ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΘΗΜΑ 16

«…εις άλλον δε Χαρίσματα Ιαμάτων διά του Αυτού Πνεύματος»

Α’ Κορινθίους 12:9β

(Μέρος Α)

                                                                       Εισηγητής: Γιώργος Γούδας

    Πριν αναφερθούμε αναλυτικά και συγκεκριμένα στο τέταρτο στη λίστα χάρισμα (πληθυντικός αριθμός εδώ – «χαρίσματα»), είναι ανάγκη να μιλήσουμε γενικά για το θέμα της θεραπείας, που τόσο έχει παρεξηγηθεί, αλλά και δυσερμηνευτεί ανάμεσα στους κόλπους της Εκκλησίας του Χριστού. Και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να ξέρουμε, ότι η αρρώστια/στιες δεν ήταν και δε θα είναι το τέλειο θέλημα του Θεού. Η αρρώστια ήρθε ως αποτέλεσμα της αμαρτίας του ανθρώπου, όπως φυσικά ο θάνατος!

    Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, έφερε την αρρώστια, τη φθορά και το θάνατο. Εάν ο Αδάμ δεν είχε αμαρτήσει, ο άνθρωπος δεν θα είχε πειραματισθεί την αρρώστια. Το σώμα που ο Πλάστης έφτιαξε στον Αδάμ, ήταν τέλειο! Η υγεία του ήταν πλήρης! Νέος και ακμαίος για όλη την αιωνιότητα και γεμάτος ενέργεια. Η αμαρτία όμως μπήκε στον κόσμο και «διά της αμαρτίας ο θάνατος», η φθορά. Μια διαρκώς αυξανόμενη φθορά. Από τότε, το σώμα του ανθρώπου προσβάλλεται εύκολα και οι μηχανισμοί αντίδρασης εξασθενούν ολοένα και περισσότερο. Τα κλασσικά – γνωστά αντιβιοτικά αρχίζουν να αποδεικνύονται ανίσχυρα! Η αμαρτία επέδρασσε πνευματικά, συναισθηματικά, αλλά και φυσικά.

    Πνευματικά, χώρισε τον άνθρωπο από τον Θεό. Συναισθηματικά, τον έκανε δούλο στις ψυχικές δυνάμεις (ένοχη συνείδηση – φόβος του Θεού – όχι υγιής  – κρύφθηκε ο Αδάμ – φόβος της τιμωρίας). Σωματικά, η αμαρτία επηρέασε το τέλειο σύστημα υγείας του ανθρώπου που έγινε φθαρτό. – «…εν τίνι ούτος σέσωσται!» (Πράξεις 4:9)  – «… και ιδών ότι έχει πίστιν δια να σωθή…» (Πράξεις 14:9).

    Η απολύτρωση του Κυρίου περιλαμβάνει όλο τον άνθρωπο, (Πνευματικά – Ψυχικά – Σωματικά). Η Σωτηρία του Κυρίου αγγίζει όλο τον άνθρωπο. Ο Κύριος διακόνησε όλο τον άνθρωπο (Πράξεις 10:38).

    Βλέπουμε τη θεραπεία του Θεού, πολύ νωρίς στην Παλαιά Διαθήκη, στην περίπτωση του Αβιμέλεχ με τον Αβραάμ (Γένεση 20:17). Ο Αβραάμ προσευχήθηκε και ο Θεός θεράπευσε τον Αβιμέλεχ, τη γυναίκα του και τις θεραπαινίδες του (Έξοδος 15:26), όπου έχουμε τη φανέρωση ενός από τα ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! (Έξοδος 23:25-26). Ο Μωσαϊκός Νόμος δεν ήταν απλά ένας ηθικός νόμος, αλλά και ένας πρακτικός νόμος υγιεινής!

    Η Μαριάμ επίσης, πειραματίσθηκε τη θεραπεία του Θεού (Αριθμοί 12:13, Ψαλμός 105:37, 107:20Γ’ Ιωάννη 2Ψαλμός 103:3Ματθαίος 8:17). Η θεραπεία κάλυψε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τη διακονία του Κυρίου. Όταν έδωσε εντολές στους μαθητές Του να διακονήσουν, η θεραπεία ήταν εκεί! Ήταν τα σπλάχνα του Ιησού, που έφερναν θεραπεία στους ανθρώπους! Ο Πατέρας είναι Αυτός που αρέσκεται στο έλεος! (Ματθαίος 14:12-14). Η διακονία της Εκκλησίας ήταν διακονία και θεραπείας και μία από τις κύριες διακονίες ενός υγιούς πρεσβυτερίου, είναι διακονία θεραπείας! (Ιάκωβος 5:14). Ο Κύριος χαρακτήρισε τη θεραπεία: απελευθέρωση.

