ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ 11
Η Υιοθεσία και η Βεβαιότητα της Σωτηρίας
Εισήγηση: Γιώργος Γούδας
Η υϊοθεσία μας αποτελεί μία από τις πιο πολύτιμες απολυτρωτικές πράξεις του Θεού, μία αιώνια πράξη της Χάρης του Θεού (Εφεσίους 1:5). Η υϊοθεσία μας πηγάζει από τον Θεό, στηρίζεται στο Αίμα του Χριστού και εφαρμόζεται από το Άγιο Πνεύμα. Μέσα στη γενική ευλογημένη σφαίρα της υϊοθεσίας, διακρίνουμε δύο στάδια:
1 . Τέκνα Θεού
2. Υϊοί του Θεού
Εισαγωγή
Ενώ βάσει της Διαθήκης, όλος ο λαός του Θεού, ο Ισραήλ – συλλογικά – ήταν και αναφέρεται ως «υϊός Θεού» ↔ «… Υϊός Μου, πρωτότοκός Μου είναι ο Ισραήλ… εξαπόστειλον τον λαόν Μου δια να με λατρεύσει» (Έξοδος 4:22-23), μόνο στη Χάρη και στην Καινή Διαθήκη ο κάθε πιστός αναγνωρίζεται ως υϊός και κόρη του Θεού και το κριτήριο είναι η λήψη του Προσώπου και του Έργου του Κυρίου, Ιησού Χριστού. «Όσοι έλαβον Αυτόν… εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι!» (Ιωάννης 1:12).
Η υϊοθεσία, λοιπόν, της Καινής Διαθήκης έχει ως βάση την αναγέννηση του ανθρώπου από τον Θεό και τη λήψη ταυτόχρονα του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, ενώ στην Παλαιά Διαθήκη όλος ο Ισραήλ ως υϊός του Θεού. – «…ότε ο Ισραήλ είτο νήπιον, τότε Εγώ ηγάπησα αυτόν και εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υϊόν Μου» (Ωσηέ 11:1), τώρα στην Καινή Διαθήκη, ο κάθε πιστός ατομικά – προσωπικά, αναγνωρίζεται ως υϊός του Θεού, γεννημένος από τον Θεό, μέσω του Αγίου Πνεύματος. ↔ «…αλλ’ εκ Θεού εγεννήθησαν!»
Τώρα, ως προς τη διάκριση μεταξύ τέκνων και υϊών:
1 . Τέκνα Θεού – παιδιά του Θεού – γινόμαστε «τέκνα Θεού» άμεσα, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, την ώρα που με μετάνοια και πίστη δεχόμαστε τον Κύριο Ιησού Χριστό στη ζωή μας. ↔ «…τώρα είμεθα τέκνα Θεού!…» (Α ́ Ιωάννη 3:2) και «ιδέτε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού» (Α ́ Ιωάννη 3:1). Όμως, τα «τέκνα του Θεού «πρέπει να αυξηθούν και να ωριμάσουν και να γίνουν «υϊοί του Θεού».
2 . Υϊοί Θεού – Η λέξη υϊός, μας οδηγεί στα προνόμια και στις ευθύνες, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της υϊοθεσίας. Ενώ η λέξη «τέκνα», μας δηλώνει ότι έχουμε γεννηθεί στην οικογένεια του Θεού και το μόνο που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ακριβώς αυτή η θέση και ότι συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες μας, «δια το Όνομα Αυτού», η λέξη υϊοί μας δείχνει ως ενήλικα μέλη της οικογένειας του Θεού, που άγονται από το Άγιο Πνεύμα (Ρωμαίους 8:14).
Τα «τέκνα» γίνονται «νεανίσκοι» που είναι «ισχυροί, ο Λόγος του Θεού κατοικεί σ’ αυτούς και ενίκησαν τον Σατανά, για να καταλήξουν πατέρες πνευματικοί, που γνωρίζουν Τον απ’ αρχής!» (Α ́ Ιωάννη 2:12-14). Με την ευλογία της υϊοθεσίας, τόσο το Άγιο Πνεύμα, όσο και ο πιστός, έχουν την ίδια κραυγή προς τον Θεό: «Αββά, ο Πατήρ!» Ο Κύριος των κυρίων, Δεσπότης του σύμπαντος, γίνεται Πατερούλης, μπαμπάκας («Αββά, ο Πατήρ», συνδυασμός της Αραμαϊκής και Ελληνικής λέξης «πατέρας».
Τώρα, ως παιδιά του Θεού, δεν έχουμε πάρει «πνεύμα δουλείας», ούτε «πνεύμα δειλίας», αλλά πνεύμα υϊοθεσίας. Παράλληλα, μέσω της υϊοθεσίας γίνονται αδέλφια με τον Κύριο Ιησού και μεταξύ τους, κληρονόμοι Θεού και συγκληρονόμοι Ιησού Χριστού! Μόνο στα πλαίσια της υϊοθεσίας ο Θεός ασκεί την παιδεία Του (Εβραίους 12:5-11) και σ’ αυτή την παιδεία, όλοι και μόνο οι υϊοί του Θεού γίνονται «μέτοχοι». Ενώ ο Θεός γίνεται «Αββά», (μπαμπάς μας…) ταυτόχρονα παραμένει ο Κύριος και πρέπει να υπάρχει ο ανάλογος, υγιής φόβος και το δέος του Προσώπου Του! Γι’ αυτό οι πιστοί «αγάλλονται εν τρόμω» και «εάν επικαλείσθε Πατέρα… διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας!»
