ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
ΜΑΘΗΜΑ 23

Η «εν Χριστώ» θέση και η εμπειρία του πιστού

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

   Κάθε πιστό, αναγεννημένο παιδί του Θεού, είναι απαραίτητο να μάθει να ξεχωρίζει την πνευματική του θέση εν Χριστώ, από την  εμπειρία του στο καθημερινό του περπάτημα με τον Θεό. Αν δεν γίνουν κατανοητές οι διακρίσεις ανάμεσα στις δύο αυτές διαστάσεις, τότε ο πιστός θα βρίσκεται σε σύγχυση και δεν θα μπορεί να απολαμβάνει την ευλογημένη πνευματική ζωή.

   Η «εν Χριστώ» θέση μας και η κατάστασή μας – εμπειρικά – εναλλάσσονται συχνά, μέσα στις σελίδες της Καινής Διαθήκης και γι’ αυτό είναι ανάγκη, να μάθουμε να διακρίνουμε τη μία από την άλλη. Υπάρχουν φαινομενικές αντιθέσεις, που ο πιστός οφείλει να διακρίνει. Όταν με μετάνοια και πίστη δεχόμαστε τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα και Κύριο στη ζωή μας, τότε το Άγιο Πνεύμα μας παίρνει από την «εν Αδάμ» θέση στην οποία βρεθήκαμε, με τη φυσική μας γέννηση και μας τοποθετεί με έναν ασύλληπτο, απερίγραπτο τρόπο, στη νέα ευλογημένη – πνευματική θέση «εν Χριστώ».

   Σε αυτή τη θέση, την εν Χριστώ, αποκτώ τη νέα πνευματική μου ταυτότητα:

  •  Ποιος είμαι εν «εν Κυρίω».
  •  Τι έχω «εν Κυρίω».
  •  Τι μπορώ να κάνω «εν Κυρίω».

Σε αυτά τα τρία, η απάντηση είναι:

  • Είμαι ό,τι λέει ο Λόγος Του Θεού ότι είμαι.
  • Έχω ό,τι λέει ο Λόγος Του Θεού ότι έχω.
  • Μπορώ να κάνω ό,τι λέει ο Λόγος του Θεού, ότι μπορώ να κάνω.

Όλα αυτά περιλαμβάνονται στις σελίδες της Καινής Διαθήκης, μέσα σε μικρές, ευλογημένες φράσεις: «εν Χριστώ», «εν Αυτώ», « δι΄ Ού» «εν Κυρίω» κ.λπ.

Ας πάρουμε κάποια δείγματα της νέας πνευματικής μας ταυτότητας, «εν Χριστώ».

  1. Ποιος είμαι «εν Κυρίω»

α.  Είμαι γεννημένος από τον Θεό! – «σεις είσθε εξ Αυτού εν Χριστώ Ιησού!»

β.  Είμαι «Ναός Θεού!» – Α΄ Κορινθίους 3:16

γ.  Παιδί του Θεού – Γαλάτας 3:26

δ.  Η Δικαιοσύνη Του Θεού – Ρωμαίους 5:21

ε.  Νέο κτίσμα – Β΄ Κορινθίους 5:17

στ. Κληρονόμος Θεού και συγκληρονόμος Ιησού Χριστού – Ρωμαίους 8:17

η.  Είμαι «άζυμος» – Α΄ Κορινθίους 5:7

  • Τι έχω εν Κυρίω

α. Έχω «την άφεσιν των αμαρτιών μου». – Εφεσίους 1:7

β. Έχω «την απολύτρωσιν εν τω αίματι Αυτού». – Εφεσίους 1:7

γ. Έχω «τον αρραβώνα του Πνεύματος» στην καρδιά μου. – Β΄ Κορινθίους 1:22

δ. «Χρίσμα από του Αγίου» – Α΄ Ιωάννου 2:20

ε. «Σπέρμα Αυτού» μένει μέσα μου. – Α΄ Ιωάννου 3:9

στ. Πνεύμα δύναμης και αγάπης και σωφρονισμού! – Β΄ προς Τιμόθεο 1:7

ζ. «Ειρήνην προς τον Θεό!» – Ρωμαίους 5:1

η. Τις «μέγιστες και τίμιες επαγγελίες!» – Β΄ Πέτρου 1:4

θ. «Ισότιμη πίστη» με του Αποστόλους! – Β΄ Πέτρου 1:1

  • Τι μπορώ να κάνω «εν Κυρίω»

