ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑ 7

Εισήγηση: Γιώργος Γούδας

Η Εκλογή Του Θεού

    Ο Θεός ευαρεστείται να εκλέγει και δεν κάνει ποτέ λάθος, όταν εκλέγει! ≠ Εμείς! Μια σωστή κατανόηση αφ’ ενός, θα δώσει δόξα στον Θεό, αφ’ ετέρου θα μας κάνει χαρούμενους πιστούς. Αρχίζω να εκζητώ Τον Θεό και μετά αρχίζω να εννοώ ότι Τον εκζητώ, επειδή αυτός με εκζητεί! Γιατί ζήτησα Τον Θεό; Γιατί ΑΥΤΟΣ Πρώτος με ζήτησε! (η γλυκιά θαυμαστή αφύπνιση του Απόστολου Παύλου). Όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο ανακαλύπτω, ότι είναι «Ο Θεός το θέλειν και το ενεργείν» σε εμένα, για να ανταποκρίνομαι εγώ ακόμα και στην υπηρεσία! «… πλην ουχί εγώ, αλλ’ η χάρις!…».

    Ανακαλύπτω – μου αποκαλύπτεται, ότι ο Θεός είναι ο συγγραφέας της πίστης μου! Εγώ ανταποκρίνομαι σε κάθε πνευματικό σταθμό που Εκείνος με φέρνει. Η εκλογή στην οποία ο Θεός ευαρεστείται, ξεκινά με την εκλογή του Αβραάμ μέσα από μια ειδωλολατρική οικογένεια! Ιησούς 24:2,3 <=> «Εσύ είσαι ο Κύριος, ο Θεός, που διάλεξες τον Αβραάμ και από την Ουρ των Χαλδαίων τον έβγαλες» (Νεεμίας 9:7 – Αμώς 3:2) – η ιδιαίτερη προσοχή Του Θεού.

    Κάθε πιστός είναι «σκεύος εκλογής!» => Η Εκκλησία είναι το Δώρο Του Πατέρα στην υπακοή Του Χριστού! – «Είσθε λαός αφιερωμένος στον Κύριο Τον Θεό σας, κι εσάς διάλεξε ο Κύριος από όλους τους λαούς της για να του ανήκετε» (Δευτ. 14:2) (Ιεζεκ. 20:5). Ο Μωυσής συνδέει την έξοδο του λαού με την εκλογή Του Θεού! «Εσάς όμως σας πήρε ο Κύριος και σας έβγαλε από το σιδερένιο καμίνι, από την Αίγυπτο, για να γίνετε ο λαός Του, η ιδιοκτησία Του» (Δευετ. 4:20). – «Είδατε τα όσα έκανα στους Αιγυπτίους, και πως σας εσήκωσα πάνω σε φτερούγες αετού και σας έφερα κοντά Μου» (Έξοδ. 19:4 – Δευτ. 4:37 – Ησαΐας 64:7 <=> Εφεσ. 2:10) – Δεν υπάρχει αξία στον «πηλό»! Ο Θεός ευαρεστείται να του δώσει αξία! (Δευτ. 10:14,15).

    Ο Θεός ευαρεστείται να διαλέγει «σκεύη» για τους απολυτρωτικούς Του σκοπούς. Ο Θεός ΑΓΑΠΑ και ΧΑΙΡΕΤΑΙ ότι ΔΙΑΛΕΓΕΙ! (Εφεσ. 1:5). Τον Ισαάκ και όχι τον Ισμαήλ, τον Ιακώβ και όχι τον Ησαύ, το Δαβίδ και όχι τον Ελιάβ. Όλα αυτά επιβεβαιώνουν την Κυρίαρχη ελευθερία Του στην εκλογή του ανθρώπου! – «…ούτος είναι σκεύος εκλογής εις ΕΜΕ!…».

    Οι σκοποί Του Θεού στην εκλογή δεν περιορίζονται από ανθρώπινες ικανότητες και αδυναμίες (γέννηση Ισαάκ, Σαμουήλ). Ο Κύριος θα πει στους Φαρισαίους – Σαδουκαίους: «…μην αυταπατάσθε λέγοντας, Εμείς καταγόμαστε από τον Αβραάμ». Να είστε βέβαιοι πως Ο Θεός ακόμη και απ’ αυτές εδώ τις πέτρες μπορεί να κάνει απογόνους του Αβραάμ!” (Ματ. 3:9). Ούτε η κουλτούρα ούτε οι συνθήκες τον εμποδίζουν! (Ο Ιακώβ, ο νεότερος…) από κανένας και τίποτα δεν περιορίζεται η ελευθερία Του στην εκλογή! (Ρωμ. 9:10-13) ούτε θέμα γέννησης, ούτε θέμα καλλών έργων! (Δευτ. 7:6,8). Ο Θεός έθεσε την αγάπη Του σ’ αυτούς, γιατί Αυτός τους αγάπησε! Ο Θεός με αγαπά γιατί με αγαπά!… (Ησαΐας 43:5-7,21).

