ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ – ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

Το Πνευματικό Όνειρο του Θεού για τον άνθρωπο

«Γιατί υπάρχει η Εκκλησία;» – «Ποιος είναι ο σκοπός της;» – «Γιατί ο Θεός την άφησε στη γη;»

Η Αγία Γραφή έχει την απάντηση:

Ματθαίος 28:19-20, 16:18 – «…μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».

Πράξεις 1:8 – Ο σκοπός που έπρεπε να περιμένουν στα Ιεροσόλυμα.

Αυτός ο σκοπός αφορά την Εκκλησία σαν σώμα, συλλογικά.

Ο σκοπός του Θεού για το άτομο → σύμμορφο της εικόνας του Χριστού (Ρωμαίους 8:29, Γαλ. 4:19).

«Ωδίνες» για αναγέννηση / «Ωδίνες» για αύξηση

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ = Η ΔΟΞΑ ΤΟΥ

ΑΤΟΜΟ	ΕΚΚΛΗΣΙΑ
αγιασμός	ευαγγελισμός

Η μαθητεία αρχίζει με τον ευαγγελισμό! Η οικοδομή ακολουθεί. Η Εκκλησία ευαγγελίζει τον κόσμο, κάνοντας μαθητές κι εκπαιδεύει αυτούς τους μαθητές – ακόλουθους του Κυρίου.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ

↙	↘
Ευαγγελίζει τον κόσμο	Καταρτίζει τους πιστούς

Η Εκκλησία λοιπόν, υπάρχει στη γη ώστε, αφού πήρε «χάρη», να εκπληρώσει και την «αποστολή» του Χριστού.
Γιατί υπάρχει η Εκκλησία στη γη:

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ	ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
«πορευθέντες μαθητεύσατε» ευαγγελισμός	«Βαπτίζοντες – Διδάσκοντες» εκπαίδευση

     Εφεσίους 4:11-13: «προς καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας…». Να το έργο των «αποστόλων, ευαγγελιστών, ποιμένων, διδασκάλων, προφητών!» = να καταρτίσουν τους πιστούς, ώστε οι πιστοί να κάνουν το έργο!! Η μαθητεία – κατάρτιση, ήταν κάτι το ζωτικό στην εμπειρία της αποστολικής Εκκλησίας (Πράξεις 6:7, 13:52, 14:22, 18:23, 14:28, 19:9). Ενώ κάθε μαθητής είναι πιστός, κάθε πιστός, δυστυχώς, δεν είναι μαθητής και πρέπει να γίνει μαθητής! Οι πιστοί γίνονται μαθητές που διδάσκονται! – Πράξεις 9:31: «…οικοδομούμεναι».

ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ

Όταν ο Κύριος θεληματικά έδωσε τη ζωή Του, πριν 2000 χρόνια στο Σταυρό, την έδωσε για να κερδίσει ανθρώπους για τον εαυτό Του, «καρπούς του πόνου της ψυχής Του». Έκλεξε στην αρχή δώδεκα (Μάρκος 3:14)! Το να «είμαι» με τον Κύριο, προηγείται του να «κηρύττω». Δεν μπορώ να δίνω αν δεν παίρνω.

     Ο Κύριος ξόδεψε χρόνο μαζί τους και προσευχόταν γι’ αυτούς (πάνω από 40 φορές στην Αρχιερατική Του προσευχή αναφέρθηκε σ’ αυτούς). Κατά τη διακονία Του εδώ στη γη, ο Κύριος είχε τον κόσμο στην καρδιά Του, αλλά είδε αυτόν τον κόσμο μέσω των ματιών των δικών Του! Σ΄ αυτούς και σ΄ όλους μετά, έδωσε τη «Μεγάλη Εντολή». Αυτή η εντολή για τα καλά νέα, περιλαμβάνει τη μαθητεία. Ο Κύριος είχε οραματισμό για τον κόσμο και ζήτησε από τους δικούς Του να έχουν τον ίδιο οραματισμό και να δουν τον κόσμο μέσω μαθητών που αυτοί οι ίδιοι θα ετοίμαζαν. Την ίδια σκέψη ο Παύλος μεταφέρει στον Τιμόθεο (Β΄Τιμ. 2:2).

     Ας προσέξουμε το «ήκουσας», που δίνει έμφαση στο «εσύ», ατομικά. Όταν ο Κύριος είδε τον Πέτρο, του είπε: «(εσύ) θα ονομαστείς Κηφάς…». Ο Κύριος δεν τον είδε όπως ήταν, αλλά όπως Εκείνος θα τον έφτιαχνε, όπως ο Πέτρος θα γινόταν αργότερα: «Ελάτε πίσω Μου και θα σας κάνω (ποιήσω) αλιείς ανθρώπων (Ματθαίος 4:19) «καταρτίζετε» … (Γαλάτες 6:1) από την εικόνα της επισκευής των διχτυών, που είναι τέχνη που πρέπει να μαθευτεί. Υπάρχουν τρομερές δυνατότητες στη ζωή ενός ατόμου! Ας προσέξουμε τη σχέση στα λόγια του Παύλου στον Τιμόθεο «εσύ – εγώ» («ήκουσας» – εσύ – «παρ’ εμού» – εγώ). Σ΄ αυτά τα λόγια υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και παρρησία, προϊόν εργασίας στον αγρό (μαζί).

     Α’ Κορινθίους 16:10 – και γίνεται «ισόψυχος» του Παύλου! (Φιλιπ. 2:20). Αλλά πώς; Ο Παύλος ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, βλέποντας σ’ αυτό το νέο τρομερές δυνατότητες, ένα «γνήσιο τέκνο στην πίστη», κι αποφάσισε να κάνει πνευματικές επενδύσεις σ’ αυτόν! «Ταύτα παράδος» – Στην παράδοση υπάρχει η έννοια της μεταφοράς (πνευματικής σκυταλοδρομίας) πάνω στη βάση της εμπιστοσύνης!

➢  Όταν επενδύουμε πνευματικά στη ζωή των άλλων, μεταδίδουμε όχι μόνο ό,τι γνωρίζουμε, αλλά το σπουδαιότερο, ό,τι είμαστε! (Β΄ Τιμ. 3:10,11 – Φιλιπ. 4:8-10).
➢  «…εις πιστούς ανθρώπους…» – Σ’ αυτόν τον όρο η μαθητεία στέκεται ή πέφτει! Ο Σολομών ρωτούσε: «τις θέλει ευρεί άνθρωπον πιστόν;» (Παρ. 20:6), ενώ ο Θεός (Β’ Χρον. 16:9).
➢  «…και άλλους να διδάξουν» – τέταρτη γενεά! – Παύλος – Τιμόθεος – πιστοί άνθρωποι – άλλοι.