ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑ 18
Ο Πνευματικός πιστός
Εισήγηση: Γιώργος Γούδας
Ο πνευματικός πιστός, είναι το πνευματικό ζητούμενο για τη ζωή και την πορεία κάθε πιστού και η πνευματική λαχτάρα κάθε ποιμένα – ηγέτη. Ο Απ. Παύλος πήγε στην Κόρινθο, με την πρόθεση να τους μιλήσει «ως προς πνευματικούς», αλλά δεν μπόρεσε! (Α΄ Κορινθίους 3:1). Είναι οι πνευματικοί πιστοί, που μπορούν να «καταρτίσουν» κάθε αδελφό που «απερισκέπτως» πέφτει σε κάποιο αμάρτημα! (Γαλάτας 6:1).
Ο πνευματικός πιστός χαρακτηρίζεται από πνευματική ωριμότητα – τελειότητα και έχει να παρουσιάσει τα εξής Βασικά Χαρακτηριστικά:
1. Έχει σωστή – υγιή εκτίμηση για τα γήινα, που σε σχέση με τα ουράνια φαίνεται μικρή! Ένα από τα πιο κλασικά παραδείγματα είναι αυτό του Μωυσή (Εβραίους 11:24-26). Έκανε μία επιλογή ζωής, «προκρίνας τον ονειδισμό του Χριστού μεγαλύτερο πλούτο από τους θησαυρούς της Αιγύπτου!» Ας σκεφτούμε για λίγο τι αρνήθηκε:
α) Την έστω «πρόσκαιρη απόλαυση αμαρτίας», που το παλάτι του Φαραώ του πρόσφερε απλόχερα!
β) Τους «θησαυρούς» της Αιγύπτου (τύπος του κόσμου)
γ) Το να συνεχίσει να λέγεται «υϊός της κόρης του Φαραώ», με όλα όσα συνεπάγεται αυτό (πρεστίζ, δόξα, αναγνώριση κ.λπ.).
Δεν μπορώ να αυξάνω πνευματικά, όταν τα γήινα, πρόσκαιρα και εφήμερα είναι πάνω από τα ουράνια. Ο πνευματικός πιστός, φρονεί «τα άνω» και όχι «τα επί της γης» και βιώνει τις σωστές προτεραιότητες: «Ζητείτε πρώτον τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνην Αυτού και όλα τα άλλα θα προστεθούν». Εάν έχουμε αναστηθεί μαζί με τον Χριστό, ας φρονούμε «τα άνω, όπου είναι ο Χριστός!…» (Κολοσσαείς 3:1-3). Ο Θεός θέλει να μας ευλογήσει, αλλά τόσο η σωματική ευημερία, όσο και η επαγγελματική – υλική, πρέπει να βασίζονται στην πνευματική! ↔ «…καθώς υγιαίνει η ψυχή σου!»
Προτεραιότητα, λοιπόν, στα πνευματικά, αν θέλω να είμαι ώριμος – πνευματικός πιστός. Δεν είναι κακό να έχεις χρήματα, είναι κακό να έχεις το θάρρος και την προτεραιότητα στα χρήματα και τα χρήματα να έχουν εσένα.
2. Είναι «Νεκρός», τόσο στους επαίνους, όσο και στις μομφές των άλλων! (Α΄ Κορινθίους 3:5-8 & 4:1,7). Ο Παύλος δεν επηρεαζόταν από το τι οι άλλοι σκέπτονταν γι’ αυτόν, παρά μόνο από το τι ο Θεός σκεπτόταν! Οι ανώριμοι πιστοί καταρρέουν, όταν κριτικάρονται ή νομίζουν ότι κριτικάρονται αρνητικά ή δέχονται επίθεση. Είναι γεμάτοι άγχος, ταραχή, αδημονία. Παράλληλα «φουσκώνουν», όταν οι άλλοι τους επαινούν!
