ΑΜΑΡΤΙΟΛΟΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑ 1

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

1 . Η πρώτη αμαρτία που μπήκε στο σύμπαν , ήταν η αμαρτία του Σατανά

    Πότε ακριβώς έγινε η πτώση αυτού του Όντος , δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Υποστηρίζεται ότι η σταδιοδρομία του άρχισε μεταξύ του 1^ου και 2^ου εδαφίου της Γένεσης, όπου μεσολαβεί μια περίοδος απροσδιόριστη ανάμεσα στην τέλεια δημιουργία του Θεού και την καταστρεπτική κρίση επάνω στη γη. Η Εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται “ήτο” μεταφράζεται και με την λέξη “γίνομαι”.

    Για την πτώση του Σατανά γνωρίζουμε πολύ λίγα. Ο λόγος του Θεού αναφέρει δύο περικοπές : Ιεζεκιήλ 28:11-19 & Ησαΐας 14:13-14

Α. Ιεζεκιήλ

    28:11^β “… πλήρης σοφίας και τέλειος εις κάλλος”

    28:13^α “Εστάθης εν Εδέμ τω παραδείσω του Θεού”

    28:14^α “Ήσο χερούβ κεχρισμένον δια να επισκιάζεις…” “Εν τη τρυφή του παραδείσου του Θεού εγενήθης”

    28:15 “ήσο τέλειος…” “εγενήθης άμωμος συ εν ταις ημέρες σου”

    28:14^β “…ήσο εν τω όρη τω αγίω του Θεού…”

    Φαίνεται ότι ο Σατανάς δημιουργήθηκε για την πιο υψηλή θέση, για να φυλάει τον θρόνο του Θεού. Η έκφραση “όρος του Θεού” συμβολίζει το κέντρο της δυνάμεως και της κυβερνήσεως του Θεού (Ψαλμός μη:1 , Ησαΐας 2:2).

• εδάφ. 17^α “Η καρδία σου υψώθη δια το κάλλος σου έφθειρες την σοφία σου…”
• εδάφ. 15 “…εωσού ευρέθη αδικία εν σοι” = μυστήριο

– Β’ Θεσ/νικείς 2:7 “το μυστήριον της ανομίας…”

    Ο σατανάς δημιουργήθηκε τέλειος σε ένα τέλειο περιβάλλον! (Εδάφ. 16): “…και ήμαρτες…” φαίνεται ότι φούσκωσε από τα πολλά που είχε στην διάθεση του. Αλλά η αμαρτία του αποκαλύπτεται λεπτομερέστατα στον Ησαΐα 14:12-20. (Εδάφ. 13,14). Μια εντυπωσιακή επανάληψη της λέξης: “Θέλω” (Λουκάς 12:16-21).

    “Εωσφόρος” (έως + φέρω) δηλαδή ο Αυγερινός, ο αστέρας που προαναγγέλλει την ανατολή του ήλιου (ύστερα από λίγο) “ο φέρων την εών…” δηλαδή την ημέρα. Δεν ήταν ικανοποιημένος με την υψηλή θέση που είχε, ήθελε και την δόξα και την προσκύνηση, που ανήκουν μόνο στον Θεό. Γι’ αυτό έπεσε ηθικά και μια μέρα θα πέσει κυριολεκτικά από το ουρανό (Αποκάλυψη 12:7-9).

    Ο Σατανάς στην πτώση του παρέσυρε και ένα πλήθος αγγέλων υπό την εξουσία του (Ματθαίος 25:41). Ξεκίνησε να εγκαταστήσει τη δική του βασιλεία, στην οποία ο ίδιος και μόνο αυτός θα έπαιρνε όλη την τη δόξα και την προσκύνηση. Η επιθυμία του είναι να προσκυνείται! Και γι’ αυτό παρατηρούμε ήταν πρόθυμος να δώσει στον Κύριο “πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξα αυτών…ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσεις με!” (Ματθαίος 4:8-9).

    Μια μέρα ίσως σύντομα, ο Σατανάς θα εγκαταστήσει τη βασιλεία του με τους ανθρώπους και θα τον προσκυνήσουν σύμφωνα με την επιθυμία του στο πρόσωπο του Αντίχριστου! (Β’ Θεσ/νικείς 2:4). Μέχρι τότε πρέπει να περιμένει να τελειώσει ο Θεός το μεγάλο σκοπό του, “να ετοιμάσει μια νύφη για τον Υιό του και να την πάρει κοντά του!” Μέχρι τότε η επιθυμία του Σατανά εκπληρώνεται κατά έμμεσο τρόπο, καθώς τα δαιμόνια του προσκυνούνται σε όλες τις ειδωλολατρικές θρησκείες που άρχισαν από τον πύργο της Βαβέλ, μέχρι σήμερα (Α’ Κορινθίους 10:20). Εκείνοι που προσκυνούν τα είδωλα στην ουσία προσκυνούν τα δαιμόνια.

