ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΘΗΜΑ 10

Αποτελέσματα της Πλήρωσης με το Άγιο Πνεύμα

 

                                                                      Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

   Οι προϋποθέσεις που αναφέραμε, είναι και αποτελέσματα. Με όλα αυτά ως δεδομένο και τρόπο ζωής, πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας τα εξής για τη συνέχεια. Η πληρωμένη με Άγιο Πνεύμα ζωή, είναι το δικαίωμα και η ευλογία του κάθε πιστού. Η πλήρωση = Η Θεία Προμήθεια για τη ζωή του πιστού. Η αναγέννηση μου δίνει το δικαίωμα για την πλήρωση. Είναι δικαίωμα, λόγω καταγωγής = έχω γεννηθεί από τον Θεό και «Σπέρμα Αυτού μένει» μέσα μου. <=> «Σπέρμα από του Αγίου». Έχω το ίδιο δικαίωμα που είχαν οι: Πέτρος – Παύλος – Βαρνάβας – Στέφανος – Κορνήλιος – Ανανίας & οι 120! Έχουμε «ισότιμον με αυτούς πίστη!»

Μήπως όμως ζούμε όπως ο Ησαύ, καταφρονώντας «τα πρωτοτόκια»; Ας θυμηθούμε, ότι το «και μη μεθύσκεσθε οίνω, εν ω εστιν ασωτία, αλλά πληρούσθε εν πνεύματι» (Εφεσίους 5:18) είναι εντολή που πρέπει να υπακούσουμε. Πολλοί πιστοί υπακούν στο πρώτο, «μη μεθύσκεσθε…», αλλά ΟΧΙ στο δεύτερο, «πληρούσθε». Εάν είναι αμαρτία να «μεθύσω με οίνο», είναι εξ ίσου αμαρτία να μη πληρώνομαι με Άγιο Πνεύμα. Για το πρώτο έχουμε τύψεις, όχι όμως για το δεύτερο!

   Όμως ο Θεός θέλει να γεμίζουμε όχι από το κρασί το φυσικό, της γήινης αμπέλου, αλλά από το νέο κρασί της Αληθινής Αμπέλου, το Άγιο Πνεύμα! Αν σε ρωτήσω: Υπακούς στην εντολή, «Μη μεθύσκεσθε με οίνο»; Η απάντηση ως επί το πλείστον θα είναι, «ΝΑΙ». Αν όμως ρωτήσω, «Πληρώνεσαι με Άγιο Πνεύμα;» Η απάντηση θα είναι αμφίβολη. Αν η απάντηση είναι «ΟΧΙ», τότε μιλάμε για ανυπακοή, αμαρτία, παραβίαση μιας από τις πιο ευλογημένες εντολές του Κυρίου. Ας θυμηθούμε, ότι υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην Αναγέννηση και στην πλήρωση. Ξέρουμε, πως σε κάθε πιστό (στο δικό του πνεύμα) κατοικεί το Άγιο Πνεύμα, γιατί κανένας δεν μπορεί να πει, «Κύριον Ιησούν, ειμή διά Πνεύματος Αγίου».

   Όμως, το να έχω το Άγιο Πνεύμα, και να είμαι πλήρης με το Άγιο Πνεύμα, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, η Αίγυπτος έχει πάντοτε το Νείλο. Όμως πλημμυρίζει μόνο μία φορά το χρόνο! Όταν ο Νείλος πλημμυρίζει, η Αίγυπτος αφθονεί και σώζεται.

   Το ίδιο συμβαίνει και με το Άγιο Πνεύμα. Όταν οι πιστοί πλημμυρίζουν, τότε ο κόσμος, αλλά και οι ίδιοι αφθονούν και σώζονται. Η πλήρωση είναι η φυσιολογική ζωή, αλλά και η πνευματική ανάγκη του καθενός! Δεν είναι για μερικούς που έχουν να κάνουν ένα σπουδαίο έργο. Ο Θεός θέλει να κάνει όμορφα  πράγματα σε όλους μας! Η πλήρωση χρειάζεται σε όλες τις καταστάσεις! Από την πιο «μικρή» υπηρεσία, ως την πιο «μεγάλη».