3. Έχει την ικανότητα να διακρίνει πότε και αν ο Θεός εργάζεται. Ο Ιωσήφ είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ένας πιστός χωρίς ωριμότητα στα 13 χρόνια φυλάκισης και ιδιαίτερα στα τελευταία 2, θα είχε σκεφτεί: «…ο Θεός με ξέχασε… δεν έκανα τίποτα και με έβαλαν φυλακή. Βοήθησα άλλους και δε με βοήθησαν!…». Και από την άλλη, όταν τ’ αδέλφια του έπεσαν στο έδαφος και τον προσκύνησαν, ένας ανώριμος πιστός, στη θέση του, θα τους έλεγε, «… θυμόσαστε τότε τα όνειρα που είχα δει;». Ο Ιωσήφ όμως, ήταν ώριμος! Να η τοποθέτησή του: «Δεν με αποστείλατε εδώ εσείς, αλλά ο Θεός!» (Γένεση 45:5-7).
Όταν μπορώ να διακρίνω τον Θεό να εργάζεται στις περιστάσεις, την Πρόνοια του Θεού, τότε μπορώ να έχω τη νίκη πάντοτε! Ο Απ. Βαρνάβας, επίσης, αποτελεί ένα πολύ ευλογημένο παράδειγμα. ↔ Πράξεις 11:22-23.
4. Γνωρίζει τον Τριαδικό Θεό, μέσω του Λόγου και της σχέσης μαζί Του. Προχωρώ στην αιώνια ζωή (Ιωάννης 17:3), γνωρίζω την καρδιά του Πατέρα, αναπτύσσω σχέση λατρείας με τον Υϊό και έχω κοινωνία και οδηγία από το Άγιο Πνεύμα. Ο νους μου ανανεώνεται συνεχώς, καθώς περπατώ με τον Θεό και γεφυρώνω το χάσμα: «…οι βουλές Μου δεν είναι βουλές σας και οι οδοί Μου δεν είναι οδοί σας».
5. Κατανοεί την παιδεία του Θεού και γι’ αυτό ενισχύει «τα κεχαυνωμένα χέρια και τα παραλελυμένα γόνατα!» (Εβραίους 12:8-10).
- Ζει δια «της πίστεως» και όχι δια «της όψεως» και ενατενίζει «στα μη βλεπόμενα» που είναι «αιώνια» ενώ ξέρει ότι «τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα» (Β΄ Κορινθίους 5:7).
- Έχει μάθει να μη «σύρεται» από τρίτους, από ανάγκες και ξέρει να λέει «όχι!» (Ιωάννης 7:3-6).
- Έχει ζωή μελέτης και προσευχής (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:17).
- Εξαγοράζει το χρόνο (Εφεσίους 5:16).
- Έχει περιόδους νηστείας (Πράξεις 13:3).
- Διαθέτει χρήματα για την υπόθεση της Βασιλείας του Θεού (Β΄ Κορινθίους 8:5, 9:6-10).
12. Έχει σωστή κατανόηση της Εκκλησίας, με ανάλογη εκκλησιαστική συνείδηση (Ρωμαίους 12:5).
13. Δε σταματά να μαθαίνει (Β΄ προς Τιμόθεο 4:13). Αν πάψεις να μαθαίνεις σήμερα, σταματάς να διδάσκεις αύριο!
14. Είναι πειθαρχημένος (Α΄ Κορινθίους 9:27).
15. Το πνεύμα του εξουσιάζει επάνω στην ψυχή και το σώμα (Β΄ Κορινθίους 7:4).
16. Ξέρει να καταρτίζει πεσμένα αδέλφια ενώ μπορεί να μαθητεύσει νέους πιστούς (Γαλάτας 6:1).
17. Ξέρει την εξουσία του Χριστού και ξέρει να χρησιμοποιεί το Όνομα του Ιησού Χριστού! Ξέρει, ότι η εξουσία που έχει, είναι εξαρτώμενη εξουσία και γι’ αυτό έχει άμεση ανάγκη από την οδηγία του Αγίου Πνεύματος!
18. Δεν αγνοεί και «ζηλοί τα πνευματικά» (Α΄ Κορινθίους 12:1).
19. Επιδιώκει την ποιότητα ζωής, όπως αυτή εκτίθεται στην Επί του Όρους ομιλία, ενώ η ανανέωση του νου οδηγεί σε ζωή του 12 ου κεφαλαίου, της προς Ρωμαίους Επιστολής.
20. Όπως ο Μωυσής βλέπει τον Αόρατο και αποβλέπει στη μισθαποδοσία!