ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΘΗΜΑ 15

1.Ο Λόγος Σοφίας

                                                                   Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

    Η Εκκλησία οφείλει να μην αγνοεί τα πνευματικά, να τα επιθυμεί. Η γνήσια επιθυμία αποτελεί σημάδι εξάρτησης από τον Θεό και εγρήγορσης πνευματικής! – «…προσμένοντες την αποκάλυψιν…». Η επιθυμία φέρνει προσευχή και ταπείνωση! – «Κύριε, δεν μπορώ!» ΕΝΟΤΗΤΑ – ΠΟΙΚΙΛΙΑ – ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ (Α΄ Κορινθίους 12:8).  Ας θυμόμαστε  παράλληλα, ότι τα χαρίσματα είναι του Αγίου Πνεύματος = Δώρα του Αγίου Πνεύματος! Δεν είναι φυσικά χαρίσματα, κληρονομικά ή επίκτητα, ούτε ταλέντα. Ο «Λόγος Σοφίας», δίδεται υπερφυσικά από τον Θεό, για μια συγκεκριμένη ανάγκη και διακονία. Ο Λόγος Σοφίας δεν είναι μια σοφία που μαθαίνεται. Σε κάθε χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, το μεγάλο υπόδειγμα είναι ο Κύριος, που έζησε και διακόνησε κάτω από την οδηγία, το χρίσμα και τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

    Ο Κύριος ξανά και ξανά εξάσκησε αυτό το χάρισμα. Ένα καλό παράδειγμα από τη διακονία Του είναι η γνωστή περιγραφή – περικοπή, με τη γυναίκα που συνελήφθη «επί μοιχεία» (Ιωάννης 8:3-11). Η απάντηση – θέση Του Κυρίου στην πρόκληση των Φαρισαίων, ήταν ένας Λόγος Σοφίας! Το  πώς χειρίστηκε τον Λόγο! Προσοχή! «Λόγος Σοφίας» ≠ ΣΟΦΙΑ. Ένα μικρό μέρος – «Λόγος», για μια συγκεκριμένη ανάγκη. Πόσο το χρειάζεται η Εκκλησία αυτό! Η Εκκλησία του Χριστού έχει χάσει πάρα πολλές ώρες, συζητώντας τις διάφορες υποθέσεις – ανάγκες – διακονίες, ενώ θα μπορούσε να βρεθεί λύση με τη φανέρωση αυτού του συγκεκριμένου χαρίσματος!

    Ο Κύριος εξάσκησε το ίδιο χάρισμα σε μια άλλη περίπτωση, αυτής με το νόμισμα με την επιγραφή του Καίσαρα! (Ματθαίος 22:15-22). Σ΄ αυτή την περίπτωση, ο Κύριος συνδύασε αυτό το χάρισμα με ένα άλλο. Πάνε συχνά μαζί: Λόγος Γνώσης – «…γνωρίσας δε ο Ιησούς την πονηρίαν αυτών…». Ένα επίσης σημαντικό παράδειγμα αυτού του δώρου έχουμε στην Παλαιά Διαθήκη, στην εμπειρία του Σολομώντα (Α’ Βασιλέων 3:16-28). Με λόγο σοφίας ο Σολομών έγινε ικανός να διακρίνει, ποια ήταν η αληθινή μητέρα. Η σοφία του Θεού έδωσε τη λύση στον Σολομώντα. Ο κόσμος είδε και έμαθε, ότι η σοφία του Θεού ήταν πάνω του! Είναι πολλές οι φορές που χρειαζόμαστε τη σοφία του Θεού, τόσο ως άτομα, ως οικογένειες και φυσικά ως Εκκλησία. Οι δώδεκα Απόστολοι εξάσκησαν Λόγο Σοφίας, όταν παρουσιάσθηκε το πρόβλημα στη διακονία (Πράξεις 6:1-7 – εδ. 5,7 = ευλογίες!).

    Ο Λόγος Σοφίας, λοιπόν, είναι η ιδιαίτερη ικανότητα που το Άγιο Πνεύμα δίνει, σε μέλη από το Σώμα του Χριστού, ώστε να γνωρίζουν τι και πώς να πράξουν σε μια συγκεκριμένη ανάγκη του Έργου. Στον ευαγγελισμό, επίσης, το χάρισμα αυτό (παράλληλα με το χάρισμα του Λόγου Γνώσης), είναι απαραίτητο (Μάρκος 10:17-22). Φυσικά – το χάρισμα Λόγου Σοφίας – είναι απαραίτητο και στο Ποιμαντορικό έργο, για να «βοσκήσεις» αποτελεσματικά «τα πρόβατα» → «βόσκε τα αρνία Μου» (Ιωάννης 21:15).

