ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΘΗΜΑ 14
Τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος
Εισηγητής: Γιώργος Γούδας
Το μεγαλύτερο δώρο του Δοξασμένου Χριστού, είναι το Δώρο του Αγίου Πνεύματος. Στο Ουράνιο «ημερολόγιο», η Ημέρα της Πεντηκοστής έφερε το μεγαλύτερο δώρο. Το δώρο του Αγίου Πνεύματος έφερε δώρα, χαρίσματα στην Εκκλησία.
Τα χαρίσματα πολλά, ο Δωρητής Ένας! Ο Κύριος που είναι ο Βαπτίζων… «έδωκεν χαρίσματα εις τους ανθρώπους». Ο Θεός τα έθεσε στην Εκκλησία και τα έκανε απαραίτητα! Το Άγιο Πνεύμα έχει δύο φτερά: Καρπός & Χαρίσματα. Και τα δύο για να πετάξω αποτελεσματικά. Ο Κύριος που είχε το Πνεύμα χωρίς «μέτρο», δίνει το Άγιο Πνεύμα με «μέτρο» σε κάθε πιστό και όλο το Άγιο Πνεύμα σε όλο το Σώμα, την Εκκλησία! Η ζωή της Πεντηκοστής είναι ζωή, όπου ο αναστημένος Χριστός είναι Παρών και Ενεργής!
Η Καινή Διαθήκη είναι κατάσπαρτη από αναφορές στο Άγιο Πνεύμα.
- Συνοπτικά Ευαγγέλια: 35 (φορές)
- Ιωάννης:44
- Πράξεις:58
- Ρωμαίους – Εφεσίους: 95
- Μέχρι το τέλος: 51
Συνοπτικά:
- Στην Παλαιά Διαθήκη, το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Αόρατου Θεού που ενεργεί στη δημιουργία, στη ζωή μερικών εκλεκτών σκευών (Δαβίδ, Γεδεών, Σαμψών κ.λπ.), ενεργεί στη ζωή ενός έθνους (Ισραήλ).
- Στα Ευαγγέλια, είναι το Πνεύμα του Θεού που ενεργεί στην πληρότητά Του πάνω στον Κεχρισμένο Του Θεού (Χριστός).
- Στις Πράξεις, έρχεται ως το Πνεύμα Του Δοξασμένου Αναστημένου Ιησού στην Εκκλησία!
Η ιστορία και η πορεία της Εκκλησίας δείχνουν: Χριστός εν δυνάμει, ποτέ Χριστός χωρίς την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ο γνήσιος Χριστιανισμός, ανθίζει, ακμάζει εκεί όπου το Άγιο Πνεύμα ενεργεί. Είναι το Άγιο Πνεύμα που υπαγορεύει την ιστορία της Εκκλησίας, την πνευματική ιστορία, όπως αυτή των πρώτων αποστολικών χρόνων. Η Εκκλησία από τα πρώτα της βήματα, άρχισε να κατατροπώνει την Πανίσχυρη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία! ΠΩΣ; Μέσω του Χριστού, εν τη δυνάμει του Αγίου Πνεύματος = ΚΑΡΠΟΣ + ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ! Το Άγιο Πνεύμα υπαγόρευε και επισκοπούσε κάθε βήμα της Εκκλησίας! Ο Σταυρωμένος και Δοξασμένος Χριστός «ενσαρκώνεται» στους πιστούς!
Το Άγιο Πνεύμα – μέσω των πιστών – συνεχίζει στη γη, τις δραστηριότητες του Μεγάλου Αρχιερέα στον ουρανό! Δυστυχώς, συχνά η εικόνα της τοπικής Εκκλησίας μοιάζει με ένα λεωφορείο (ένας οδηγός και εισπράκτορας που ιδροκοπούν και 40-50 επιβάτες κουρασμένοι και συχνά «κακομούτσουνοι!») ή ένα γήπεδο (όπου λίγοι παίζουν και οι πολλοί ή χειροκροτούν ή αποδοκιμάζουν!).
Η Εκκλησία όμως, είναι ένα Σώμα με πολλά και ενεργά μέλη! – «…κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός εκάστου…». Αυτή η «ανάλογη ενέργεια» συνοδεύεται πάντοτε με το ανάλογο χάρισμα! Ο Θεός τα έδωσε όλα και η Εκκλησία τα χρειάζεται όλα! Ο Θεός είναι ο Θεός της ποικιλίας και της αρμονίας!
Κάποιος φαντάστηκε ότι τα εργαλεία ενός ξυλουργού είχαν ένα συμβούλιο – συνέδριο. Προεδρεύων ο κ. Σφυρί! Αρκετοί εισηγήθηκαν να φύγει από τη συνάντηση, γιατί «έκανε πολύ θόρυβο».
