ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ 22

Ο Αγιασμός του πιστού

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

   Η διαδικασία – απαραίτητη – της παιδείας του Θεού, έχει σκοπό να γίνουμε «μέτοχοι της αγιότητος Αυτού» και η διαδικασία καταλήγει σε μία σημαντική προτροπή, που κάθε πιστός πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψη: «Ζητείτε… τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου κανένας δεν θα δει τον Θεό!» (Εβραίους 12:14). Είναι σημαντικό να καταλάβουμε, γιατί ο Θεός, μας καλεί να γίνουμε σαν Αυτόν: «Άγιοι γίνεσθε, καθώς Εγώ είμαι Άγιος». Ο αγιασμός αποτελεί την έκφραση της ζωής, που έλαβα και για την οποία πλάστηκα.

   Ο Θεός μας έφτιαξε «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωσιν» Του, με σκοπό, με την ψυχοσωματική μας σύνθεση, να είμαστε μία ορατή αντανάκλαση της δικής του ζωής, στην ποιότητά της και στην πληρότητά της. Όταν με την πτώση το «κατ’ εικόνα» έγινε συντρίμμια και έκλεισε ο δρόμος προς το «καθ’ ομοίωσιν», ήρθε ο Θεός σε μας, με την ενσάρκωσή Του, για να αποκαταστήσει τη συντριμμένη εικόνα και να ανοίξει και πάλι το δρόμο προς το «καθ’ ομοίωσιν». Με το θαυμαστό σχέδιο της Απολύτρωσης, ο Θεός θέτει τα εξής στοιχεία, ως προς τον αγιασμό μας:

1 . Η βάση του αγιασμού: Η εξαγορά μας, με μία ασύλληπτη τιμή: Το Αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού (Α΄ Κορινθίους 6:19,20). Ο Κύριος μας εξαγόρασε με το αίμα Του και γι’ αυτό Του ανήκουμε και πλέον δεν ανήκουμε στον εαυτό μας! Ο Κύριος έχει πνευματικό δικαίωμα ιδιοκτησίας. Ας θυμηθούμε, ότι λυτρωθήκαμε, όχι με τιμή αργυρίου ή χρυσίου, «αλλά με το πολύτιμο αίμα του Χριστού, ως Αμνού αμώμου και ασπίλου!» ↔ (Α΄ Πέτρου 1:19). Με ψέμα και απάτη από τον εχθρό, γίναμε δούλοι της αμαρτίας και έτσι, ανήμποροι να εκπληρώσουμε τις απαιτήσεις ενός Απόλυτα Άγιο Θεού και του Νόμου Του. Έτσι, «όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός εξαπέστειλα τον Υϊό Του, για να εξαγοράσει τους από Νόμον!» (Γαλάτες 4: 4,5). Ο Κύριος μας εξαγοράζει από «την κατάρα του Νόμου» και πληρώνει το τίμημα που τιμωρεί την αμαρτία και εκπληρώνει τις απαιτήσεις της Θείας Δικαιοσύνης.

2 . Το κίνητρο για τον αγιασμό: Η Αγάπη του Θεού (Β΄ Κορινθίους 5:14-15). Μία ασύλληπτη – απερίγραπτη αγάπη, που ενώ ξέρει ότι το πλάσμα Του θα τον αρνηθεί, Εκείνος «σφάζει» τον ενσαρκωμένο Υϊό Του «προ καταβολής κόσμου!» γι’ αυτό, επειδή «η αγάπη Του Θεού συνέχει ημάς» και «…δια των οικτιρμών του Θεού» (Ρωμαίους 12:1), εμείς δεν ζούμε πλέον για τον εαυτό μας, αλλά για Αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για μας!

3 . Η έννοια του Αγιασμού: Μία ζωντανή θυσία! (Ρωμαίους 12:1). Στο Λευιτικό σύστημα θυσιών, το ζώο – πτηνό, κ.λπ. γινόταν άγιο, όταν ξεχωριζόταν για θυσία – προσφορά. Το ζώο άλλαζε θέση (έξω από την αγέλη…) και χρήση (για το σκοπό του Θεού). Έτσι γίνεται και με τη ζωή μας. Ζούσαμε στον κόσμο για τον εαυτό μας! Τώρα, ο Κύριος μας καλεί έξω από τον εαυτό μας, για Αυτόν και τη Βασιλεία Του. Πρώτα τα μέλη μας ήταν «όπλα αδικίας», τώρα τα ίδια μέλη γίνονται «όπλα δικαιοσύνης» και «όπλα φωτός».

4 . Ο σκοπός του αγιασμού μας: Να εργαστούμε γι’ Αυτόν, επειδή «… συνέκλεισεν πάντας εις την απείθειαν δια να ελεήσει τους πάντας!» (Ρωμαίους 11:32). Για αυτόν το λόγο, επειδή ο Θεός θέλει να ελεήσει τους ανθρώπους, ο πιστός προσφέρεται ως «θυσίαν ζώσαν» σ’ Αυτόν, που την ίδια ώρα αποτελεί και τη «λογική μας λατρεία!» (Ρωμαίους 12:1). Ο Θεός εργάζεται σε εμένα, στον «πηλό» μου κι εγώ εργάζομαι για Αυτόν! Μόνο με άρση (καθημερινή) του Σταυρού και με τη διαδικασία της παιδείας, μπορούμε να εργαζόμαστε γι’ Αυτόν!