    Ο Λόγος Σοφίας επίσης, είναι η υπεράσπιση του πιστού σε δύσκολες ώρες: διωγμός – θλίψεις (Ματθαίος 10:19-20). Ο Στέφανος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (Πράξεις 6:10, 7:54). Ας θυμηθούμε, ότι δεν είναι το «χάρισμα της σοφίας», αλλά ΛΟΓΟΣ ΣΟΦΙΑΣ. Ο Θεός έχει όλη τη γνώση και όλη τη σοφία. Αυτό που δίνει, είναι απλά ένα πολύ μικρό μέρος, αλλά απόλυτα επαρκές και αποτελεσματικό για τη ζωή της Εκκλησίας και την επέκταση της βασιλείας του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα θέλει να φανερώνει τη σοφία του Θεού, στη ζωή του πιστού και της Εκκλησίας. Το συγκεκριμένο αυτό χάρισμα, εκπληρώνει – στη ζωή της Εκκλησίας και του πιστού – την προσευχή του Ψαλμωδού: «Δίδαξόν με να κάμνω το θέλημά Σου!»

    Το Άγιο Πνεύμα, είναι μεταξύ πολλών άλλων και το Πνεύμα της σοφίας και θέλει να γεμίσει με σοφία την Εκκλησία του Χριστού (Έξοδος 28:3). Το επιθυμείς; 

    Η περίπτωση του Νάθαν με τον Δαβίδ – Ο Λόγος σοφίας του Ιάκωβου (Πράξεις 15), όπου μετά: «…έδοξε ημίν και το πνεύμα». Είναι το χάρισμα που έχουν ανάγκη όλα τα άλλα χαρίσματα, μαζί φυσικά με την αγάπη. Εξασκώ αγάπη, ενώ περιμένω «Λόγο σοφίας». Πριν φθάσω εκεί, οφείλω να προσκολλώμαι στον Κύριό μου, που «γεννήθηκε σοφία από Θεού» για μένα! – «…η καρδιά του σοφού, γνωρίζει τον καιρό και τον τρόπο!»

2. Λόγος Γνώσεως

    «…εις άλλον δε Λόγος γνώσεως κατά το Αυτό Πνεύμα» (Α’ Κορινθίους 12:8). Ας θυμόμαστε πάντα, ότι τόσο ο πιστός, όσο και η Εκκλησία οφείλει, να μην αγνοεί τα χαρίσματα και να τα επιθυμεί. Ακολουθώντας τη λίστα της Α’ Κορινθίους 12, ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο κατά σειρά χάρισμα: Λόγος Γνώσεως. Έρχεται μαζί με το προηγούμενο χάρισμα του Λόγου Σοφίας. Όπως ακριβώς ο Λόγος σοφίας, είναι κάτι από τη σοφία του Θεού, έτσι και ο Λόγος γνώσης είναι κάτι απαραίτητο και σημαντικό, που προέρχεται από τη γνώση του Θεού και δίδεται υπερφυσικά στον πιστό.

    Καθώς μιλάμε γι’ αυτό το χάρισμα, ας θυμόμαστε, ότι ο Θεός γνωρίζει τα πάντα! Είναι το Α και το Ω, η Αρχή και το τέλος. Γνωρίζει τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Στη Χριστιανική ζωή, τα ελατήρια – κίνητρα μετρούν περισσότερο από τις πράξεις. Ας θυμόμαστε, ότι ο Κύριος κοίταζε όχι «τι έβαζαν» στο γαζοφυλάκιο,αλλά «πώς έβαζαν!» Το συγκεκριμένο χάρισμα καλείται «Λόγος γνώσεως» και όχι «Χάρισμα γνώσης, δώρο γνώσης». Είναι δώρο κάποιου Λόγου γνώσης, η υπερφυσική αποκάλυψη που δίνει το Άγιο Πνεύμα στο πνεύμα του πιστού και που ο πιστός μιλάει!

    Ο Λόγος της γνώσης, συχνά ασκείται σε προσωπικές επαφές, αποκαλύπτοντας κίνητρα και επίσης, γιατί οι καταστάσεις έγιναν όπως έγιναν. Το χάρισμα αυτό συναντάται πολλές φορές στις σελίδες της Αγίας Γραφής και είναι ανάγκη ο κάθε πιστός να διδαχθεί και να ακούσει γι’ αυτό το χάρισμα (Α’ Βασιλέων 14:1-6). Ο Αβιά, ο γιος του ασεβή βασιλιά Ιεροβοάμ, έχει αρρωστήσει και ο βασιλιάς, δίνει οδηγίες στη γυναίκα του, τι να κάνει (εδ. 2,3), καθώς θα συναντήσει Αχιά τον Προφήτη.

