ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΘΗΜΑ 9
Η Πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα
Εισηγητής: Γιώργος Γούδας
Κολοσσαείς 3:10 – Πλήρωση για τη δόξα του Θεού! Όποιος διψά, ας έρχεται ΣΕ ΜΕΝΑ και ας πίνει! Η φυσιολογική ζωή = «ποτάμια» και όχι «σταγόνες!» Ένας μη πληρωμένος πιστός είναι ένας ηττημένος πιστός. Μια Εκκλησία πληρωμένη με Άγιο Πνεύμα αποτελεί τη δύναμη του Θεού! = Ζωή που εξουσιάζει ο Αναστημένος Χριστός. Όμως! Μαθαίνω να «αδειάζω» πριν με γεμίσει = πεπεισμένος => εξαρτώμενος => ότι: χωρίς το Άγιο Πνεύμα δεν μπορώ να κάνω τίποτα!
- ΠΗΓΗ = στη Σωτηρία
- ΠΟΤΑΜΙΑ = στην πλήρωση
Ζητώ από τον Θεό να μου μιλάει, οδηγεί, δυναμώνει, να μου δίνει «χρίσμα». Θυσιάζω τη «σοφία μου» και τις «γνώσεις μου». Στέκομαι έτσι με πίστη και υπομονή, ξέροντας ότι ο Θεός θέλει να με ευλογήσει πολύ περισσότερο, από όσο θέλω εγώ! Μελετώ πιστεύοντας, ότι θα μου μιλήσει – αποκαλύψει! Προσεύχομαι, πιστεύοντας ότι θα με οδηγήσει (όραση). Διακονώ, πιστεύοντας ότι μου χορηγεί το Χρίσμα Του. Σε όλα αυτά, λέω προκαταβολικά «ευχαριστώ», με πίστη! Όλα αυτά με την προϋπόθεση της ενθρόνισης – κατ’ εξακολούθησιν – του Χριστού στην καρδιά! Ας θυμηθούμε: Ιωάννης 14:18,20. Είναι η μεγαλύτερη ευλογία της Πεντηκοστής. Το Άγιο Πνεύμα φέρνει ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ – ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ – ΖΩΝΤΑΝΟ ΧΡΙΣΤΟ μέσα μου, για να με κυβερνήσει και έτσι να μου χορηγεί = μορφώνει μέσα μου το δικό ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ έρχεται μέσα μου, για ζωή και δύναμη αγιασμού. Τότε, ό,τι έχει παραγγείλει, μπορεί να εκπληρωθεί! Πριν από αυτό, να ποια ήταν η εικόνα, ακόμα και για τους 12! – «Έγινε δε και φιλονικία μεταξύ αυτών, για το ποιος είναι μεγαλύτερος!» – Με τον Κύριο δίπλα τους, φυσικά, ήταν αδύνατη η ζωή του αγιασμού! Με τον Κύριο να μορφώνεται μέσα τους, έγινε δυνατή! – «Εάν τις έχει το Πνεύμα του Χριστού, είναι Αυτού». Όταν πάρω αυτό το Πνεύμα (θυσία – εξάρτηση – οδηγία – αγιασμού – σπλάχνων – ζήλου), βιώνουν όλα αυτά.
Το να είμαι πληρωμένος με το Άγιο Πνεύμα, είναι μια συνεχής και αδιάκοπη διαδικασία «…ειλικρινείς και απρόσκοπτοι, μέχρι της ημέρας του Χριστού, πλήρεις καρπών δικαιοσύνης, των ΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, εις δόξαν και έπαινον Θεού» (Φιλιππησίους 1:10-11). Το σώμα μου γίνεται «Ναός του Αγίου Πνεύματος», για μια καθημερινή συνάντηση με τον Θεό!