   – «τις κατεφρόνησε την ημέρα των μικρών πραγμάτων;» Û «Ουχί διά δυνάμεως, ουδέ διά ισχύος, αλλά δια του Πνεύματος Μου!…»Ζαχαρίας 4:6 <=> Ζαχαρίας 12:8! Επειδή ο Σατανάς ξέρει τι σημαίνει πλήρωση εις βάρος του, κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει τον πιστό μακριά από τη φυσιολογική του ζωή. Γι’ αυτό προσβάλλει άμεσα, τόσο τις προϋποθέσεις, όσο και τα αποτελέσματα! Ο Θεός μας έχει εδώ στη γη, για να δοξάζεται ο Χριστός. Όμως μόνο ένα Πρόσωπο μπορεί να δοξάσει τον Χριστό αποτελεσματικά και γι’ αυτό ήλθε, το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ! Θέλει, όμως, σκεύη για να εκφραστεί, κανάλια να διοχετευθεί. Γι’ αυτό η πλήρωση είναι απαραίτητη. Η ζωή μου αρχίζει από το ΣΤΑΥΡΟ, αλλά η μαρτυρία και η υπηρεσία αρχίζει με την ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ! Χρειάζομαι πηγή για μένα και ποτάμια για άλλους!  – «Εκ του Πνεύματός Μου!». Καθώς πληρώνομαι, ξεχωρίζομαι για τον Κύριο. Καθαρίζομαι για να πληρωθώ.

   Στην αναγέννηση παίρνω ζωή, στον αγιασμό και στην πλήρωση προσφέρω τη ζωή μου στον Κύριο. Καθαρίζομαι για να πληρωθώ! Ο Θεός δέχεται, ό,τι εγώ παριστάνω! «Οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι…». Χρειάζομαι έναν Δοξασμένο Χριστό και έναν Ενθρονισμένο Χριστό στην καρδιά μου και στη ζωή μου. Ο Χριστός  υψώθηκε, κάθισε στα δεξιά του Πατέρα, αλλά πρέπει να καθίσει και να υψωθεί και στην καρδιά μου! Χωρίς ενθρόνιση δεν υπάρχει Πεντηκοστή. Τον βλέπω δια πίστεως στο Θρόνο και Του δίνω την καρδιά μου (το σύντριμμα όλων των ειδώλων) γιατί δε μοιράζεται με κανέναν και με τίποτα άλλο το θρόνο. Μη λυπάσαι τα είδωλά σου! Γίνε αμείλικτος σ’ αυτά! Το σπάσιμο των ειδώλων και η βροχή του Αγίου Πνεύματος πάνε πάντα μαζί! Αυτοί και όσοι λαμβάνουν το ξεχείλισμα του Αγίου Πνεύματος, είναι όσοι πειθαρχούν στον Κύριο.

   Ας δούμε λίγα παραδείγματα ανθρώπων και πριν την Πεντηκοστή – ο Βασελεήλ (Εξοδ. 35:30-31)! Για να κτίσει και να ετοιμάσει τις στολές των ιερέων, έπρεπε να είναι πληρωμένος με Άγιο Πνεύμα! (ο Ζαχαρίας, η Ελισάβετ, ο Ιωάννης, ο Βαπτιστής). Η πρώτη Εκκλησία από την Ημέρα της Πεντηκοστής και μετά (Πραξ. 13:52) έξτρα πληρώσεις για μαρτυρία – υπηρεσία! (Πραξ. 4:8, 31). Πληρωμένοι προσευχήθηκαν για παρρησία και συμμετοχή του Κυρίου! Ο Πέτρος είχε δύο πληρώσεις. Πλήσθηκε πριν κηρύξει και μετά, όταν όλοι οι πιστοί προσευχήθηκαν → Παρρησία! (Πραξ. 2:14, 4:13,14). Οι ίδιοι άνθρωποι που λίγο καιρό πριν ήταν φοβισμένοι, έκαναν στο ναό το ίδιο πράγμα, για το οποίο ρίχτηκαν στη φυλακή (Πραξ. 5:20). Ήταν γεμάτοι παρρησία, γιατί ήταν γεμάτοι με το Άγιο Πνεύμα. Ας δούμε αυτή τη διάσταση (Παρρησία) στη ζωή του Κυρίου! (Μαρ. 8:32)! <=> «ας πλησιάζωμεν μετά  παρρησίας…» <=> «Μην αποβάλλητε την Παρρησίαν σας… μισθαποδοσία μεγάλην!»  – Ο Ιωάννης, ο Βαπτιστής (Λουκ. 1:15,17).

   Το Άγιο Πνεύμα μου δίνει ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ και ΠΑΡΡΗΣΙΑ γι’ αυτή την αποκάλυψη! Τα λόγια του Ανανία στον Παύλο δεν ήταν απλά για σωτηρία, αλλά και για την Αποστολή του (Πραξ. 9:17, 22:12-15, 26:16-23). Πλήρωση, λοιπόν, για εκτέλεση ενός συγκεκριμένου έργου – διακονίας, πλήρωση για κάτι συγκεκριμένο και προσωρινό (ο Στέφανος). Συνεχής λοιπόν εμπειρία και έκτακτη για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.