Ο κ. Σφυρί απάντησε: «Αν είναι εγώ να φύγω, τότε και η κ. Βίδα πρέπει να φύγει από τη συνάντηση, γιατί έκανε πολύ θόρυβο! (γυρίζει γύρω – γύρω για να πετύχει κάτι!)»
Η κ. Βίδα είπε: «Αν θέλετε να φύγω εγώ, θα φύγω, αλλά νομίζω ότι ο κ. Ροκάνι είναι λιγότερο απαραίτητος. Όλες οι δουλειές του είναι επιφανειακές!
Ο κ. Ροκάνι απάντησε: «Ο κ. Κανόνας (μέτρο) πρέπει να φύγει, γιατί αυτός πάντα μετράει τους άλλους, σαν να είναι αυτός μόνο εντάξει!»
Ενώ η συζήτηση προχωρούσε, ο ξυλουργός έφθασε, έτοιμος να αρχίσει το έργο Του. Πήγε στον πάγκο για να ετοιμάσει έναν άμβωνα για το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Τότε τα χρησιμοποίησε όλα!
Σήμερα υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες πιστών, σε σχέση με τα χαρίσματα:
α. Εκείνοι που πιστεύουν και χρησιμοποιούν όλα τα χαρίσματα.
β. Εκείνοι που πιστεύουν και χρησιμοποιούν μερικά από τα χαρίσματα.
γ. Εκείνοι που δεν πιστεύουν και φυσικά δεν τα χρησιμοποιούν.
δ. Εκείνοι που είναι ανοικτοί, πιστεύουν, αλλά δεν έχουν μια καθαρή εικόνα και φυσικά εμπειρία.
«Περί δε των πνευματικών δεν θέλω δε να αγνοείτε…». – Σήμερα υπάρχει μεγάλη άγνοια, κατάχρηση και εντάσεις μέσα στην Εκκλησία. Χρειαζόμαστε σωστό Θεολογικό υπόβαθρο και υγειά εμπειρία, που κατευθύνει το Άγιο Πνεύμα!
– Εφεσίους 4:7 – Η ποικιλία των χαρισμάτων κτυπά την αλαζονεία του βίου μας! Ο Κύριος για να δώσει τα ΔΩΡΑ ΤΟΥ, «κατέβηκε» χαμηλά, «εις τα κατώτερα μέρη της γης!» Γι’ αυτό τονίζει την ενότητα! «Μετά πάσης ταπεινοφροσύνης…» – «ανεχόμενοι…» Κάποιοι ήταν υπερήφανοι! Η Εκκλησία είναι «Σύνθεση του Θεού!». Δεν βάζω εγώ ό,τι «μουσική» θέλω! «Ένα Σώμα… ένα Πνεύμα», που πρέπει να οδηγεί στην ίδια κατεύθυνση! (δικό μας το πρόβλημα, αν δεν πηγαίνουμε στην ίδια κατεύθυνση). Όταν βάλλω στο κέντρο του σύμπαντος τον εαυτό μου και σύ τον δικό σου, τότε αναπόφευκτα θα συγκρουσθούμε! Αν ο Θεός είναι στο κέντρο, τότε θα πλησιάσει ο ένας τον άλλο. Κάτω από το πρίσμα της ενότητας λοιπόν! (Α’ Κορινθίους 4:4-6). Τα χαρίσματα οφείλονται σε ΜΙΑ ΝΙΚΗ!
– Εφεσίους 4:7-10 – Χάρη ανάλογα με τη Δωρεά του Χριστού! (Ψαλμός 68:18) Ένα τραγούδι νίκης του λαού Ισραήλ! Είχε πάει στη μάχη, είχε νικήσει, είχε επιστρέψει. Παίρνει δώρα και τα διανέμει στο λαό Του! Ο Χριστός ανέβηκε θριαμβευτής και έδωσε χαρίσματα! Από τον Ουρανό, «διά του Αγίου Πνεύματος», διανέμει τα λάφυρα της Νίκης Του στο λαό Του! Με αυτά τα δώρα γευόμαστε προκαταβολικά την τελική δοξασμένη κατάσταση! Ο Θεός, πρωταρχικά, έδωσε πρόσωπα = Λάφυρα! (που τα είχε ο Σατανάς!) Δε λέει – πρωταρχικά – ότι έδωσε το χάρισμα της προφητείας, της διδασκαλίας, του ευαγγελισμού, αλλά… «προφήτες, δασκάλους…!». Πρόσωπα που ήθελαν να γίνουν «θεοί» και ζούσαν έτσι! Η Χάρη όμως του Θεού τ’ άγγιξε και τα «αιχμαλώτισε»! Αγίασε και υποτάσσει αυτές τις ικανότητες και τις προικίζει με το Άγιο Πνεύμα!