    «Άρτον των τέκνων!» (και το ψωμί είναι καθημερινό!). Ποιος γονιός, παππούς, γιαγιά, θέλει άρρωστο το παιδί του; –«Αν σεις πονηροί όντες, ξέρετε να δίδετε… πόσω μάλλον…». Η υγεία ήταν το τέλειο θέλημα του Θεού. Η υγεία θα είναι το τέλειο θέλημα του Θεού, εν τω μεταξύ όμως, ζούμε στο ενδιάμεσο της Βασιλείας του Θεού! Όταν ο Κύριος θεράπευε, τότε σύστηνε τη Βασιλεία του Θεού. Όταν ο Κύριος θεραπεύει και σήμερα κάνει το ίδιο!

    Ο Θεός δεν άλλαξε! Είναι ο Ήλιος της δικαιοσύνης με «ίασιν εν ταις πτέρυξιν Αυτού!» (δικαίωμα σ’ αυτούς που Τον φοβούνται! – Μαλαχίας 4:2). Υπάρχει πνευματικός πόλεμος, στον οποίο η Εκκλησία πρέπει να είναι ενήμερη, στο ότι ο εχθρός προσβάλλει και το σώμα και οφείλει ν’ αντισταθεί! Ο Σατανάς, ο συγγραφέας της αρρώστιας! (Λουκάς 13:10-16). Ο Κύριος επιτίμησε τον πυρετό, στην  περίπτωση της  πεθεράς του Πέτρου και είναι αδιανόητο να επιτιμήσει κάτι, που ο Πατέρας Του είχε δώσει! (Λουκάς 4:38,39).

    Ας έχουμε υπ’ όψη μας, ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στην αμαρτία και στην αρρώστια. (Ιωάννης 5:14) – «…και εις το εξής μη αμάρτανε… τί χειρότερο!» – Εδώ βλέπουμε, ότι η αρρώστια του ήταν προϊόν αμαρτίας (Μάρκος 2:9-11). Ο Κύριος ξεκίνησε με την αιτία, αλλά μετά με το αποτέλεσμα.

    Ο Σατανάς, λοιπόν, με  πνεύματα ασθένειας καταδυναστεύει τους ανθρώπους (Μάρκος 9:25). Βλέπουμε εδώ τον εχθρό, να χρησιμοποιεί «κωφό και βουβό πνεύμα!»
    Η περίπτωση του Ιώβ, οι ευλογίες του Ιώβ = ΔΩΡΑ ΘΕΟΥ! Η κατάστασή του 1:1,8.
    Ο Θεός τον είχε ευλογήσει! Από τα χείλη του Σατανά μαθαίνουμε κάτι θαυμαστό! (Ιώβ 1:9-10).

    Ας προσέξουμε στο εδ. 11, ότι ο Σατανάς λέει στον Θεό, να πατάξει τον Ιώβ! Έτσι κατηγορεί τον Θεό στους ανθρώπους για κάθε δεινό! Όμως… εδ.12 (Σαβαίοι – «Πύρ Θεού» – λάθος ≠ 2:7,6). Η γυναίκα του Ιώβ (2:9). Τα δελτία ειδήσεων και ο τύπος, μιλούν για «θεομηνία!» Ο κόσμος δίνει «αφροσύνη εις τον Θεόν!» εδ.10. Ο Ιώβ δεν έδωσε αφροσύνη στον Θεό, αλλά δε γνώριζε: «Ο Κύριος έδωκε» (ΝΑΙ!), «και ο Κύριος αφήρεσεν» (ΟΧΙ) → «επέτρεψε!». Ο Σατανάς αφαίρεσε! – «…τα αγαθά (ΝΑΙ), τα κακά (ΟΧΙ) Þ «Πάσα δόση αγαθή έρχεται άνωθεν…». Η κατάσταση του Ιώβ ήταν «αιχμαλωσία» που Σατανάς ενέργησε και ο Θεός «έστρεψε!» (Ιώβ 42:10). Στο Δείπνο του Κυρίου → Α’ Κορινθίους 11:28-30. Αντίθετα → Παροιμίες 4:22, 14:30! Πολλές φορές πίσω από το σύμπτωμα, πρέπει να ζητήσουμε την αιτία. Άλλες φορές, δεν κάνω σωστή χρήση του μυαλού μου. Όταν όμως υπάρχει επίθεση, πρέπει να αντισταθώ! Σε γενικές γραμμές, έχουμε κληρονομήσει – λόγω της αμαρτίας – φθορά. Το τέλειο σύστημα υγείας έχει προσβληθεί. Ο Λόγος του Θεού είναι μια πρόκληση για την πίστη μας.