α. «Τα πάντα δύναμαι!» – Φιλιππησίους 4:13

β.  Να δαμάζω το σώμα μου και να το δουλαγωγώ! – Α΄ Κορινθίους 9:27

γ.  Να βάζω τα χέρια μου σε αρρώστους και να γίνονται καλά! – Μάρκος 16:18

δ.  Να εκβάλλω δαιμόνια! – Μάρκος 16:17

ε.  Να έχω τη νίκη επάνω στην αμαρτία – «επειδή δεν είμαστε υπό Νόμον, αλλά υπό χάριν» Ρωμαίους 6:14.

   Όλα αυτά και πολλά άλλα ακόμη, οφείλω να τα γνωρίζω, να τα φυτεύω μέσα μου, να τα ποτίζω με περισυλλογή και να τα συζητώ με το Ζωντανό Λόγο! Τότε, το Άγιο Πνεύμα έχει «υλικό» να κτίσει όλες αυτές τις ευλογημένες πνευματικές πραγματικότητες στη ζωή μου. Η πνευματική μας θέση εν Χριστώ, δεν αλλάζει! Στη θέση αυτή, έχω την απόλυτη αγιότητα και την απόλυτη δικαιοσύνη του Χριστού, καταλογισμένη σε μένα ως Δώρο!

   Στην «εν Χριστώ» θέση, είμαι τόσο άγιος, όσο η Άγια Μητέρα του Κυρίου, ο Απ. Παύλος, όσο ο Ίδιος ο Χριστός! (Β΄ Κορινθίους 6:15). Ο Θεός μού καταλογίζει την απόλυτη – θετική δικαιοσύνη του Χριστού, για να μπορώ να αρχίσω ακατάκριτος μία σχέση μαζί Του, όπου με βάση την καταλογισμένη αυτή δικαιοσύνη, να αρχίσει η Χάρη του Θεού να μου χορηγεί τη ζωή για την οποία πλάστηκα και έτσι να γίνομαι στην εμπειρία μου ό,τι ήδη η Χάρη με έκανε «εν Χριστώ Ιησού»!

   Ας έρθουμε τώρα στις πιο σημαντικές διακρίσεις, ανάμεσα στην «εν Χριστώ» θέση μας και στην εμπειρία – κατάστασή μας.

  1.    Είμαι παιδί του Θεού εν Χριστώ και γίνομαι παιδί του Θεού! – Ως προς την εν Χριστώ θέση μου, είμαι παιδί Του Θεού, από τη στιγμή που επικαλούμαι τον Κύριο Ιησού (Γαλάτας 3:26, Α΄ Ιωάννου 3:2). Ως προς την εμπειρία – κατάστασή μου, ο Θεός μου έδωσε εξουσία να γίνω παιδί Του! Έτσι, είμαι παιδί Του (θέση) και γίνομαι παιδί Του (εμπειρία) ↔ Ματθαίος 5:44,45. Οι μαθητές, ήδη παιδιά Του, θα γίνονται παιδιά Του!
  • Είμαι άγιος – αγιασμένος εν Χριστώ και γίνομαι άγιος στην εμπειρία μου (Α΄ Κορινθίους 1:2). Οι «αγιασμένοι εν Χριστώ», προσκαλούνται να γίνουν άγιοι! Οι άγιοι εν Χριστώ της Κορίνθου, την ίδια ώρα στην εμπειρία τους, είχαν «έριδα – φθόνο – διχόνοιες και ήταν σαρκικοί!»
  • Είμαι «άζυμος» εν Χριστώ και καθαρίζομαι από «την παλαιά ζύμη» καθημερινά (Α΄ Κορινθίους 5:7).
  • Με αγάπησε «εις τέλος», όπως τον Υϊό Του (Ιωάννης 17:23) και με αγαπά εμπειρικά, όταν φυλάω τις εντολές Του! (Ιωάννης 14:21).
  • Μας αποκαλεί φίλους Του και γινόμαστε φίλοι Του, όταν τηρούμε τις εντολές Του! (Ιωάννης 15:14,15).