    Η συνέχεια είναι εντυπωσιακή! (5,6). Εδώ έχουμε Λόγο Γνώσης, σε συνδυασμό με προφητικό Λόγο. Αν και ο προφήτης Αχιά «δεν ηδύνατο να βλέπει» (φυσικά) είδε όμως υπερφυσικά! Η γυναίκα του Ροβοάμ μετασχηματίστηκε, αλλά ο Λόγος της Γνώσης την αποκάλυψε! Μπορούμε να φαντασθούμε το σοκ, την έκπληξη, όταν άκουσε τον γέροντα προφήτη να της λέει: «Είσελθε γυνή του Ιεροβοάμ!»

    Αυτό το χάρισμα είναι απαραίτητο στη ζωή της Εκκλησίας, ώστε να την προφυλάγει από απάτη και δόλο! Αν αυτό το χάρισμα αρχίσει να φανερώνεται, τότε φόβος Θεού θα πέσει στην Εκκλησία του Χριστού και θα έχουμε μια καθαρή Εκκλησία! (Πράξεις 5:1-16). Ο Κύριός μας φυσικά, είναι το Μεγάλο Υπόδειγμα και σ’ αυτό το χάρισμα, όπως και σε όλα τα χαρίσματα. Το περιστατικό με τη Σαμαρείτισσα, είναι αποκαλυπτικό (Ιωάννης 4). Ο Κύριος άσκησε δύο χαρίσματα εδώ: Λόγο γνώσης και Λόγο σοφίας! Ο Λόγος Σοφίας = Η σωστή χρήση του Λόγου της Γνώσης! Πώς θα μεταφερθεί αυτή η γνώση, ώστε να γίνει ευλογία! Το πώς χειρίστηκε τον Πέτρο: τον ρώτησε αν ακόμα Τον αγαπά!

    Ο Ναθαναήλ έμεινε έκπληκτος με ό,τι του είπε ο Κύριος! (Ιωάννης 1:47) όπως συμβαίνει με κάθε χάρισμα, έτσι και με το χάρισμα του Λόγου της Γνώσης, πρέπει ο πιστός να ασκήσει πίστη. Μέχρι να φθάσει στο σημείο να διακρίνει καθαρά τη φωνή του Αγίου Πνεύματος, μπορεί να ρωτήσει τον άλλο! Είναι φορές που ο Κύριος θα φανερώσει και φορές που δεν θα φανερώσει! (Β’ Βασιλέων 5:25,26 – 4:27)!

    Ο Ελισαιέ που γνώριζε τις επιβουλές του εχθρού. Πρέπει να πιστεύω ότι ο Κύριος μπορεί να αποκαλύψει και σ’ εμένα, να περιμένω, να ζητώ. Μαθαίνω να προσεύχομαι σιωπηλά και να περιμένω στο  πνεύμα μου (ενώ μιλάω με τον άλλον). Ο Πατέρας θα μου δείξει, ώστε να εννοώ και να με χρησιμοποιήσει όπως τον Παύλο! (Πράξεις 14:9,10 – Μάρκος 2:8). Τα πνευματικά μας μάτια πρέπει να είναι ανοικτά στην εξής προοπτική (Ιωάννης 9:3)! 

3. «…εις άλλον δε Πίστις διά του Αυτού Πνεύματος»

(Α’ Κορινθίους 12:9α)

    «Πίστις» – Καθώς ερχόμαστε στο τρίτο είδος χαρισμάτων, είναι ανάγκη να ξεχωρίσουμε αυτό το χάρισμα από άλλες διαστάσεις της πίστης:

α. Από τη σώζουσα πίστη

    Η Σώζουσα πίστη = Το Δώρο του Θεού σε όλους τους λυτρωμένους! (Εφεσίους 2:8,9 – Β’ Πέτρου 1:1 – Γαλάτας 3:26). Είναι η ανταπόκριση του ανθρώπου στα Λόγια του Χριστού: «…ο πιστεύων εις ΕΜΕ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάννης 6:47).

β. Από την πίστη ως συστατικό του Καρπού

    Η πίστη σαν συστατικό του καρπού του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας 5:22). Αυτό το είδος της πίστης, όλοι οι πιστοί οφείλουν να το έχουν και να το καλλιεργούν. Σχετίζεται άμεσα με τη σώζουσα πίστη, είναι το δέντρο που μεγάλωσε και μεγαλώνει. Β’ Θεσσαλονικείς 1:3 – «…η πίστις σας!…» – Εγώ την εξασκώ, αλλά ο Θεός την αυξάνει!