Μια ολοκληρωμένη εικόνα του – Αποκάλυψη 12:7-9

1. “Δράκων ο μέγας” το “δράκων προέρχεται από το ρήμα “δέρκομαι” και σημαίνει “βλέπω λάμπω, ακτινοβολώ”. Στην αρχή η λέξη δεν είχε κακή σημασία, “μέγας”, γιατί ξεπερνά κάθε ανθρώπινη σύλληψη και φαντασία.
2. “Αρχαίος όφις”, επειδή στην αρχή της ανθρωπότητας έσπειρε την αποστασία.
3. “Διάβολος” , δηλαδή διαβολέας, αυτός που κατηγορεί ψευδώς και κρυφά.
4. “Σατανάς” , Εβραϊκή λέξη, που σημαίνει αντίδικος (Α’ Πέτρου 5:8) .
5. “Ο πλανών την οικουμένην όλην…” . Πολλοί όμως δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Σατανά.
6. “Ο κατήγορος των πιστών…” . δόξα όμως στο Θεό εμείς έχουμε συνήγορο και Λυτρωτή! (Εδάφιο 11).
7. “Ανθρωποκτόνος…ψεύτης και πατέρας του ψεύδους…” (Ιωάννης 8:44).

Ματθαίος 13:19 , Λουκάς 13:16 , 22:31, Α’ Χρονικό 21:1 , Β’ Κορινθίους 2:11 κλπ.

(εγκυκλοπαίδεια Halley σελ 677) Ιώβ 1:7 , Ζαχαρίας 3:1 , Δανιήλ 10:13

2 . Η είσοδος της αμαρτίας στο ανθρώπινο γένος

    Ο άνθρωπος πλάστηκε “κατ’ εικόνα Θεού” ηθικά υπεύθυνος και νοήμων. Ο άνθρωπος είναι πνεύμα, έχει ψυχή και κατοικεί σ’ ένα σώμα (Γένεση 2:7). Η αναμαρτησία του Αδάμ ήταν μόνο από αρνητικής πλευράς – αρνητική δικαιοσύνη. Έπρεπε να μάθει την δικαιοσύνη από θετικής πλευράς. Η αναμαρτησία του Αδάμ ήταν μια αδοκίμαστη τελειότητα! Ο Αδάμ και η Εύα τοποθετήθηκαν σε ένα τέλειο περιβάλλον και είχαν μια όμορφη, ανεμπόδιστη κοινωνία με τον Δημιουργό τους.

    Η εντολή – απαγόρευση Ο Θεός σκόπευε να γνωστοποιήσει στον άνθρωπο τις βουλές Του και παράλληλα την γνώση του κακού, από το ύψος και την θέση του καλού που βρισκόταν ο ίδιος. Αυτό θα γινόταν μόνο αν ο άνθρωπος εκούσια, ελεύθερα και πρόθυμα, θα διάλεγε Τον Δημιουργό του και θα Τον υπάκουε. Έτσι έχουμε την εντολή – απαγόρευση με ποινή (Γένεση 2:17) . Δυστυχώς ο άνθρωπος δείχνει αξιοπιστία στον Διάβολο και κακοπιστία στον Δημιουργό του. Ό,τι ο Θεός είπε στον Αδάμ στον κήπο της Εδέμ, το ίδιο είπε και στον λαό της διαθήκης (Δευτερονόμιο 30:19) .

    Ο Θεός επέτρεψε τον Σατανά να πειράξει τον άνθρωπο και αυτό μας δίνει μια βασική αρχή: ο πειρασμός ΔΕΝ είναι αμαρτία! Η συγκατάθεση μου στον πειρασμό συνιστά αμαρτία.

    Ο Σατανάς μέσα στον κήπο της Εδέμ χρησιμοποιεί τρία στοιχεία που εφ’ ενός μεν συνθέτουν την έννοια του κόσμου (Α’ Ιωαννη 2:16) , αφετέρου δε προσβάλλουν και τα τρία μέρη της υπόστασης του : Σώμα – ψυχή – πνεύμα (Α’ Θεσσαλονικείς 5:23).

• Πειρασμός στο σώμα = επιθυμία σάρκας – “καλό εις βρώσιν”

• Πειρασμός στην ψυχή = επιθυμία φθαλμών – “αρεστό εις τους οφθαλμούς”

• Πειρασμός στο πνέυμα = αλαζονία του βίου – “επιθυμητόν το δένδρον , δίδον γνώσιν”

    Ο Σατανάς τα ίδια ακριβώς στοιχεία χρησιμοποίησε και στους πειρασμούς του, ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.

• “Επιθυμία σαρκός” = “ειπέ εις τον λίθον τούτον να γίνει άρτος” . Πλησιάζει τον Κύριο με την πείνα (Λουκάς 4:3)

• “Επιθυμία οφθαλμών” = “δικνύει εις Αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών” (Ματθαίος 4:9)

• “Αλαζονεία του βίου” = “θέλει προστάξει εις τους αγγέλους Αυτού περί Σου” (Ματθαίος 4:6)

    Ο Σατανάς πειράζει την Εύα με τον ίδιο πειρασμό με τον οποίο έπεσε ο ίδιος! Υπερηφάνεια! Η υπερηφάνεια βρίσκεται πίσω από κάθε τσακωμό και διαμάχη. Το, “Θέλετε είσθε ως θεοί” ισοδυναμεί με την διακήρυξη της ανεξαρτησίας του ανθρώπου, που συνιστά την ουσία της αμαρτίας!