    Ο Θεός θέλει να φέρει την εμπειρία μας, ό,τι βιώνουμε στο επίπεδο του δικού Του Λόγου και όχι το Λόγο Του στο δικό μας επίπεδο της δικής μας εμπειρίας. Η διαρκής λαχτάρα και επιθυμία μας (οι ευχές μας) να είμαστε καλά, δείχνει το δώρο, την ευλογία του Θεού. Η φυσιολογική αντίδραση στην αρρώστια, είναι η επιθυμία, σύντομα να γίνω καλά! Ευχόμαστε «…περαστικά» και όχι «αρρωστικά!». Όχι ανταγωνισμός ανάμεσα στον Θεό και τους γιατρούς! Οι γιατροί είναι ευλογία και δώρα από τον Θεό, όπως και τα φάρμακα. Τόσο ο Θεός, όσο και ο γιατρός, πολεμούν τον ίδιο εχθρό! Ο Σατανάς έρχεται να κλέψει. Αν η υγεία είναι δώρο Θεού, τότε οι γιατροί συνεργάζονται μαζί Του!

    Εξαρτήσου όμως από τον Θεό, καθώς πηγαίνεις στον γιατρό! – «…το καθήκον σου και το θέλημά Του!». Εξαρτήσου και χρησιμοποίησε το φάρμακο! Το να προσευχηθώ για τον πόνο, αλλά να πάρω παυσίπονο, δεν είναι έλλειψη πίστης! Ο πιστός βασίζεται στον Θεό, καθώς συμβουλεύεται τον γιατρό! (Περίπτωση του Εζεκία  – Β’ Βασιλέων 20:1,7!).

    Η περίπτωση του Τιμόθεου – Είμαστε λοιπόν και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό για τους γιατρούς και τα φάρμακα.

    Πρέπει, όμως, να αποφύγουμε ό,τι έκανε ο Ασά (Β’ Χρονικών 16:12). Θα εκζητώ
Τον Κύριο, καθώς πηγαίνω στον γιατρό!
Ένας πιστός γιατρός είναι μια μεγάλη ευλογία! Να προσεύχεται για την ευλογία του Θεού στην εγχείρηση, στην αγωγή.

    Παράλληλα, όπου ο γιατρός σταματά, αρχίζει ο Κύριος! (Μάρκος 5:25-30,34). Υπάρχει ιδιαίτερη ευλογία, όταν ξέρω ότι ο Κύριος με άγγιξε! (Ματθαίος 8:2,3).  
Η όποια θεραπεία βγαίνει από τα σπλάγχνα, το «ΘΕΛΩ»  Του Κυρίου! Έχουμε πρόβλημα με το… «ΑΝ ΘΕΛΕΙ» και με το… «ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ!». Ο Κύριος και θέλει και μπορεί!
    Στο «εάν δύναται να κάμη τι…», απάντησε με το: «αν δύνασαι να πιστεύσεις, πάντα είναι δυνατά εις τον πιστεύοντα!» (περίπτωση αδ. Κώστα Μακρή).

    ο ερώτημα είναι: Τον πλησιάζω όπως η αιμορροούσα, ο εκατόνταρχος, η Χαναναία,   ο Βαρτίμαιος; Η φύση του Θεού δεν αλλάζει! Όταν ο Κύριος θεράπευε, έκανε το θέλημα του Πατέρα (Ιωάννης 6:38). Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Αν η πίστη
της αιμορροούσας την «έσωσε», πολύ περισσότερο, η δική σου πίστη, παιδί του Θεού! Ζούμε σε καλύτερη Διαθήκη, και ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης!