γ. Από τη γενική πορεία πίστης

    «…εκ πίστεως εις πίστιν…» = τρόπος ζωής (Β’ Θεσ/νικείς 1:3). Αυτή η πίστη αυξάνει. Η πίστη, ως χάρισμα, δίδεται σε πιστά παιδιά του Θεού, για να πραγματοποιηθεί κάτι που δεν επρόκειτο να γίνει, όση  πίστη και αν ασκούσαν οι ίδιοι! Πίστη που ξεφεύγει από την κοινή ανθρώπινη λογική! Όσον αφορά τα χαρίσματα… μας έχει δοθεί ένα μέτρο  πίστης! (Ρωμαίους 12:3). Μιλάμε όμως, για άτομα (πιστοί)  που θα κινηθούν και θα  πράξουν, για να γίνει στη ζωή τους το απίθανο!

    Πριν προχωρήσουμε, ας έχουμε υπ’ όψη μας τα εξής τρία περιστατικά, που θα μας προκαλέσουν:

    Το χάρισμα της πίστης δίδεται υπερφυσικά από το Άγιο Πνεύμα, για μια συγκεκριμένη κατάσταση και διακονία.

    Η περίπτωση του Ιησού του Ναυή, «Στήθι ήλιε επί την Γαβαών και συ σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών». Και ο ήλιος στάθηκε και η σελήνη έμεινε, μέχρι που ο λαός εκδικήθηκε τους εχθρούς του (Ιησούς του Ναυή 10:13,14). Αυτό το χάρισμα δίδεται όχι σε κάθε στιγμή, αλλά σε στιγμή ανάγκης και όταν  πρέπει να επέμβει ο Θεός! Δίδεται από τον Θεό, όμως ο πιστός είναι διαθέσιμος! Κάθε πιστός μπορεί να κινηθεί στο Ιωάννης 14:12. Αρκεί να περπατάμε στο φως και από πίστη σε πίστη. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά κινείται όπου βρει πίστη.

    Ο George Muller ή Κώστας Μακρής είχαν ασυνήθιστη πεποίθηση για μελλοντικά σχέδια του Θεού! Τέτοια άτομα ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο για το μέλλον, παρά για το χθες (ιστορία) και το παρόν ακόμα! Τέτοια άτομα κριτικάρονται από το πλήθος των «λογικών» πιστών. Αν δεν προσέξουν, αντιδρούν άσχημα! Όταν ο Robert Schuller δήλωσε το «όνειρό του», να φτιάξει με 10.000 κομμάτια γυαλί – σαν διαμάντι – μεγαλύτερο κτήριο από το Notre Dame Cathedral του Παρισιού,  πολλοί γέλασαν! Είναι ευλογία να έχει η Εκκλησία τέτοιους ανθρώπους! Ας τους αγκαλιάσουμε! Προσοχή στον κίνδυνο της υπερηφάνειας και της κριτικής αυτών που δεν ακολουθούν! Πρόσεξε, μη μιμείσαι!  Να είσαι διαθέσιμος στον Θεό και άφησέ Τον να σε οδηγήσει. Μην έχεις τύψεις που δεν είσαι ένας «Μακρής», να είσαι ένας Κώστας, Γιάννης, Μαρία κ.λπ. που να περπατάς στο φόβο του Κυρίου, όλη μέρα! Μπορεί να μην κτίσεις Crystal Cathedral, αλλά θέσε στόχους για τα επόμενα 3-5 χρόνια! Μείνε πιστός στο ένα τάλαντο! Θα σε καταστήσει «επί πολλών!» 

    «Εις άλλον δε πίστις διά του Αυτού Πνεύματος.» – Το Χάρισμα ® Δώρο της πίστης. Όπως όλα τα άλλα χαρίσματα, έτσι και αυτό δίδεται υπερφυσικά, για να εκπληρώσει κάποια συγκεκριμένη ανάγκη, τόσο στο Σώμα, όσο και στον ευαγγελισμό. Ο Θεός το δίνει κυριαρχικά όποτε θέλει και σε όποιους το θέλει. Αυτό το δώρο το εξάσκησε ο Κύριος ύστερα από οδηγία του Πατέρα, δι’ Αγίου Πνεύματος (Μάρκος 11). Ο Κύριος δεν καταράστηκε όλες τις συκιές, αλλά μόνο μία! – Η ανταπόκρισή Του στην απορία και στο θαυμασμό του Πέτρου, ήταν: «Έχετε πίστιν Θεού!…» (Μάρκος 11:22) = Το είδος της πίστης που ο Θεός έχει και που ο Χριστός εξάσκησε.

