε θυσιαστήριο!» Δεν υπάρχει νίκη χωρίς το αίμα, χωρίς «θυσιαστήριο»! (Έξοδος 17:15).

5 . Αντονάϊ Ραφά = Ο Κύριος ο Θεραπεύων

Με το Όνομα αυτό, ο Κύριος αποκαλύφθηκε στο λαό της Διαθήκης, στα πικρά νερά της Μερρά! (Έξοδος 15:23-26). Όλη η διακονία θεραπείας του Κυρίου μας, ήταν βασισμένη στην εξιλαστήρια θυσία Του! ↔ Ματθαίος 8:16-17 – Ο Δαβίδ τοποθετεί τη θεραπεία δίπλα και μαζί με τη συγχώρεση, στον Ψαλμό 103. – «… Τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου. τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου!» (Ψαλμός 103:3).

Στα χρόνια που ζει ο καθένας μας, πολλές φορές αρρωστήσαμε και άλλες τόσες ο Κύριος μας έκανε καλά, είτε άμεσα με προσευχή, είτε με θεραπευτική αγωγή και ευλογημένους γιατρούς! Αυτός είναι ο «Ήλιος της δικαιοσύνης, με ίαση στα φτερά Του» (Μαλαχίας 4:2 – Μετάφραση «Βιβλικής Εταιρείας»: Μαλαχίας 3:20) και Αυτός είναι που «αποστέλλει το Λόγο Του και θεραπεύει το λαό Του» επειδή «τας ασθενείας ημών έλαβεν και τας νόσους εβάστασεν!» Τα Λόγια Του είναι «ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα!» (Παροιμίες 4:22).

6 . Αντονάϊ Ιρέ = Ο Κύριος ο Προμηθεύων

Αυτός που θα προμηθεύσει και Αυτός που θα προβλέψει! Με το όνομα αυτό, αποκαλύφθηκε ο Θεός στον πνευματικό μας πατέρα της πίστης, τον Αβραάμ, όταν τον δοκίμασε με τον Ισαάκ! Ο έφηβος Ισαάκ στην πορεία προς «τον τόπον Μοριά», τον τόπο της θυσίας, ρωτά: «…ιδού το πυρ και τα ξύλα. αλλά πού το πρόβατον διά την ολοκαύτωσιν;» (Γένεση 22:7). Ο Αβραάμ του απαντά: «…Ο Θεός, τέκνο μου, θέλει προβλέψει εις Εαυτόν το πρόβατον!» (Γένεση 22:8).

Όταν, μετά την επέμβαση του Κυρίου, ο Αβραάμ προσφέρει «τον κριόν εις ολοκαύτωμα αντί του υϊού αυτού», καλεί «το όνομα του τόπου εκείνου Ιεοβά Ιρέ» = Ο Κύριος θέλει προβλέψει ή ιδεί! (Γένεση 22:13,14). Είναι πολύ σημαντικό να ασκήσουμε πίστη σε αυτό το Όνομα, τώρα που βιώνουμε την παρατεταμένη οικονομική κρίση!

Επειδή, «Αυτός είπε, δεν θα σε αφήσω, ούτε θα σε εγκαταλείψω», εμείς μπορούμε να έχουμε θάρρος και να λέμε, «ο Κύριος βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθεί τι να μου κάνει άνθρωπος!» (Εβραίους 13:5,6).

Όλες οι βασικές μας ανάγκες «τι θα φάμε – πιούμε – ντυθούμε», είναι κατοχυρωμένες από τις υποσχέσεις του Κυρίου! Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Δαβίδ ήταν: «νέος ήμουν και γέρασα και δεν είδα δίκαιο εγκαταλελειμμένο, ούτε το σπέρμα του να ζητάει άρτο!»

7 . Αντονάϊ Τσιντκένου = Ο Κύριος, η δικαιοσύνη ημών!

Ο Κύριος «παραδόθηκε για τα παραπτώματά μας και ανέστη δια την δικαίωσιν ημών!» (Ρωμαίους 4:25). – «Εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, δια να γίνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού εν Αυτώ!» (Β ́ Κορινθίους 5:21). Ο άνθρωπος δικαιώνεται δια της πίστεως και ως δικαιωμένος ζει δια της πίστεως. «Δικαιωθέντες, λοιπόν εκ πίστεως, ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν» (Ρωμαίους 5:1). Η δικαιοσύνη είναι δώρο του Θεού και ο πιστός με πίστη τη λαμβάνει, μαζί με την αφθονία της Χάρης! (Ρωμαίους 5:17).

Όλα αυτά, λοιπόν, είναι Ονόματα του Θεού! Ο Κύριος, όχι απλά θεραπεύει, ειρηνεύει, δικαιώνει κ.λπ. αλλά Ο Ίδιος είναι όλα αυτά! Όλα αυτά τα Ονόματα μας ανήκουν, αλλά πρέπει με πίστη να τα οικειοποιηθούμε και να αντισταθούμε στον εχθρό, που με λύσσα θα προσπαθήσει να τα προσβάλλει, να τα αμφισβητήσει, ώστε να μη γίνουν βίωμα στη ζωή μας! Όλα αυτά τα Ονόματα, καλούμαι να τα γνωρίσω, να τα πιστέψω, να κάνω περισυλλογή, να τα αγκαλιάσω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου και να μείνω σταθερά στην Αλήθεια όλων αυτών! Αυτό είναι το μέρος μας! Το μέρος του Κυρίου, είναι να τα επιβεβαιώσει στην εμπειρία μας, όπως θέλει, όποτε θέλει και με τους τρόπους που θέλει!

Όσο κρατάει η μάχη, ο πιστός με τη Χάρη του Θεού, δεν αφήνει ούτε μία ημέρα που «η αίνεσις Αυτού» να μην είναι «στο δικό του στόμα» και να μην περάσει ούτε μία ημέρα που να μην προσφέρει στον Θεό «θυσίαν αινέσεως», δηλαδή, «καρπόν χειλέων ομολογούντων το Όνομα Αυτού!»

Με ταπείνωση, λοιπόν, ζητώ από τον Κύριο την οικειοποίηση όλων αυτών των Ονομάτων και μετά τη διακονία σε άλλους, όλων αυτών τον Ονομάτων! Όλα αυτά τα Ονόματα στηρίζονται σε Ένα άλλο Όνομα, που αποτελεί τη βάση για αυτά: Ο Θεός μας είναι ο Ελ – Σαντάι, ο Υπέρ Επαρκής, για τη ζωή μας! Είναι ο «Παντοκράτωρ» που κρατά τη ζωή μας στα χέρια Του, γι’ αυτό να μη φοβόμαστε και ας συνεχίσουμε με παρρησία την πορεία μας!