Η Συγχώρεση και η Θεραπεία

    Η αμαρτία στην ψυχή και η αρρώστια στο σώμα, φανερώνουν στυγνά και ρεαλιστικά την εξουσία του θανάτου πάνω στον άνθρωπο. Η απολύτρωση του Κυρίου αγγίζει και την ΨΥΧΗ και το ΣΩΜΑ. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου και η θεραπεία των αρρώστων, πήγαιναν πάντοτε μαζί στη διακονία του Ιησού, στην αποστολή των 12, 70, στην πρώτη Εκκλησία και στους πρώτους αιώνες, μέχρι  και το Μεσαίωνα! Η προσευχή της Πρώτης Εκκλησίας! (Λουκάς 10:8,9Ματθαίος 9:35, 10:1Μάρκος 6:12,13).

    «…συγκεχωρημέναι αι αμαρτίαι σου…» – «…σήκω και περπάτα». Η συγχώρηση
των αμαρτιών και η θεραπεία του σώματος συμπλήρωναν το ένα το άλλο. Ο Κύριος ποτέ δεν είδε την αρρώστια σαν δώρο από τον Θεό! Μίλησε για το μακαρισμό που υπάρχει στους διωγμούς, στις θλίψεις, στα παθήματα για το Όνομά Του, αλλά πουθενά για αρρώστια! Διακήρυξε πως πρέπει να φέρουμε το σταυρό μας κάθε μέρα και να είμαστε κάτω από τον ζυγό Του, αλλά πουθενά δε δίδαξε να μένουμε άρρωστοι.

    Για χρόνια τώρα, η έλλειψη διδασκαλίας και η απιστία έχουν περιορίσει την εκτίμηση, την πίστη, την αντίληψη σ’ έναν Θεό που θεραπεύει. Στις μέρες μας, η θεραπεία του Θεού πιστεύεται πολύ λίγο και σχεδόν έχει εξαφανισθεί από την Εκκλησία του Χριστού! Ας θυμηθούμε το Μάρκος 6:5. Τι έκανε ο Κύριος αφού θαύμασε για την απιστία τους; Άρχισε να διδάσκει! Τι να διδάσκει; → Μάρκος 5:27«όσοι ήγγιζον, εθεραπεύοντο!»  (Λουκάς 5:15, 176:17).

    Πράξεις 14:8-10«ήκουε τον Παύλο λαλούντα!» -Τι κήρυττε ο Παύλος;
Το Ευαγγέλιο (εδ. 7). Ο Ιησούς είναι Σωτήρας για την ψυχή και το σώμα (Πράξεις 8:5-8, 12). Το μήνυμα είναι το ίδιο! – «…και θέλει κηρυχθεί το Ευαγγέλιο τούτο της Βασιλείας προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος!»

    Η Εκκλησία έχει ακούσει τόσα πολλά για τη Σωτηρία της ψυχής, που έχουμε επιστροφές, έστω και λίγες! Κανένας δεν τολμά να πάψει να κηρύττει, κι όταν ακόμα λίγοι θα πιστέψουν! Το αντίθετο γίνεται με τη θεραπεία! Όμως το Όνομα του Ιησού ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ! (Πράξεις 3:16, 4:10 – ΘΕΡΑΠΕΙΑ / 4:12 ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ)!

    Το ρήμα «σώζω», τόσο στη συγχώρεση, όσο και στη θεραπεία (Ματθαίος 14:36) «…διεσώθησαν». Ας θυμηθούμε ξανά τη συχνά επαναλαμβανόμενη φράση του Κυρίου: «η πίστις σου σε έσωσε!». Εδώ έχουμε σωτηρία από αρρώστιες! Σχεδόν όλες αυτές τις περικοπές τις  πνευματοποιεί ο σημερινός άμβωνας! Αν ο Θεός δόξασε τον Υϊό Του στην περίπτωση του χωλού, πόσο περισσότερο στη ζωή των παιδιών Του, που περπατούν στο φως. Κάθε πιστός πρέπει να γνωρίσει και να δεχτεί Τον Χριστό, όχι μόνο σαν ΣΩΤΗΡΑ, αλλά και σαν ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ. Η πίστη ευαρεστείτον Θεό και επειδή Τον ευαρεστεί,  Τον κάνεινα ανταποκρίνεται (και στον τρόπο) μέσο της θεραπείας!  (Ο εκατόνταρχος – η αιμορροούσα – ο Ιάειρος – με διαφορετικό τρόπο).