➬ Β’ Πέτρου 3:18 – «Αυξάνεσθε δε εις την χάριν…Του Κυρίου Ιησού Χριστού». Ένα πρόσωπο, «για να γνωρίσω Αυτόν!» Όταν ο Χριστός είναι στο κέντρο, τότε ο Λόγος Του ρυθμίζει τη ζωή μου! (προϋπόθεση και αποτέλεσμα). Όταν είμαι «πλήρης Πνεύματος Αγίου», τότε ο Λόγος Του αφθονεί στη ζωή μου! «…ας κατοικεί εν υμίν πλουσίως…» (Κολοσσαείς 3:16). Ένας Λόγος, όμως, που δε θα μας κάνει «θεολόγους» και «δικηγόρους», αλλά μάρτυρες με ζωή Χριστού. Που θα κατοικεί πλούσια μέσα μας, για να Τον εκτελούμε. Κάθε φορά που ανοίγω το Λόγο και ανοίγομαι στο Λόγο, επενδύω πνευματικά (Ψαλμός 39:3 – Ιερεμίας 15:16!) – αυτό θέλει να κάνει ο Θεός! Το μυστικό της νίκης = Αποστήθιση! – Ψαλμός 119:9,11
Ο Λόγος και το Άγιο Πνεύμα πάνε μαζί! Δεν μπορώ να γεμίζω με Άγιο Πνεύμα χωρίς το Λόγο και ο Λόγος δε ζωντανεύει χωρίς το Άγιο Πνεύμα. Ο Λόγος είναι το «Μαχαίρι» του Πνεύματος! Όταν το Άγιο Πνεύμα με γεμίζει, τότε μπορεί να χειρίζομαι σωστά, να ορθοτομώ το Λόγο! Απαραίτητο αυτό για κάθε διακονία! Αποτελέσματα δεν υπάρχουν όταν χειρίζομαι το Μαχαίρι χωρίς το Άγιο Πνεύμα! Δεν είναι το «Μαχαίρι» που εγώ παίρνω, αλλά το «Μαχαίρι» που το Άγιο Πνεύμα παίρνει χρησιμοποιώντας τα δικά μου χέρια και το δικό μου στόμα. Ο Πέτρος, την ημέρα της Πεντηκοστής, κήρυξε «επί τη βάσει του Λόγου», με τη μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος. Με το Πνεύμα του Αναστημένου Χριστού κηρύττουμε το Λόγο.
Η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα είναι, ότι χρειάζομαι για την καθημερινή μου ζωή! Ο γραπτός ΛΟΓΟΣ, μου αποκαλύπτει τον ΖΩΝΤΑΝΟ. Συζήτηση = περισυλλογή, ώστε… Β’ Κορινθίους 3:18. Πιστότητα στη ρουτίνα και προσοχή στα συναισθήματα! Ο Πατέρας θέλει να συνεχίζουμε και να Τον εμπιστευόμαστε, όταν δεν αισθανόμαστε τίποτα! Είναι όμορφο, αλλά ΔΕΝ με απασχολεί! ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΜΕ ΠΙΣΤΟΤΗΤΑ στην «ξηρασία» – «…θα σου ανταποδώσει» (Ματθαίος 6:6). Γνώση της σποράς και του θερισμού «εκ του Πνεύματος Ζωή». Μη δεχθείς τα ψέματα του εχθρού, ότι «αυτός ο χρόνος είναι χαμένος!» Το αντίθετο! Ο χρόνος αυτός είναι πολύτιμος στα μάτια του Θεού! Ό,τι ο πιστός συχνά καταφρονεί, ο Θεός το εκτιμά! Άρχισε, αν χρειαστεί, «με τη σάρκα…!». Θα τελειώσεις με το Πνεύμα! Η πλήρωση δεν είναι θέμα συναισθήματος, αλλά πίστης. Μπορείς να είσαι πλήρης και χωρίς συναισθήματα.
Πιστεύω ότι κατοικεί μέσα μου και πράττω. Το Άγιο Πνεύμα γεμίζει την ψυχή που δέχεται με πίστη (πρωταρχικά και προκαταβολικά). Τα συναισθήματα ΔΕΝ είναι απόδειξη! Απόδειξη είναι η ΘΕΣΗ – ΣΤΑΣΗ που κρατώ κάθε μέρα! Αντί, λοιπόν, να εμπιστεύομαι στα συναισθήματά μου, εμπιστεύομαι στις υποσχέσεις Του.
«Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος (και όχι μόνο!) την οδόν αυτού; Φυλάττων τον Νόμον σου – Λόγους Σου». Για να καθαρίζω το δρόμο μου, θα πρέπει, λοιπόν, να φυλάω το Λόγο του και για να φυλάω το Λόγο Του πρέπει να γνωρίζω το Λόγο Του. Η καθημερινή επαφή με το Λόγο θα διαμορφώνει τη συνείδηση «ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ», οπότε η αντίληψή μου, για το τι είναι αμαρτία ή όχι, θα είναι ανεπτυγμένη. Όταν μελετώ το Λόγο, τότε το Άγιο Πνεύμα που είναι ο συγγραφέας, θα μου δείχνει την κατάστασή μου… «…προς έλεγχο – επανόρθωση…» (Β’ προς Τιμόθεο 3:16). Ας θυμόμαστε επίσης… Άσμα Ασμάτων 2:15 – «μικρές αλώπεκες» = «μικρές αμαρτίες» που αφανίζουν την καρποφορία μας για τον Κύριο.
Η πλήρωση = Το επίπεδο ζωής που έχει ορίσει ο Θεός = η φυσιολογική ζωή του πιστού (Ιωάννης 7:37-39). Πίνω και ξεχειλίζω! Τόσο το ένα, όσο και το άλλο, μπορεί να το πειραματισθεί ο κάθε πιστός! Η προϋπόθεση είναι: Να έρχομαι με πίστη και να συναντώ τον Χριστό. Όλα τα ρήματα είναι σε χρόνο διάρκειας: «Διψά… έρχεται… πίνει… πιστεύει». ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, αλλά συνέχεια. Όταν πηγαίνω στον Χριστό σβήνει η δίψα μου (συγχώρηση) και ανοίγει μια άλλη (πλήρωση). Ό,τι κάνω με τη φυσική ζωή μου, κάνω και με την πνευματική! Κάθε φορά που διψώ, πίνω νερό και διψώ κάθε μέρα! Ο πιστός πάντα διψά και πάντα πίνει! Το να πίνω, δε σημαίνει ότι ζητώ απλά νερό, αλλά ότι παίρνω, πίνω νερό. Η «πόσις» είναι ένα από τα πράγματα που ένα μωρό αρχίζει να κάνει! Τότε, καθώς αρχίζω να πίνω, το νερό μεταβάλλεται σε ποτάμια Δοξολογίας, Ευχαριστίας και Λατρείας κάθε μέρα!
Εφεσίους 5:18-21 – Καθώς ο Λόγος του αφθονεί και ρυθμίζει τη ζωή μου, αφθονεί και η Δοξολογία, Ευχαριστία, Λατρεία, κάθε μέρα! (Κολοσσαείς 1:3,12 – Πράξεις 2:11) η αντίθεση, αντιπαραβολή, είναι ανάμεσα σε έναν μεθυσμένο με κρασί και σ’ έναν πληρωμένο με Άγιο Πνεύμα! – «…μεστοί από γλυκύ οίνο!» (Πράξεις 2:13). Αυτό κάνει το Άγιο Πνεύμα!
Ένα άτομο που είναι μεθυσμένο περπατά διαφορετικά, μιλάει διαφορετικά, πράττει, σκέπτεται και αισθάνεται διαφορετικά. ΟΛΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ! Για όλα αυτά μετανοούν αργότερα. Η μέθη με κρασί μετατρέπει τον άνθρωπο σε ζώο, ενώ η πλήρωση στην εικόνα του Χριστού. «Ψάλλοντες… εις τον Κύριον!»
Όταν το Άγιο Πνεύμα μου αποκαλύπτει τον Κύριο, τότε εγώ ξεσπώ σε δοξολογία από την καρδιά! → Προϋπόθεση και αποτέλεσμα!
1. Ατομικά κάθε μέρα! Προϋποθέτει χρόνο! Πλουτίζω το ρεπερτόριό μου! Ιστορία (κρυφή) αγάπη προς τον Χριστό! Μόνο ο Κύριος τη γνωρίζει! «Τα διατάγματά Σου… ψαλμωδίαι στον καιρό της παροικίας μου».