Ο Απ. Παύλος κλασσικό παράδειγμα! Ζηλωτής και έτρεχε! (Μορφωμένος) – Ακριβώς τα ίδια χρησιμοποίησε ο Θεός! Δώρο/α του Χριστού στην Εκκλησία, ο κάθε ένας από μας! Τα χαρίσματα επιτελούν ένα έργο! Ο Κύριος με αυτά θέλει «να πληρώσει τα πάντα!» Ο σκοπός των χαρισμάτων! Ο Χριστός δεν ανέβηκε στους ουρανούς για να είναι Απών από τη γη! Ανέβηκε για να είναι περισσότερο Παρών στη γη! Πώς; Δια της Εκκλησίας, μέσω του Καρπού και των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος!
Στη γη περιορίσθηκε! Τώρα στον ουρανό είναι Απεριόριστος διά της Εκκλησίας! (Χριστός – Κεχρισμένος Χριστιανοί – χρισμένοι). Η Εκκλησία Του γεμίζει τη γη με την Εικόνα του Κυρίου της, αντανακλά τον Κύριό της! (Πράξεις 10:38). Ο Καρπός και τα Χαρίσματα είναι απαραίτητα γι’ αυτό! Χρησιμοποιώ ό,τι μου έδωσε! Όπου υπηρετώ με Καρπό και Χαρίσματα, εκεί γίνεται το Έργο του Θεού στη γη!
Τα Χαρίσματα οφείλονται σε μία νίκη και επιτελούν ένα έργο. Είναι πολλά! Όχι όλα σε έναν! Σε έχω ανάγκη! Από το πλήρωμά Του πήραμε όλοι! Χρειάζομαι το δώρο σου κι εσύ το δικό μου! Σε χρειάζομαι και με χρειάζεσαι. Κοινό γνώρισμα είναι ο ΛΟΓΟΣ! (Απόστολοι – Προφήτες – Ποιμένες).
Τα θαύματα επιβεβαιώνουν το Λόγο. Τα δώρα υποτάσσονται στο Λόγο! Ο Λόγος δημιουργεί την ενότητα! Τα χαρίσματα οδηγούν σε μια ώριμη Εκκλησία! Σπουδάζω τώρα να διατηρώ την ενότητα του Πνεύματος. Καταντώ – πορεύομαι στην ενότητα της ΠΙΣΤΕΩΣ! «…εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού». Ομαδική αύξηση! «σύν… σύν…» Το ένα Χάρισμα δένει με το άλλο! = ενότητα! Η απελευθέρωση από τον εαυτό μας είναι το μεγαλύτερο θαύμα! Το Άγιο Πνεύμα δεν δίνει σε μένα, για μένα!
Οικοδομώ τον εαυτό μου για να οικοδομήσω άλλους! Γίνομαι δέκτης του όποιου χαρίσματος, για να γίνομαι κανάλι σε άλλους. Το χάρισμά Του με κάνει περισσότερο διαθέσιμο σε Αυτόν, για άλλους. Ζητώ το όποιο χάρισμα για να υπηρετήσω και όχι για να το έχω! π.χ. Θέλω να «προφητεύω», όχι για να είμαι «προφήτης», αλλά για «οικοδομή – προτροπή – παρηγοριά» των άλλων. Τα χαρίσματά Του είναι, για να τα ζητώ για τη Δόξα Του, για άλλους! Η ανάγκη σήμερα για την Εκκλησία δεν είναι απλά να μάθει, τι έκανε ο Κύριος της, αλλά να μάθει πώς να κάνει τα έργα, που έκανε ο Κύριος της.
Ο πιστός οφείλει, να μην αγνοεί τα πνευματικά και να τα επιθυμεί με ζήλο! «Ζητείτε μετά ζήλου τα καλλίτερα χαρίσματα!» Ποια είναι «τα καλλίτερα…»; Πολλοί απαντούν: «η αγάπη!» Η αγάπη όμως δεν είναι χάρισμα, αλλά αποτελεί τη βάση του Καρπού και πάνω στην οποία θα ασκηθεί το όποιο χάρισμα! Το καλύτερο χάρισμα: το όποιο – κάθε χάρισμα, στη δεδομένη ανάγκη!
Τότε, παράλληλα με «την υπερέχουσα οδό», τα ενεργούμενα με αγάπη χαρίσματα φέρνουν τον Χριστό στη γη. Περπάτημα στην ΑΓΑΠΗ με φανέρωση ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και η δύναμη – ευλογία της Εκκλησίας. Έτσι διακόνησε ο Κύριος και έτσι οφείλει να διακονήσει η Εκκλησία Του.
Διάκριση ανάμεσα στα χαρίσματα και στον Καρπό:
Η κατοχή και η χρήση των χαρισμάτων, δε συνεπάγεται απαραίτητα άγια ζωή. Οι Κορίνθιοι τα εξασκούσαν όλα, αλλά ήταν σαρκικοί! Τα χρειάζομαι για να παραστήσω το σώμα μου. Όχι μόνο αφιέρωση, αλλά και υπηρεσία.