   Η πνευματική μας θέση εν Χριστώ δεν αλλάζει, όταν πέσουμε και το Άγιο Πνεύμα δεν φεύγει όταν αμαρτήσουμε! Το Άγιο Πνεύμα μένει στο πνεύμα μας και λυπάται! Ενώ δεν αλλάζει η θέση μας, επηρεάζεται η σχέση μας, όταν λυπώ την καρδιά του Πατέρα και χάνω τη χαρά της παρουσίας Του! Στην πορεία του αγιασμού μας, που «τούτο είναι το θέλημα του Θεού», γίνομαι στην εμπειρία μου, ό,τι η Χάρη του Θεού με έκανε εν Χριστώ, άγιος και δίκαιος!

   Ο Θεός μου καταλογίζει τη δικαιοσύνη Του Χριστού (θέση) και μου χορηγεί τη ζωή του, για να την παράγω (εμπειρία). Έτσι, όλοι οι εν Χριστώ, έχουν το εξής κοινό χαρακτηριστικό: δεν περπατούν πλέον κατά τη σάρκα, αλλά κατά το Πνεύμα! Η δικαιοσύνη που μας καταλογίζεται, εκπληρώνεται σε μας, με μια ζωή υπακοής! (Ρωμαίους 8:1,4).

   Ο Κύριός μας, ο Δεύτερος Αδάμ, γεννήθηκε όπως και ο πρώτος, ο προπάτοράς μας, με δικαιοσύνη από αρνητικής πλευράς (-Δ), χωρίς δηλαδή παραπτώματα. Ο Κύριος, σε αντίθεση με τον πρώτο Αδάμ, που δεν υπάκουσε στην εντολή του Θεού για να έχει ζωή αιώνια, υπάκουσε στον Πατέρα από θετικής πλευράς (+Δ) και έγινε «αίτιος σωτηρίας αιωνίου, σε όλους όσοι Τον υπακούν!» Ο Δεύτερος Αδάμ «έμαθε την υπακοή» (δικαιοσύνη από θετικής πλευράς (+Δ) και την έμαθε «αφ’ όσων έπαθε!» – Ο Κύριος έγινε «τέλειος δια των παθημάτων» και μας καλεί να γίνουμε και εμείς τέλειοι! (Εβραίους 2:10, 5:7-9). Ως προς τη θέση μου, είμαι «φως εν Κυρίω», αλλά εμπειρικά «περπατώ ως τέκνο φωτός», γίνομαι «φως», «αλάτι» και «πόλις κειμένη επάνω όρους, που δεν δύναται να κρυφτεί», όταν βιώνω τα πνευματικά σκαλοπάτια των Μακαρισμών! Χωρίς τη βίωση των Μακαρισμών, δεν είμαι καθόλου «φως – αλάτι – πόλις!».

   Έτσι, λοιπόν, έγινα παιδί Του και γίνομαι παιδί Του. Είμαι άγιος και αγιάζομαι. Είμαι η δικαιοσύνη Του και με την υπακοή εκπληρώνεται στην εμπειρία μου, η δικαιοσύνη που μου καταλογίστηκε, όταν πίστεψα! (Ιάκωβος 2:20-22). Εάν ο εμπειρικός αγιασμός δεν ακολουθεί τον θέσει αγιασμό μας, τότε είναι αμφίβολο εάν είμαι στην εν Χριστώ θέση! Εάν έχω αναστηθεί με τον Χριστό, «φρονώ τα άνω, μη τα επί της γης»! Εάν ο παλαιός μου άνθρωπος «συνεσταυρώθη με τον Χριστό», τότε νεκρώνω τον εαυτό μου. Γίνομαι, λοιπόν, στην εμπειρία μου, ό,τι η Χάρη με έκανε εν Χριστώ (θέση).