    Ερχόμαστε στην Καινή Διαθήκη όπου βλέπουμε Τον Θεό να αποκαλύπτεται σε «νήπια» και Τον Κύριο να αγαλλιάται και να ευχαριστεί, δοξάζει Τον Πατέρα γι’ αυτό! (Λουκάς 10:21) «…έτσι έγινε αρεστόν έμπροσθέν Σου!». ΟΛΟΣ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ χαίρεται εδώ! Ο Θεός διαλέγει και ευαρεστείται στους λιγότερο υποψήφιους για εκλογή! Φυσικά διαλέγει και σοφούς. Παύλος: «…σκεύος εκλογής εις Εμέ!».

    – Α’ Κορινθίους 1:26-.26-31 – Ο Θεός μας εκλέγει για να καυχόμαστε σ’ Αυτόν! Όλοι οι λυτρωμένοι είναι «Εκ Θεού» <=> «… ποίημα Αυτού» (Ιάκωβος 1:18). Η ένωση μου με Τον Χριστό είναι προϊόν της κυρίαρχης Xάρης Του. Η εκλογή Του Θεού χτυπά στη ρίζα την ανθρώπινη υπερηφάνεια! Παίρνει όλο το καύχημα από τον άνθρωπο και το στρέφει στον Θεό! «Κύριε εσύ εμένα!» (δέος – φόβος – λατρεία – ευγνωμοσύνη – ευχαριστία). Η εκλογή Του Θεού ταπεινώνει τον «πηλό» και υψώνει Τον Πλάστη! Ο Θεός ευαρεστείται στην εκλογή, γιατί η εκλογή υψώνει το όνομα Του! Ο Θεός ευαρεστείται στην εκλογή, γιατί η εκλογή υψώνει το Όνομά Του! «…εις έπαινον δόξης της χάριτος Αυτού!». Τρεις φορές το επαναλαμβάνει ο Παύλος (Εφεσίους 1:6,12,14). η Xάρη Του επαινείται και ο Θεός ευαρεστείται σ’ αυτά!

    Ιωάννης 10:25,26 – Ο Κύριος τόλμησε να το πει αυτό στους Φαρισαίους! Ο Κύριος δεν λέει: «δεν είσθε πρόβατα Μου γιατί δεν πιστεύετε», αλλά το αντίθετο! Επειδή είμαι «πρόβατο» Του, πιστεύω (Ιωάννης 6:36-39) => «Πρόβατα» Του είναι, ότι ο Πατέρας Του δίνει! Είναι ο Πατέρας που δίνει «πρόβατα» στον Υιό! (Ιωάν. 10:27-29 <=> Ιωάννης 17:6!). Όσα «πρόβατα» δόθηκαν από τον Πατέρα Στον Υιό, φύλαξαν τα Λόγια Του! «… ιδικοί Σου ήσαν,(εκλογή) και εις ΕΜΕ έδωκας αυτούς!» ΕΠΕΙΔΗ ΔΟΘΗΚΑΝ, ΠΙΣΤΕΨΑΝ!

    – Ιωάννης 6:44,65 – Το να ανήκεις στον Πατέρα, προηγείται του να έλθεις στον Ιησού! Ο Θεός όσους διαλέγει τους δίνει στον Υιό Του! Ο Υιός τους γνωρίζει «κατ’ όνομα», Τον ακολουθούν, γνωρίζουν τη φωνή Του, τους διατηρεί και θα τους Αναστήσει «την έσχατη ημέρα!»

    Οι μεγάλοι απολυτρωτικοί σκοποί Του Θεού, δεν εξαρτώνται από τις δικές μας άστατες επιλογές και «αφιέρωση!» Από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ο Θεός, σε όλη την πορεία της σωτηρίας μας! «Όσους προεγνώρισε …και εδόξασε!» Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ «ΠΡΟΒΑΤΟ» … «στο δρόμο!» <=> «ευράμενος αιωνίαν λύτρωσιν». Ο Θεός καλεί όσους προόρισε και όσους δικαίωσε! – «…ο Θεός είδε την πίστη μου!»