  • Χαρά – Αγαλλίαση (Πραξ. 5:40-42). Η χαρά του Κυρίου ήταν η δύναμή τους (Πραξ. 2:46, 16:25) – Αγάπη (Πραξ. 4:32) – Ειρήνη (Πραξ. 6:15, 7:59,60). Χαρά που ανθεί ανάμεσα στην αγάπη και στην ειρήνη! Η αγάπη και η ειρήνη είναι το πνευματικό «θερμοκήπιο» της χαράς.

   Μόνιμα, λοιπόν, πληρωμένοι και πολλές έξτρα πληρώσεις για συγκεκριμένο σκοπό.  Το Άγιο Πνεύμα είναι Έτοιμο να εργαστεί με την Εκκλησία (με όλη την Εκκλησία). Ο κόσμος – στην κατάσταση που είναι σήμερα – χρειάζεται όχι απλά πιστούς, αλλά πληρωμένους με το Άγιο Πνεύμα πιστούς! Οι καιροί δυσκολεύουν, το Ευαγγέλιο θα κηρυχθεί μέσα από δραματικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο, αλλά θα πρέπει να κηρυχθεί από πληρωμένους με Άγιο Πνεύμα πιστούς. Η Εκκλησία οφείλει να προσεύχεται πάνω στην υπόσχεση… «Και έσται εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός εκχέω από του πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα…» (Πραξ. 2:17), ώστε αυτή να εκπληρωθεί.

   Εκπληρώθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής, αλλά συνεχίζει να εκπληρώνεται. Χωρίς την πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα, είναι αδύνατη η νίκη επάνω στα πνεύματα του εχθρού των τελευταίων ημερών. Οι ανάγκες των ημερών κάνουν επιτακτική την αναβίωση του  (Α’ Κορ. 2:4) «…οι αναστατώσαντες την οικουμένην όλην!» Ήταν πιστοί πλήρεις Πνεύματος Αγίου. Την ημέρα της Πεντηκοστής, οι πιστοί έγιναν ζωντανές  πνευματικές λαμπάδες, καθώς τους άναψε η «φωτιά» του Αγίου Πνεύματος. Οι φοβισμένοι πιστοί έγιναν πιστοί με παρρησία και εξουσία. Τα λόγια τους ήταν λόγια Θείας Σοφίας. Η μαρτυρία τους ήταν μαρτυρία του Πατέρα, του Υϊού και του Αγίου Πνεύματος.

   Το «μετανοήσατε» Του Κυρίου, που ήταν πλήρης Αγίου Πνεύματος, ακολούθησε το «μετανοήσετε» των μαθητών, που επίσης ήταν πληρωμένοι. Όσοι γέμιζαν με Άγιο Πνεύμα, κήρυτταν το ίδιο Ευαγγέλιο. Όταν ο έλεγχος γίνεται από πιστούς πληρωμένους με Άγιο Πνεύμα, φέρνει σε κατάνυξη καρδιές, αλλά επίσης φέρνει οργή και θυμό! (Πραξ. 7:54). Ο Λόγος φτάνει μέχρι το μεδούλι και θα ακολουθήσει ή «οσμή ζωής, ή «οσμή θανάτου!» Είτε γνήσια μετάνοια και επιστροφή, είτε ανοικτή αποστασία. Η διακονία του Αγίου Πνεύματος δημιούργησε την Εκκλησία και τώρα εκτείνει την Εκκλησία και τη Βασιλεία Του Θεού. Η Εκκλησία γεννήθηκε, όταν το Άγιο Πνεύμα ήλθε!

   «Ομοθυμία και προσευχή», κάνουν τον τόπο να σεισθεί! Δεν ήταν ευχαριστημένοι με μια απλή απάντηση, αλλά με μια δυναμική απάντηση! Το Άγιο Πνεύμα τους έκανε φανατικούς! («μεθυσμένοι… μαίνεσαι Παύλε… δεδεμένοι τω πνεύματι…» – «…κατά το  πνεύμα ζέοντες!»). Η ζωή μου πρέπει να είναι πληρωμένη και η μαρτυρία μου εξαρτημένη από το Άγιο Πνεύμα. Το Πρόσωπο Του Κυρίου δέσποζε στη μαρτυρία τους! (Πραξ. 8:5, 12). Η πλήρωση δίνει έμφαση στον Αναστημένο Χριστό (παρρησία και μαρτυρία της Ανάστασης). Η διακονία των αγγέλων ήταν επίσης συχνή! Η Πεντηκοστή έδωσε νέα θεώρηση στους μαθητές σχετικά με το Θάνατο – Εξιλασμό του Κυρίου τους γι’ αυτούς! Τους άναψε Θεία Αγάπη, μεγαλύτερη από πριν και μίσος για την αμαρτία. Αμαρτίες κρυφές όπως του Ανανία και της Σαπφείρας βγήκαν στο φως και κρίθηκαν! Δεν έκρυβαν και δε δικαιολόγησαν την αμαρτία.