    Η εμπειρία του Ηλία είναι εντυπωσιακή (Α’ Βασιλέων 18:20-40). Ο Θεός αποκαλύπτει, αλλά ο πιστός πρέπει να κινηθεί με πίστη. Ο Ηλίας ήταν τόσο σίγουρος ότι η φωτιά θα πέσει, που έριξε τρεις κουβάδες νερό γύρω στο θυσιαστήριο! Το χάρισμα της πίστης κάνει το αδύνατο δυνατό. Κατά πάσα πιθανότητα ο Παύλος σ’ αυτό το είδος της πίστης αναφέρεται στο 13ο κεφάλαιο της Α’ Προς Κορινθίους επιστολής: «…και αν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη!…». Ο Στέφανος φαίνεται ότι διακονούσε με αυτό το δώρο (Πράξεις 6:8).

    Ο George Mϋller εξάσκησε θαυμαστά αυτό το χάρισμα με το ορφανοτροφείο στο Bristol, όπου για 60 χρόνια φρόντιζε για 10.000 ορφανά! Άρχισε το έργο έχοντας μόνο 2 σελίνια στην τσέπη του!

    Όλες αυτές οι χιλιάδες των ορφανών δεν έμειναν, ούτε μία μέρα χωρίς ένα γεύμα! Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα (ένα από τα πολλά μιας μέρας) όταν όλες οι τροφές είχαν εκλείψει.

    Ο Mϋller έβαλε τα παιδάκια να καθίσουν στο άδειο τραπέζι, προσευχήθηκε και ευχαρίστησε τον Θεό για την τροφή που θα τους έδινε και τότε ένα χτύπημα ακούστηκε στην πόρτα. Ο φούρναρης βρισκόταν εκεί! «Ξύπνησα στις 2.00 π.μ. γιατί ένοιωσα ότι πρέπει να φέρω ψωμί εδώ!» Λίγα λεπτά αργότερα, ένα άλλο κτύπημα ακούστηκε. Αυτή τη φορά ήταν ένας γαλατάς! – «το βαγόνι με το γάλα έσπασε μπροστά στην πόρτα σου! Είναι ανάγκη να ξεφορτώσω όλα τα κανάτια με το γάλα, πριν πάω το βαγόνι για διόρθωση. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό το γάλα;»

    Ο Mϋller δε ζήτησε ποτέ χρήματα, αλλά ζήτησε περισσότερα ορφανά. Δεν έκανε ποτέ επίσης, ετήσια αναφορά. Ο κάτοχος αυτού του δώρου πάντοτε περιορίζει το αίτημα του, σε αυτό που ο Θεός αποκαλύπτει. Η πίστη του ανταποκρίνεται στην επιθυμία του Θεού και μόνο. Αυτό το είδος της πίστης σκέφτεται και βλέπει μεγάλα πράγματα, αλλά αυτά τα μεγάλα πράγματα, είναι όσα ο Θεός επιθυμεί! (η περίπτωση του Κώστα Μακρή και του Νίκου Κανταρτζή). Καμιά καθυστέρηση δεν αποθαρρύνει τον πιστό που ενεργεί στα πλαίσια αυτού του χαρίσματος. Αν σιγουρευτώ για το θέλημα του Θεού, τότε μένω στην προσευχή και επιμένω!

    Ο πιστός που κινείται μ’ αυτό το δώρο, ευχαριστεί προκαταβολικά και αναγγέλλει ότι θα γίνει! (Ιωάννης 11:41,42). Αυτό το χάρισμα, επίσης, συνδέεται με το χάρισμα της κυβέρνησης, όπου απαιτείται οραματισμός, στρατηγική και οργάνωση, καθώς και με το προφητικό χάρισμα. Αυτό το εξάσκησε ο Βαρνάβας, τόσο με την περίπτωση του Παύλου, όσο και με την περίπτωση της εκκλησίας στην Αντιόχεια. Αυτό το είδος της πίστης αρχίζει, προσπαθεί μεγάλα πράγματα για τον Θεό και προσδοκά μεγάλα πράγματα από τον Θεό! Ο Hudson Taylor κινήθηκε σε τέτοιες διαστάσεις. Ο Paul Y. Cho επίσης. Αν είμαι χωρίς βοήθεια, δεν είμαι χωρίς ελπίδα!

– Προσοχή! Ο κάτοχος αυτού του δώρου οφείλει να μην επιπλήττει και καταφρονεί τον πιστό που δεν το έχει! Ας σκεφτεί ότι, «όλο το σώμα δεν είναι οφθαλμός!»