    Το ερώτημα είναι: «Που βρήκες εσύ και πως την πίστη;» => επειδή με κάλεσε, βρήκα και «είχα» πίστη! Δεν ανταποκρίνεται ο Θεός στη δική μου επιλογή, αλλά εγώ στη δική Του αφύπνιση! Η ανταπόκριση μου είναι αποτέλεσμα της δικής Του εκλογής – χάρης! «Πραγματικά με τη Χάρη Του σωθήκαμε, δια της πίστεως. Κι αυτό δεν είναι δικό σας κατόρθωμα, αλλά δώρο Θεού» (Εφεσίους 2:8). Στη Σωτηρία ο Θεός δεν προγνωρίζει ανεξάρτητα από τη Χάρη Του! Ο Θεός προγνωρίζει, ότι η Χάρη Του εκλέγει! Από την αρχή, λοιπόν, μέχρι το τέλος = ο Θεός!

    Αυτούς τους εκλεκτούς κανένας και τίποτα δε μπορεί να τους χωρίσει από την αγάπη Του Θεού. Αυτή η αλήθεια (κατάσπαρτη στη Γραφή) εξυψώνει τον Θεό και ταπεινώνει τον αμαρτωλό! Ο Παύλος ήξερε! – «τον πρότερον όντα βλάσφημον». Να γιατί ο Παύλος πάντοτε ευχαριστούσε Τον Θεό και όχι τους πιστούς για την πρόοδό τους! Το δικό μου «ελέυθερο θέλημα» είναι, να πάω στην κόλαση! Στον ουρανό πηγαίνω επειδή με αφύπνισε και είδα!

    Μας εκλέγει λοιπόν «προ καταβολής κόσμου» και μας εκλέγει «…κατά την ιδίαν Αυτού πρόθεσιν και χάριν…» <=> (Γαλάτες 1:13-16)! Η εκλογή Του Θεού είναι ενθάρρυνση για τον Ευαγγελιστή! Ο Θεός έχει «λαό» και σώζει Τον λαό Του! (Ματθαίος 1:21). Ο Θεός τους σπλαχνίζεται όλους, γιατί είναι «…Φιλάνθρωπος», αλλά εκλέγει τους λυτρωμένους Του!

    Η εκλογή στην οποία ο Θεός ευαρεστείται, με κάνει:

    1 . Πνευματικά αισιόδοξο ως προς τον ευαγγελισμό

    2 . Ενεργητικό, όχι παθητικό! Τόσο στην υπηρεσία, στον ευαγγελισμό, όσο και στην ιεραποστολή (Πράξεις 18:9-11).

    Ο Παύλος ενεργοποιήθηκε! Η σειρά είναι: «επειδή έχω λαό πολύ! »«Θάρρει Παύλε!» επειδή θα υπάρξουν αποτελέσματα, ο ευαγγελισμός επιβάλλεται (…πάλι σε εξάρτηση και με οδηγία!). Ο ευνούχος επίσης, μας ταπεινώνει! Σταμάτα να τρέχεις! Τρέξε όταν σε οδηγήσει! «…Δεν είναι του τρέχοντος!…» (Ιωάννης 10:16). Εμείς «σπέρνουμε» για αυτά τα «πρόβατα». Υπάρχουν δικά Του «πρόβατα» σε όλο τον κόσμο! (Ιωάννης 11:51,52). Να θυμάσαι το: «…πρέπει να συνάξω» Του Κυρίου!

    Εσύ και εγώ θα χρησιμοποιηθούμε γι’ αυτό! Αυτά τα «δικά Του» πρόβατα, θα ακούσουν την φωνή Του! Ο Θεός θα καλέσει «τα πρόβατα» που έχει διαλέξει! Αλλά αυτό θα γίνει με το κήρυγμα και τις προσευχές! Να γιατί ο Παύλος… Ρωμαίους 10:1,2,14,15. Να θυμάσαι Πράξεις 10:20,13:48,16:14! Επειδή ο Κύριος ανοίγει καρδιές, εγώ μαρτυρώ και προσεύχομαι και υπηρετώ: «…τα πάντα υπομένω δια τους εκλεκτούς!» (Β’ προς Τιμόθεο 2:25).