   Η πλήρωση φέρνει περαιτέρω φως και νόηση! Η Αγία Γραφή γίνεται νέο βιβλίο! Όταν γεμίζω με το Άγιο Πνεύμα, τότε η Αλήθεια αποκτά τεράστιες διαστάσεις! Η δύναμη και ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος, οδηγεί τον πιστό στην αλήθεια και στην κατανόηση αυτής της αλήθειας. Όσο «δυνατός» και αν είναι κάποιος, ακόμα και «στις Γραφές» (Απολλώς), χρειάζεται έναν πλήρη με το Άγιο Πνεύμα πιστό (Ακύλλας – Πρίσκιλλα), να τον  οδηγήσει «ακριβέστερα στην αλήθεια». Χρειαζόμαστε ζήλο αλλά και γνώση! Όχι το ένα χωρίς το άλλο. Ο σκοπός του Θεού είναι και τα δύο! Ζήλος που να φιλτράρεται από τη γνώση και γνώση που ν’ ανάβει από το ζήλο!

   Εγώ μελετώ, το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει! Το Άγιο Πνεύμα και η Αγία Γραφή πάνε μαζί! Η Αγίας Γραφή είναι μια συνεχής πηγή για πίστη – συμπεριφορά – δύναμη – έμπνευση, μια πηγή από την οποία αντλούμε και πίνουμε καθημερινά. Το Άγιο Πνεύμα δεν φώτισε μόνο τους συγγραφείς της Βίβλου, το Άγιο Πνεύμα φωτίζει και τους αναγνώστες της Βίβλου. Το Άγιο Πνεύμα φωτίζει το Λόγο και ο Λόγος καθαρίζει την ψυχή! (Α’ Κορ. 2:9-10). Ο Παύλος δε λέει ότι, «όλα αυτά μας τα αποκάλυψε ο Θεός» διά του Λόγου, αλλά «διά του Πνεύματος», μέσω του Λόγου! Ο Λόγος μόνος του δεν μπορεί να κάνει τίποτα και αντίστροφα! «Τα χαρισθέντα»βρίσκονταιστο Λόγο, αλλά τα αποκαλύπτει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα φωτίζει επιμελείς ερευνητές!(«…εξεζήτησαν – εξηρεύνησαν!»). Εγώ βρίσκω τα Λόγια Του! Εκείνος δίνει φως στα Λόγια Του!  Ο κόσμος δε γνωρίζει Τον Θεό «διά της σοφίας», αλλά «διά της μωρίας του κηρύγματος», στο οποίο το Άγιο Πνεύμα δίνει τον φωτισμό Του! Είναι ο Θεός που λάμπει στις καρδιές μας «προς φωτισμόν». Ο Πατέρας είναι «ο Πατέρας των φώτων». Ο Υϊός είναι «το φως του κόσμου», η ζωή Του είναι «το φως των ανθρώπων», αλλά είναι το Άγιο Πνεύμα που θα εφαρμόσει, ό,τι προέρχεται από τον Πατέρα και τον Υϊό. Το Άγιο Πνεύμα κάνει κατανοητό αυτό το ΦΩΣ! Η Αγία Γραφή είναι το εγχειρίδιο, αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι ο Δάσκαλος! Δεν είναι μόνο ο Συγγραφέας της Βίβλου, αλλά και ο Ερμηνευτής! Είναι το Άγιο Πνεύμα που κάνει το Λόγο, να είναι «λυχνάρι στα πόδια μας και φως στα μονοπάτια μας». Χωρίς το Άγιο Πνεύμα η διακονία του Λόγου είναι και μένει άκαρπη. Η γραφή χρειάζεται «μάτι» πνευματικό και «μάτι» πνευματικό, χωρίς το Άγιο Πνεύμα, δεν υπάρχει! Το Άγιο Πνεύμα φωτίζειγια ν’αλλάξει!Κάνει επίθεση αγάπηςστην ξεπεσμένη μας φύση.