2. Ψάλλω, όχι μόνο στο «ταμείο» μου, αλλά και με τη συντροφιά των πιστών! (νουθεσία – ευλογία!). Ψάλλω «…μετά συνέσεως!» – «Ευχαριστούντες» <=> «…μετ’ ευχαριστίας!…» – «πάντοτε», για όλα, «εν παντί!» Δεν υπάρχει περίσταση, περίπτωση, χρόνος – που ο πληρωμένος με το Άγιο Πνεύμα πιστός – να μην δοξάσει, ευχαριστήσει ακόμα και με δάκρυα στα μάτια! Κάνω την ευχαριστία μου στο όνομα του Κυρίου (ταυτισμένος μαζί Του), στον Πατέρα! Ξέρει καλύτερα! Αποφεύγω τον γογγυσμό, που είναι σημάδι απιστίας, για να λάμπω «ως φωστήρας!» Όπου υπάρχει ΠΛΗΡΩΣΗ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, δεν υπάρχει γογγυσμός! – «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε!»
| ΠΙΣΤΗ | ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ |
| Η ΑΓΑΠΗ ΘΕΛΕΙ… | «Δε σ’ αγαπά» |
| Η ΣΟΦΙΑ ΞΕΡΕΙ… | «Δεν ξέρει» |
| Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΠΟΡΕΙ… | «Δεν μπορεί» |
Επικοινωνία, λοιπόν, ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, και μεταξύ μας! => Η ΠΛΗΡΩΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ! Υπάρχει ανταπόδοση στο ταμείο, αλλά και ευλογία στο «ΟΜΟΥ». Ψάλλω και μιλώ το Λόγο στο ταμείο μου και στη συντροφιά των άλλων – «μεταξύ σας» – όχι απομονωμένοι πιστοί. Γνώση του Σώματος – «…πλησιάζουσαν την ημέραν».
3. «Υποτασσόμενοι εις αλλήλους εν φόβω Θεού!» -Ό,τι ακολουθεί στην αφήγηση = όπου απαιτείται! (σύζυγοι – γονείς – παιδιά – υπάλληλοι). Η υποταγή γίνεται «ΕΝ ΦΟΒΩ ΘΕΟΥ!» Σε τέτοιο πλαίσιο μου ζητείται η υπακοή! Υποτάσσομαι σε σένα, γιατί και εσύ υποτάσσεσαι στον Κύριο! Επειδή και οι δύο υποτασσόμαστε στον Κύριο.– «Υποτάσσω» ≠ «υπακούω»
Υποταγή λοιπόν, σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από το σπίτι και την οικογένεια (οι άνδρες – οι γυναίκες – τα τέκνα – οι πατέρες). Η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα αποκαθιστά την οικογένεια. Αν δεν μπορώ να τα βρω μέσα στην οικογένεια <=> (ζευγάρι = συγκληρονόμοι της Χάριτος) αν εμποδίζονται οι προσευχές μας, τότε…! Κάθε άντρας – σύζυγος ξεκινά από τον εαυτό του! Το δικό μας «κρασί» τελειώνει σύντομα και έτσι χρειάζομαι το δικό Του! Όμως! Ειλικρίνεια και Απόφαση = Διαθήκη => Προσευχή! «Πίνε ύδατα εκ της δεξαμενής σου!» Πίνω κι ας είναι λίγα.
- Ένας στόχος για τον άνδρα (Εφεσίους 5:25)
- Ένας στόχος για τη γυναίκα (Παροιμίες 31:11-12)
Όταν ο Χριστός καίει την καρδιά και των δύο, δεν μπορεί παρά να κάψει και τις καρδιές τους, σαν ζευγάρι! Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο ευλογημένη είναι η συζυγική ζωή. Πατέρες – μητέρες – παιδιά… «…εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου!» Είσαι Ιερέας και προφήτης.
Θα σε δουν προσευχόμενο και θα προσευχηθείς μαζί τους! Πόση ευλογία για μια γυναίκα; «Ο Πατέρας μου με αγαπά και ο άντρας μου προσεύχεται». Προσοχή, όταν μόνο ο ένας είναι του Κυρίου! Εσύ που πληρώνεσαι με Άγιο Πνεύμα, αγαπάς πιο πολύ από πριν! Δεν καταφρονείς! (Η «αλήθεια» που σκοτώνει την αγάπη!)
Τα παιδιά υπακούν γιατί:
1. «τούτο είναι δίκαιο»
2.«τούτο είναι ευάρεστο στον Κύριο!»
➬ Το αποτέλεσμα = μακροζωία!