5 . Το αποτέλεσμα του αγιασμού: Να εμπιστευθούμε τη ζωή και το μέλλον μας, στα Χέρια του Θεού! Εγώ ζω για τη Βασιλεία και τη δικαιοσύνη Του κι Εκείνος εκπληρώνει τις ανάγκες μου «κατά τον πλούτον Του εν δόξη!» (Φιλιππησίους 4:19). Παράλληλα, εμπιστεύομαι το έργο μου στα Χέρια του Θεού. Εκείνος είναι «ο Αυξάνων!» Γνωρίζω Τον ένδοξο περιορισμό μου: «Ποτίζων» – «φυτεύων!» Εκεί τελειώνουμε εμείς και αρχίζει ο Θεός! Ως προς τα αποτελέσματα, επειδή άλλος είναι «ο σπείρων» και άλλος  «ο θερίζων», δεν υπάρχει θέμα ζήλειας ή ανταγωνισμού, αλλά ευλογημένη πνευματική χαρά: «…για να χαίρει ομού και ο σπείρων και ο θερίζων!» Κάθε άγιος έχει μία αυξανόμενη αίσθηση αμαρτωλότητας, που καταλήγει: «Είμαι ο Πρώτος των αμαρτωλών!»

Ας θυμηθούμε τα στάδια:

α)  «Δεν υστέρησα σε τίποτα από τους πιο σημαντικούς Αποστόλους».

β)  «Δεν είμαι άξιος να λέγομαι Απόστολος!»

γ)  «Είμαι ο ελάχιστος των Αποστόλων!»

δ)  «Είμαι ο ελάχιστος πάντων των Αγίων».

ε)  «Είμαι ο πρώτος των αμαρτωλών!»

   Όλα αυτά δεν είναι ταπεινολογίες, αλλά πραγματική συναίσθηση! Όσο περισσότερες ακτίνες Θείου φωτός έρχονται στα βάθη του είναι μας, τόσο περισσότεροι πνευματικοί «λεκέδες» βγαίνουν στην επιφάνεια! ↔ «Βδελύσσομαι εμαυτόν και μετανοώ…!» (Ιώβ).

   Η ζωή του αγίου είναι παραδομένη και εμπιστευμένη στα Χέρια του Θεού! «…και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθόμεθα!» Η προσευχή είναι ο καρπός αυτής της εμπιστοσύνης. Δεν υπάρχει άγιος που να μην είναι προσευχόμενος! Δεν προσευχόμαστε στον Θεό, γιατί δεν ξέρει τα αιτήματά μας! Η προσευχή είναι ένα «θερμόμετρο», που μετρά το βαθμό της πίστης και της εξάρτησής μας στον Θεό. Για τον άγιο, η προσευχή είναι ένα Πρόσωπο! ↔ «…μάρτυς μου ο Θεός!» (Ρωμαίους 1:9). Αν η προσευχή μου είναι βαρετή, αυτό σημαίνει ότι μιλάω γενικά σε έναν Θεό, όχι τον «Θεό μου!». Ο άγιος στη ζωή του, κάνει τα πάντα θέματα της προσευχής του!

   Ο άγιος ζει τον Ζώντα Θεό και αποτελεί ζωντανή εμπειρία της Χάρης του Θεού! Ο Παύλος τολμά να πει: «Η Χάρις του Κυρίου και η αγάπη μου μετά πάντων ημών!» (Α΄ Κορινθίους 16:23,24). Ο αγιασμός μας, αποτελεί το μεγάλο θέλημα του Θεού: «Τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας!» Αυτό αποτελεί και το νόημα της ζωής του ανθρώπου! – «…κατά Τον καλέσαντα υμάς Άγιον, άγιοι γίνεσθε εν πάση διαγωγή!» – Μας καλεί να Τον μιμηθούμε! (Εφεσίους 5:1).

   Σε κάθε μας συμπεριφορά, να φανερώνουμε τον αγιασμό μας και να τον επιδιώκουμε! Έχοντας ασύλληπτη υπόσχεση: «…ενοικήσω μαζί σας, εμπεριπατήσω» κ.λπ. εμείς τώρα καλούμαστε να εκπληρώσουμε «αγιωσύνην και να καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος!» (Β΄ Κορινθίους 6:14 – 7:1). Δεν ζούμε, λοιπόν, για να πεθάνουμε, αλλά για να γίνουμε άγιοι προς δόξαν Θεού! Ο αγιασμός μας είναι η λύση, στα όποια προβλήματα της ζωής μας! Μόνο με πορεία αγιασμού μπορείς να σταθείς στην όποια «κοιλάδα!».

   Ο Κύριος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και μας δίνει τη δυνατότητα, δια του Αγίου Πνεύματος να ενωθούμε μαζί Του! ↔ «…ο κολλώμενος τω Κυρίω εν Πνεύμα εστίν!» Να γίνουμε «κοινωνοί Θείας φύσεως!» – Ο στόχος; «…εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού!» Να ενηλικιωθούμε πνευματικά → «…εωσού μορφωθεί 0 Χριστός!». Η ζωή του Θεού φανερώνεται στη θνητή μας σάρκα, καθώς γινόμαστε «κατοικητήριον Του Θεού, δια του πνεύματος!»

• Ποιο δρόμο παίρνω;
• Ποια Αλήθεια ακολουθώ;
• Ποια ζωή ζω;

   Ο αγιασμός είναι ο αυθεντικός τρόπος ζωής! Η Χάρη παράγει αγίους! Η αγιότητα δεν είναι για λίγους, είναι για όλους!

«Η αγιότητα αποτελεί την ομορφιά της πνευματικής ζωής.

Ο άγιος διαλέγει στη ζωή του, να είναι ζωντανός ο Θεός!»

    Μητρ. Παύλος Ιωάννου