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ

    Υπάρχει ένα ερώτημα: “Ήταν τόσο τρομερό να φάνε από έναν απαγορευμένο καρπό, ώστε να επισύρουν τόση οργή του Θεού, με τις ανάλογε συνέπειες;” Η αμαρτία του ανθρώπου δεν ήταν απλώς το κόψιμο ενός καρπού. “Ήταν πολλές αμαρτίες ενωμένες σ’ αυτήν. Η αμαρτία του Αδάμ είχε πολλούς κρίκους από αμαρτίες!”

α. “Δυσπιστία”

    “Οι πρωτόπλαστοι δεν πίστεψαν ότι αυτά που είπε ο Θεός ήταν αλήθεια” , ότι δηλαδή θα πέθαιναν σε περίπτωση παρακοής. Έδειξαν κακοπιστία στον Δημιουργό τους και το χειρότερο αξιοπιστία στον Σατανά!

β) “Η αχαριστία”

    “Η αμαρτία του Αδάμ διαπράχτηκε μέσα στον παράδεισο. Ο Θεός πλούτησε τον άνθρωπο με όλα τα ελέη Του. Τον έκανε κύριο στον κόσμο” “Συ Δε έκαμες αυτόν ολίγον τι κατώτερον των αγγέλων, και με δόξαν και τιμήν εστεφάνωσας αυτόν. Κατέστησας αυτόν κύριον επί τα έργα των χειρών σου…” Ψαλμός 8:5-8 , Γένεση 1:26-28 “Του έδωσε όλα τα δέντρα στον κήπο για να φάει τους καρπούς τους εκτός από ένα! Κι όμως έφαγε από αυτό το δέντρο. Αυτή ήταν μεγάλη αχαριστία”.

γ) “Η δυσαρέσκεια”

    “Στην αμαρτία του Αδάμ υπήρχε δυσαρέσκεια. Αν δεν ήταν δυσαρεστημένος ποτέ δεν θα ζητούσε να αλλάξει την κατάσταση του”. Είχαν τόσα πολλά κι όμως δεν ήσαν ευχαριστημένοι!

δ) “Η υπερηφάνεια”

    Δημιουργήθηκε στην καρδιά τους με το δελεαστικό: “θέλετε είσθε ως θεοί”. Αυτός ο πειρασμός είναι ο ίδιος με τον οποίο πειράχθηκε ο Σατανάς! Ήθελε να είναι σαν Θεός, ήθελε να φτάσει την θέση του Θεού, ήταν η υπερηφάνεια” . Έτσι λοιπόν “ζήτησαν να γίνουν και αυτοί Θεοί” .

ε) “Η ανυπακοή”

    Ο Θεός είπε ” Μη φάγητε απ’ αυτού” Αυτοί όμως έφαγαν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται “περι παραβάσεως εντολής, την οποία έδωσε ο Θεός”. Αυτό είναι σημαντικό γιατί το πρόσωπο που έδωσε την εντολή είναι Μεγάλο! “Παρέβη ο Αδάμ την εντολή Εκείνου;” Τον περιφρόνησε λοιπόν. Και συνεπώς, όσο ψηλότερα από τον Αδάμ βρίσκεται ο Θεός, τόσο βαρύτερη είναι και η περιφρόνηση, την οποία αποτόλμησε εκείνος. Και όπως άπειρο είναι το μεγαλείο του Θεού, έτσι άπειρη υπήρξε και η ενοχή του Αδάμ, αφού περιφρόνησε αυτό το Μεγαλείο και δεν λογάριασε την απειλή Του!”

στ) “Η περιέργεια”

    “Άραγε πως να είναι αυτός ο καρπός;” – “Μια περιέργεια σαρκική και μια επιθυμία ορέξεως τους παρασύρει”. – ” Ο Αδάμ ήθελε να περιεργασθεί τα μυστικά του Θεού και να γευτεί αυτό που ήταν απαγορευμένο”.

ζ) “Η απληστία”

    “Αν και ο άνθρωπος είχε το δικαίωμα να διαλέξει από όλα τα άλλα δέντρα, παρ’ όλα αυτά ο ουρανίσκος του ήταν αχόρταγος και ήθελε να γευτεί τον καρπό κι αυτού του δέντρου”.

η) “Η ιεροσυλία”

    “Το δέντρο της γνώσεως δεν ήταν του Αδάμ. Παρ’ όλα αυτά πήρε και έφαγε και διέπραξε ιεροσυλία, δηλαδή έκλεψε κάτι που ανήκε στον Θεό”

    Έτσι λοιπόν η πρώτη αυτή αμαρτία δεν είναι μια μικρή αδυναμία μικρών παιδιών, ούτε απλό λυπηρό επεισόδιο. Ήξεραν ακριβώς την απειλή του θανάτου, δηλαδή η ποινή είχε τέλεια εκφραστεί και εν γνώση τους και απολύτως ελεύθερα παράκουσαν!