«Οι δούλοι» (σχέσεις προϊσταμένων – υφισταμένων) «μη… κατ’ οφθαλμοδουλείαν» «…ως ανθρωπάρεσκοι…» ≠ «…ως εις τον Κύριον και ο ουχί εις ανθρώπους» – «…ως εις τον Χριστόν» <=> «εκ ψυχής εκπληρούντες το θέλημα Του Θεού» <=> «…ως δούλοι Χριστού». Κάθε πληρωμένος με το Άγιο Πνεύμα προϊστάμενος, πρέπει να κάνει τον υφιστάμενό του να χαίρεται να δουλεύει μαζί του! Σ’ αυτές τις σχέσεις ζυγιζόμαστε κάθε μέρα – στο σπίτι, στη δουλειά! – «…τον έχεις δει στη δουλειά του;» – «…τον έχεις δει πως μιλάει στη γυναίκα του και στα παιδιά του;»
Για όλα αυτά… Εφεσίους 6:10 – Δυναμώνω «εν Κυρίω» και στο κράτος της δικής Του ισχύος. Φορώ την πανοπλία μου. Διάκριση ανάμεσα στην παιδεία του Θεού και στην επίθεση του εχθρού. Ας προσέξουμε, γιατί όπως ένας μη πιστός εμποδίζει το έργο του Αγίου Πνεύματος στην αναγέννηση, ένας πιστός μπορεί να το εμποδίσει στην πλήρωση! Η πληρότητα του Αγίου Πνεύματος φαίνεται στη ζωή μου, στη λατρεία μου, στην υπηρεσία μου, στη μαρτυρία μου (Έσδρας 7:10)!
Ας θυμόμαστε: «Μή λυπείτε το Άγιο Πνεύμα του Θεού…». Το Άγιο Πνεύμα είναι συχνά λυπημένο εξ αιτίας των σχέσεών μας! Η πληρωμένη με το Άγιο Πνεύμα ζωή φέρνει ενότητα και αγάπη για τη Νύμφη! Η αγαπημένη του Χριστού γίνεται δική μου αγαπημένη! Βλέπω το Σώμα του και όχι «ταμπέλες». Αγκαλιάζω κάθε έναν που έχει πλυθεί με το Αίμα Του! Αν ο Κύριος με ευλογήσει, γίνομαι υπηρέτης και όχι της «ανώτερης τάξης»! Το Άγιο Πνεύμα με κάνει φανατικό για τον Κύριο, όχι για το δόγμα! Φέρνει λοιπόν ενότητα και Αγάπη για τη Νύμφη. Ο Πατέρας δίνει το Άγιο Πνεύμα, ώστε ο άγιος χαρακτήρας του Χριστού να μορφώνεται μέσα μου. Η ομοιότητα του Χριστού στους ακολούθους Του! Χαρακτήρας Χριστού = Καρπός του Αγίου Πνεύματος – Καρπός και όχι καρποί!
Το πρώτο συστατικό του Καρπού είναι η ΑΓΑΠΗ! Το να γεμίσω με το Άγιο Πνεύμα σημαίνει πως γεμίζω με το Πνεύμα της Αγάπης! Να γιατί ο Παύλος προσευχόταν (Εφεσίους 3:17,19). Όσο πιο πολύ πληρώνομαι με το Άγιο Πνεύμα, τόσο πιο πολύ αγαπώ με Θεία Αγάπη.
Ο Θεός μας θέλει «μεστούς (πλήρης) καρπών δικαιοσύνης». Τι κρίμα να είμαστε ακόμα «αγριόδεντρα!» Το Άγιο Πνεύμα δοξάζει τον Υϊό και τον Πατέρα, αλλά πώς; => Ιωάννης 15:8!
Η ουσία και η βάση για όλα είναι η Αγάπη.
√ Η χαρά = η αγάπη που χαμογελά
√ Η ειρήνη = η αγάπη που αναπαύεται
√ Η μακροθυμία = η αγάπη που αναμένει
√ Η χρηστότητα = η αγάπη που παραδίδεται
√ Η αγαθοσύνη = η αγάπη που εργάζεται
√ Η πραότητα = η αγάπη αποδέχεται
√ Η εγκράτεια = η αγάπη που υπερφυσικά αντιστέκεται
Κάθε λοιπόν συστατικό του Καρπού είναι έκφραση και εκδήλωση της αγάπης, είναι εκπλήρωση του Νόμου! Από αυτά τα 9 συστατικά ο Κύριος αναφέρθηκε στο πρώτο (ΑΓΑΠΗ), σαν το κύριο διακριτικό γνώρισμα της μαθητείας! Ο Θεός θέλει να δοξάζεται στην Εκκλησία «ομοθυμαδόν… εν ενί στόματι!». Αυτό δε γίνεται όμως χωρίς την αγάπη. Οι πιστοί συν–οικοδομούνται «εις κατοικητήριον του Θεού, διά του Πνεύματος» και σ’ αυτό το κατοικητήριο, η Αγάπη βασιλεύει.