Ως γνήσια παιδιά του Θεού, μπορούμε να έχουμε βεβαιότητα Σωτηρίας; Τα νέα είναι ευχάριστα, αλλά χρειάζονται πολλή προσοχή! Ναι! Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τη Σωτηρία μας, εφ’ όσον όμως εκπληρώνονταν και οι τρεις διαστάσεις που θα αναφέρουμε:
1 . Η βεβαιότητα που πηγάζει από το Γραπτό Λόγο του Θεού (Ιωάννης 6:47, 5:24, Α ́ Ιωάννη 5:13).
Στο ερώτημα: «Έχεις αιώνια ζωή;», η απάντηση είναι: «ναι, έχω!» και στο δεύτερο ερώτημα: «Πώς ξέρεις ότι έχεις;» η απάντηση δεν είναι, «…γιατί πίστεψα» ή γιατί πιστεύω», αλλά είναι: «Το ξέρω, γιατί μου το υπόσχεται ο Κύριος στο Λόγο Του!» Η πίστη μας συνίσταται στην εμπιστοσύνη μας, στην αξιοπιστία του Κυρίου! Έχω αιώνια ζωή, λοιπόν, γιατί ο Θεός μου λέει στο Λόγο του, ότι έχω.
2 . Η βεβαιότητα που έρχεται από τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος στο δικό μας πνεύμα. (Ρωμαίους 8:16).
Τώρα, η βεβαιότητα δεν έρχεται από το Γραπτό Λόγο, αλλά από το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί στο δικό μας πνεύμα, ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Το ερώτημα είναι, πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις το Άγιο Πνεύμα δίνει στο πνεύμα μας αυτή την ευλογημένη μαρτυρία; Η απάντηση είναι στο Ρωμαίου 8:14 – «…όσοι άγονται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι έστιν υϊοί Θεού». Άγομαι – διοικούμαι από το Πνεύμα του Θεού, σημαίνει ότι η κυριότητα του Ιησού Χριστού ασκείται ανεμπόδιστα στη ζωή μου και ο χαρακτήρας του Κυρίου Ιησού (Καρπός του Αγίου Πνεύματος) μορφώνεται μέσα μου. Τότε και μόνο τότε, είμαι και γίνομαι ένας ώριμος πιστός και τότε το Άγιο Πνεύμα μαρτυρεί και επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση: «Είσαι παιδί μου!» Εάν όντως
είμαι ένα γνήσιο παιδί Του, τότε έχω αιώνια ζωή!
3 . Η βεβαιότητα που πηγάζει από την αγάπη μας, για τους αδελφούς! (Α ́ Ιωάννη 3:14). – «Εμείς ξέρουμε ότι περάσαμε από το θάνατο στη ζωή, επειδή αγαπάμε τους αδελφούς». Η αγάπη προς τους αδελφούς, η φιλαδελφία, είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που καθαρίστηκε η καρδιά μας! (Α ́ Πέτρου 1:22). Οι καρδιές μας καθαρίστηκαν «… προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον» και ακολουθεί η εντολή: «… αγαπήσατε αλλήλους ενθέρμως («εκτενώς») εκ καθαράς καρδίας». Ο Απόστολος Πέτρος θα πει: «Την αδελφότητα αγαπάτε!»
Η Τρίτη αυτή διάσταση είναι και η πιο δύσκολη! Τον κόσμο έξω πολύ πιο εύκολα τον αγαπάμε, παρά τον αδελφό μας, τον συνεργάτη μας, τον συν-πρεσβύτερο κλπ. Αυτοί που είναι μακριά, μάς είναι πολύ αγαπητοί! Η πεθερά που ζει μακριά, είναι μια καλή πεθερά και ο ιεραπόστολος που είναι μακριά, είναι πολύ αγαπητός! Όταν η πεθερά έρθει στο σπίτι για μία εβδομάδα και ο ιεραπόστολος επιστρέψει και αναλάβει δράση, τότε δοκιμάζεται η αγάπη μας!
Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να έχουμε βεβαιότητα σωτηρίας και γνώση, ότι όντως είμαστε παιδιά Του, εάν αυτή η βεβαιότητα έρχεται και από τις τρεις πηγές που αναφέρθηκαν:
✔ Το γραπτό Λόγο
✔ Τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος
✔ Την αγάπη προς τους αδελφούς
Κλείνοντας και επιστρέφοντας στη μεγάλη ευλογία της υϊοθεσίας μας, να επισημάνουμε ότι γινόμαστε άμεσα, παιδιά του Θεού εν Χριστώ, την ώρα που Τον επικαλούμαστε Σωτήρα και Κύριο και ταυτόχρονα μας δίνει εξουσία να γίνουμε και γινόμαστε παιδιά Του, εμπειρικά και βιωματικά σε όλη τη ζωή μας! Γινόμαστε τέλειοι, όπως ο Πατέρας μας στους ουρανούς είναι Τέλειος, οικτίρμονες όπως Αυτός και Άγιοι όπως Αυτός!
Έτσι, σε ήδη παιδιά Του, σε ήδη λυτρωμένους Του, που τα ονόματά τους ήδη είχαν γραφτεί στο «βιβλίο της ζωής» στην επί του όρους Ομιλία, ο Κύριος θα αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ευλογείτε αυτούς που σας καταρώνται, ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν και εύχεσθε γι’ αυτούς που σας βλάπτουν και σας κατατρέχουν, για να γίνετε υϊοί του Πατρός σας!»
Είμαι παιδί του Θεού και γίνομαι στην εμπειρία μου παιδί του Θεού, για να κινούμαι όπως ο Πατέρας μου και για να γίνομαι κι εγώ «Χρηστός στους αχάριστους και στους κακούς» και για να ανατέλλω κι εγώ το δικό μου «ήλιο», «επί πονηρούς και αγαθούς» και να βρέχω και εγώ «επί δικαίους και αδίκους» στη γενιά μου!