Η Αγάπη δεν είναι απλά μια ιδιότητα του Θεού, αλλά η ίδια η φύση του Θεού και επειδή το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Θεού, έρχεται σε μας σαν το Πνεύμα της αγάπης που «δεν ζητά τα εαυτής!», βγαίνει έξω από τον εαυτό της και ζητά την έκφρασή της σε κάποιον άλλο! Η αγάπη έχει πάντα κάποιο αντικείμενο να αγαπά. Ο Πατέρας αγαπά τον Υϊό και είναι το Άγιο Πνεύμα που συνδέει το δύο Αυτά Θεία Πρόσωπα με Αιώνια Αγάπη και που προσκαλούν τους πιστούς σε μια Οικογένεια αγάπης!
Ο Πατέρας Θεός με το αντικείμενο της αγάπης Του, Τον Υϊό που έκανε θαυμαστά πράγματα! Δια Του Χριστού δημιούργησε τους αιώνες, έκανε το σύμπαν και το διατηρεί! Έκανε τον άνθρωπο για να έχει σχέσεις αγάπης μαζί Του, ώστε το πλάσμα να απολαμβάνει τον πλάστη του. Όταν ο άνθρωπος έπεσε, ο Θεός έδωσε το αντικείμενο της Αγάπης Του – Τον Υϊό – να πεθάνει! Δίνοντας Τον Υϊό, έδωσε τη δική Του ζωή – χαρά – αγιότητα – δύναμη – ευλογία.
Η αμαρτία έκλεψε την αγάπη από τον άνθρωπο. Πόσο εύκολα ο Αδάμ έριξε το φταίξιμο στη γυναίκα του! Πόσο γρήγορα ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του. Το Άγιο Πνεύμα θέλει να επαναφέρει αυτή τη χαμένη αγάπη! Αγάπη γι’ αυτόν-ήν χωρίς να το αξίζει, γιατί εγώ δέχτηκα αγάπη χωρίς να το αξίζω!
Γι’ αυτό έχουμε τη νέα εντολή, «καθώς Εγώ!» Η Αγάπη υπάρχει, ώστε να γίνεται ευλογία σε άλλους. Το Άγιο Πνεύμα φέρνει ακριβώς την αγάπη του Θεού μέσα μας, ώστε να είμαστε με μία καρδιά και μία ψυχή (Ρωμαίους 5:5). Οι Δώδεκα τρία χρόνια μαζί Του και δεν ήταν ικανοί να αγαπήσουν έτσι ο ένας τον άλλον! Όπως το Άγιο Πνεύμα τους γέμισε, τους ικάνωσε για τέτοια ζωή, το ίδιο Άγιο Πνεύμα εργάζεται την ίδια αγάπη μέσα μας.
Χρειάζομαι την αγάπηγια όλη την ημέρα και για κάθε μέρα. Αποδεικνύω την αγάπη μου προς τον Θεό, με την αγάπη μου στον αδελφό μου και ξέρω από αυτό, ότι πέρασα από το θάνατο στη ζωή.Το πρόβλημα δεν είναι στην ποικιλία, αλλά στη δυσαρμονία! Η βάση για την επικοινωνία είναι η ζωή και όχι η γνώση. Στο βιβλίο της ζωής θα υπάρχουν πιστοί από εκατοντάδες δόγματα! Ο Θεός ενδιαφέρεται περισσότερο για την αγάπη μεταξύ των πιστών Του, παρά για το «αλάθητο» των γνωμών τους! Ο Λόγος είναι αλάθητος, η γνώμη μου όχι! Πάντα υπάρχει η περίπτωση, να έχω κάνει λάθος σε κάποια Βιβλική ερμηνεία και Εκκλησιαστικό «πιστεύω», γιατί… «κατά μέρος γινώσκωμεν…».
